ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελικα τι χρειαζεται κανεις για να θεωρειτε ομορφος; Η ομορφια ειναι υποκειμενικη ή αντικειμενικη; Ομορφος ειναι ενας ανθρωπος ο οποιος εχει βρει παραλληλα και την εσωτερικη γαληνη; Ισως πρεπει να ειναι και μορφωμενος; Οπως και να χει σιγουρα ομορφη δεν ειμαι εγω.

Το χειρότερο είναι ότι όταν πάει μεσάνυχτα, τότε με πιάνει να πάω να δω τα προφίλ των πρώην μου, απλά για να δω αν περνάνε καλά.. και μετά υπάρχει το σύνδρομο που μια φωνή λέει από μέσα σου: «στείλε, κάτι θα’χει αλλάξει..» Και μετά πιάνω αυτή τη σκέψη μου σφιχτά και κοιμόμαστε..Το πρωί τελικά λέω «τι μαλακία πήγα να κάνω». Άλλοι είμαστε το πρωί, κι άλλοι το βράδυ...

Είχα 5 χρόνια σχέση με μια κοπέλα. Φέτος έτυχε να εργαζομαστε στην ίδια εταιρία. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες αλλά ένιωθα ότι μαζί θα τα καταφέρουμε. Όντας σε πιο υψηλό πόστο από εκείνη είχα περισσότερες ευθύνες και πάρα πολλές φορές με βοηθούσε. Είχε τύχει μάλιστα αρκετές φορές να παραμελει τα καθήκοντα της για να με βοηθάει να ανταπεξελθω στις υποχρεώσεις μου. Μια μέρα ήρθε ο προϊστάμενος μου και μου έδωσε πολλά συγχαρητήρια για την δουλειά μου και εγώ δεχθηκα με χαρά τα λόγια του χωρίς να αναφέρω την στήριξη της. Έπειτα από αυτό εκείνη ήταν έξαλλη, με χώρισε, παραιτήθηκε και έχει εξαφανιστεί από την ζωή μου. Αναρωτιέμαι πως πετάει τόσο χρόνια και την αγάπη μας για κάτι τόσο ασήμαντο; Ας μην δεχόταν να με βοηθήσει αν δεν το έκανε από καρδιάς.

Τελειωσε!Ήμασταν γνωστες αλλα ηταν ο καλυτερος ανθρωπος που ξερω,με την εννοια οτι αγαπα ολους τους ανθρωπους.Δεν θελω να τη χασω με τιποτα απο τη ζωη μου γιατι η καλοσυνη αυτου του ανθρωπου, που φανταζομαι είναι τρομερα δυσκολο να αναλογιστείτε αν δεν εχετε γνωρίσει εναν επιγειο αγγελο σαν και αυτη, μου ειναι πεον απαραιτητη για να συνεχίσω τη ζωη μου.Μιλαγαμε σε καθημερινή βαση αλλα δεν ήμασταν πολυ κοντα και ας τρεφαμε μεγαλη συμπαθεια η μια για την αλλη.Τωρα μετακομίζει.Αν και σε διπλανή πολη,ξερω πως δεν θα τη ξαναδω γιατι ημασταν απλα γνωστες.Οποτε τελειωσε.Να τονισω πως δεν αναφερομαι στη κοπελα με ερωτικο τροπο αλλα με καθαρα φιλικο!Θα ηθελα επισης να σας ζητησω να μην εκφρασετε κακια στα σχολια σας απο τη στιγμη που αυτη η εξομολόγηση αναφέρεται μονο σε αγαπη!❤

Αγαπητοί μου συνάνθρωποι,ειλικρινά θαυμάζω τον τροπο με τον οποιο συμπεριφερεστε.Ενα διαδικτυακό μερος που εκφραζουμε ελευθερα τις σκεψεις μας και τα προβλήματα μας και η κακια στα σχολια σας δεν εχει οριο.Γι'αυτό σας αγαπώ φιλοι μου!Γιατι σας εξομολογουμαι(ας αναλογιστούμε τη σημασια της λεξης)τα μεγαλυτερα μου μυστικα και λαμβανω τοσο μισος στα σχολια σας.Θελω να εκφρασω ενα μεγαλο ευχαριστω σε ολους τους πικροχοους σχολιαστες και να τους παροτρύνω ΝΑ ΜΗΝ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ,ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

αφήστε τον κόσμο ήσυχο όπως θέλει θα ζήσει ο καθένας γιατί προσβάλετε; ο καθένας το κοντό και το μακρύ του δεν σας ζήτησε κανείς την αποψάρα σας να πείτε πως να ζούνε τα ζευγάρια. αφήστε τα κηρύγματα και τους αφορισμούς δεν έγινε κανένα έγκλημα. υπάρχουν σχέσεις και σχέσεις εσάς τι σας κόφτει; φοβόσαστε μη φάτε κέρατο ή μήπως δεν θα μπορείτε να μαζέψετε τους άντρες σας; οι περισσότεροι άντρες θα θέλανε να έχουν τη γυναίκα τους και καμία ξεπέτα κάπου κάπου χωρίς γκρίνια κιόλας σκέτος παράδεισος. αν δεν το λένε είναι για να μη φάνε κράξιμο από δειλία δεν μιλάνε το παίζουν και καλά προχωρημένοι. να μην επιτίθεστε στον κόσμο για τον τρόπο που έχουν επιλέξει να ζούνε δεν σας πέφτει λόγος

Να τον σκέφτομαι.Αυτος βέβαια ούτε λόγος πλέον να ενδιαφερθεί για μένα.

Λοιπόν είμαι 17 και αγαπώ έναν.Δεν ειχαμε την καλύτερη σχέση γιατι δεν γνωριζομασταν και πολύ...τώρα όμως έχει περάσει ο καιρός και τον αγαπω ακόμα περισσότερο άλλα είναι λίγο μπέρδεμα , γιατί μερικές φορές είναι πολύ καλός άλλα μερικές φορές δεν μου δίνει σημασία και μου μιλάει απότομα

Μου λείπει το χαμόγελο μου, η αθωότητα στο βλέμμα μου. Βλέπω φωτογραφίες και η φάτσα μου είναι πιο γελαστή. Ξερω μου συνέβησαν διάφορα άλλα καταλήγω ότι αυτό που με επηρέασε πιο πολυ είναι η έλλειψη ενός συντρόφου. Βασικά το να νιώθω ότι κάποιος θέλει εμένα, θα παλέψει για μένα. Έχασα και διάφορες φιλίες που εν τέλη δεν ξερω αν ήταν πραγματικές. Νιώθω ότι αν ξαφνικά σταματήσω να υπάρχω πέρα από την οικογένεια μου δεν θα λείψω ουσιαστικά σε κάποιον. Και για την οικογένεια έχω αμφιβολίες. Ίσως χρειαστεί να πάω σε ψυχολόγο τώρα που τα διαβάζω. Ας είναι

ειχα την εντυπωση εδω και παρα πολυ καιρο οτι ακομα και να πας σε ψυχολογο,οτι δεν παυει να ειναι ενας αγνωστος,πως αυτος ο τυπος θα μπορεