ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

οι περισσοτερες αναρτησεις εδω μεσα ειναι απο ατομα που γκρινιαζουν για την ανυπαρκτη προσωπικη τους ζωη η την κακη σχεση που εχουν....απο ατομα που εχουν μια δουλεια αλλα οχι τοσο προσοδοφορα...απο ατομα που εχουν φιλους αλλα δεν τους καλυπτουν...απο ατομα που εχουν ανασφαλειες με την εμφανιση τους και το λενε εδω μεσα για να αρχισουν οι αλλοι να προσπαθουν να του αλλαξουν σκεπτικο...απο ατομα που ειναι δυσαρεστημενα με την οικογενεια τους τον πατερα τους, την γυναικα τους κτλ..εχετε σκεφτει ποτε οτι γκρινιαζουμε παραπανω απ οσο πρεπει γι αυτα που δεν εχουμε ενω δεν ειμαστε ποτε ευγνωμονες γι αυτα που εχουμε?εχεις μια οικογενεια αλλοι μεγαλωσαν σε ιδρυμα η και μονοι,εχεις μια σχεση αλλοι δεν εχουν ποτε νιωσει τη συντροφικοτητα.εχεις μια δουλεια αλλοι δεν εχουν να πληρωσουν ουτε για το καθημερινο φαγητο,εχεις ενα προσωπο και ενα σωμα αρτιμελες αλλοι δεν εχουν ουτε αυτο...κι ομως αυτοι οι ανθρωποι που στερουνται τα παραπανω συνεχιζουν να ζουν...ενδεχομενως κι αυτοι με παραπονα αλλα το παλευουν...μην τρωγεστε με τη ζωη σας...εχετε την υγεια σας? να ειστε ευγνωμονες...εχετε ενα πιατο φαγητο? πειτε δοξα τω θεω...για οτι εχετε να ειστε ικανοποιημενοι...αλλοι δεν εχουν τ αυτονοητα...θα μου πεις δλδ πρεπει να ειμαι ευχαριστημενος που φυτοζω, απλα ανασαινω, εχω μια σχεση που σερνεται, εναν πατερα που με καταπιεζει κτλ ?οχι...εννοειται πως δεν πρεπει να ειμαστε ευχαριστημενοι και πρεπει οτι μπορουμε να το αλλαξουμε να το αλλαξουμε...τι θα εκανες ομως αν δεν ηταν στο χερι σου ν αλλαξεις μια δυσκολη κατασταση? οπως σε μια αρρωστια?γι αυτο σου λεω φιλε μου εσενα που διαβαζεις τη στηλη...δωσε θαρρος στον εαυτο σου...μην τα παρατας...θα ερθει η στιγμη που θα κοψεις τον ομφαλιο λωρο με το σπιτι σου...θα ερθει η ωρα που θα βρεις μια δουλεια που εστω θα ζεις μεροδουλι μεροφαι...κι αυτος ο ερωτας που τοσο περιμενεις...θα ερθει και θα σκεφτεσαι μετα ποσο βλακας ησουν που στενοχωριοσουν τοσο καιρο...να χαμογελατε ρε παιδια...υπαρχει πολυ δυστυχια στον κοσμο για να σκαζουμε με την καθημερινοτητα μας...ανθρωπινα ειναι ολα ...και τα συναισθηματα που απορρεουν απ τα προβληματα και ολα..αντιμετωπιστε τα ομως...μην κλαιγεστε μονο...

Απλώς θελω να το πω εδώ μιας και δεν έχω που να στραφώ.Ωρες ωρες νιωθω πως δεν αντεχω αλλο τον μεγάλο μου αδερφό.Απο μικρή ηλικία έκλαιγα συχνά τα βράδια για όσα μου έκανε.Ξύλο,βρισιές,κορϊιδία μπροστά σε γνωστούς και αγνώστους και συνεχώς ανταγωνιστικός,συνεχώς ελεγε και λεει πως είναι ανώτερος,καλύτερος πιο εξωστρεφής.Από τρόπους δε αστα.Μεγαλύτερο γαϊδουρι δεν έχω δει ήταν τα λόγια των γονιών μου αφού τους φέρεται με τη μεγαλύτερη ασέβεια.Νιώθω πως δεν αντέχω αλλο..Πως αντιμετωπίζω αυτή τη κατάσταση;Θέλω να θυμώσω να ουρλιάξω,να του γυρίσω τη πλάτη μια και καλή αλλά αυτο θα πλήγωνε αφανταστα τους γονείς μου,κανένας γονιός δεν θέλει να βλέπει τα παιδιά του τσακωμένα.Αν προσπαθήσει θα προσπαθήσω.Αν όχι τότε δεν θέλω να ασχοληθώ αλλο.

Την διαδικασία του γήρατος.Έχω συζητήσει με γοητευτικούς σε πρωσοπικοτητα ηλικιωμένους και με ανιαρους νεους.Εξάλλου κάποιοι άνδρες και γυναίκες μεγαλώνοντας ομορφαίνουν εμφανισιακά .Ντίνα

Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να βρω ξανά τον εαυτό μου και να σταθώ στα πόδια μου έπειτα από έναν χωρισμό. Αυτές τις μέρες αφιέρωσα πολύ χρόνο στο να σκεφτώ τον εαυτό μου, καθώς και τις καταστάσεις που επικρατούν γύρω μου, καταλήγοντας σε κάποια συμπεράσματα. 1) Υπήρξαν άτομα στη ζωή μου που φαινοντουσαν ξεκαθαροι χαρακτήρες, αλλά στην ουσία κοιτούσαν το συμφέρον τους. 2) Κάποιοι με την πρώτη δυσκολία, παραιτηθηκαν. 3) Αν και είχα άτομα στη ζωή μου, ήμουν μόνη. 4) Οι περισσότεροι δεν θα χαρούν με την ευτυχία ή την επιτυχία μου, αλλά αντιθέτως θα χαρούν με τα αρνητικά γεγονότα που μου συμβαίνουν. 5) Είμαι ευκολοπιστη και δίνω πολλές ευκαιρίες. 6) Δένομαι τόσο με κάποιον σε σημείο να βάζω τον εαυτό μου σε δεύτερη μοίρα. 7) Κάνω πολλά σχέδια με αποτέλεσμα αν δεν γίνουν να απογοητευομαι. 8) Συμπεριφερομαι με ένα Χ τρόπο και περιμένω και από τους άλλους το ίδιο. Μέσα από αυτά τα 8 στοιχεία κατανόησα περισσότερα τον εαυτό μου και βλέπω πως αυτό που χρειάζομαι είναι να αγαπήσω εμένα, να διορθώσω στοιχεία μου και καταστάσεις, και να αναθεωρήσω. Δεν είναι εύκολο να εφαρμοστούν όλα αυτά, αλλά το γεγονός ότι τα αναγνώρισα είναι το πρώτο βήμα.

Σημερα βρεθηκαμε σε κοινη παρεα με μια κοπελα με την οποια βγηκα καποιες φορες πριν κανα μηνα, αλλα δεν προχωρησε τελικα το θεμα παραπανω. Ειχαμε πει οτι θα ειμαστε φιλοι. Πανω στη συζητηση μας εκμυστηρευτηκε, οτι βρισκεται για σεξ με ενα τυπο που η κοπελα του βρισκεται σε αλλη χωρα. Με εμενα ηταν σεμνη, σοβαρη και ζηταγε χρονο. Οπως καταλαβαινετε, απογοητευτηκα εκ νεου και πληγωθηκε ο εγωισμος μου. Εκεινη βεβαια ηταν ψιλοανετη και παραξενευτηκε, που πειραχτηκα. Δεν καταφερα να της κλεψω παρα μερικα φιλια και ο αλλος την γευεται αμεσως. Πως μπορει μια κοπελα να ενεργει ετσι; Εφοσον της αρεσα αρχικα και δοκιμασαμε, γιατι δεν ειχε την αναγκη να προχωρησουμε τουλαχιστον σεξουαλικα;

Τον αγαπαω με καλυπτει σε ολους τους τομεις αλλα παντα το κατι "νεο" με εξιταρει στη σκεψη.. Δεν μπορω να φανταστω τη ζωη μου χωρις αυτον, αλλα υπαρχει και αυτη η δαιμονια σκεψη. Δεν εχω σκοπο να κανω κατι χωρις να του το πω, αλλα αν του το πω θα χωρισουμε. Απο την αλλη αν κανω κατι θα εχω τυψεις μια ζωη.. Αλλα γιατι υπαρχει αυτη η σπιθα στο μυαλο; Γιατι..

Σε σκέφτομαι και μου λείπεις..ενώ εσύ κάνεις τη ζωή σου, εγώ παλεύω να σταθώ στα πόδια μου. Με πλήγωσε που είπες ότι δε θα γίνει ποτέ τίποτα μεταξύ μας..Μετά τις διακοπάρες σου θα επιστρέψεις στη ρουτίνα σου και στους ανθρώπους σου.Κι εγώ; Θυμάμαι σαν χαζή που με φίλησες στις 18/3...

Ο μονόπλευρος έρωτας.Δεν πειράζει όμως.Πίνω το κρασάκι μου,χαζεύω το φεγγάρι με τους φίλους μου και αύριο θα ξημερώσει μια νέα μέρα στα ερωτικά! :)

Νιώθω ότι δεν έχω σκοπό στη ζωή μου. Κάθε μέρα ξυπνάω, βγαίνω με παρέες,, κοιμάμαι. Τίποτα. Κανένα ενδιαφέρον για την ζωή. Προσπαθώ να κάνω πράγματα, να νιώσω ότι ζω. Είμαι απαθης όμως. Δεν έχω ενέργεια μέσα μου και είμαι 22. Η ηλικία που άλλοι νέοι προσπαθούν να αλλάξουν τον κόσμο, έχουν όνειρα, φιλοδοξίες. Τι μου συμβαίνει ? Φταίει άραγε ότι δεν με καλύπτουν οι άνθρωποι γύρω μου; Οτι οι περισσότεροι είναι με ένα κινητό στο χέρι και δεν νοιαζονται για τίποτα πέραν της εικόνας; Μιληστε μου. Είναι μόνο δικιες μου ανησυχίες; τι πρέπει να αλλάξω; Προτείνετε μου βιβλία, να διαβάσω, να καταλάβω τι συμβαίνει. Να κυνηγησω το νόημα αυτής της ανιαρης ζωής. Να βρω την ευτυχία, αν υπάρχει, που υπάρχει ?

ειμαι 18 κ μπορω να πω ειμαι εμφανισιμη κοπελα.Γυμναζομαι παρα πολυ απο μικρη ηλικα, περιποιουμαι τον εαυτο μ,προσεχω τα ρουχα που φοραω...κ γνκ λογο τον χαρακτιριστικων μ δεν περναω απαρατηρητη.Αυτο συμαινει πως οπως καθε κοπελα ετσι κ εγω εχω τα φλερτ μ..ομως εχω ενα παραπονο,κανεις δεν με θελει για σχεση.Οσοι με πλησιαζουν με θελουν μονο για σεξ κ φασεις...ακομα κ αν με τα ατομα αυτα ειμασταν φιλοι κ ηδη με ξερουν καπως καλυτερα δεν θα μ δουν ποτε για κατι ποιο σοβαρο...Εχω φτασει σε σημειο να θεωρω πως εγω εχω κανει κατι λαθος(παρολο που δεν δινω δικαιωματα)...Νιωθω πως ειμαι πολυ λιγη για τον οποιοδηποτε...θαυμαζω τις κοπελες που εχουν σχεση γτ πραγματικα δεν μπορω να καταλαβω πως τα καταφερνουν..θα ηθελα παρα πολυ να ακουσω κ την δικη σας γνωμη μιας κ αυτο το θεμα με στεναχωρει αρκετα κ δεν το εχω συζητηση με κανεναν.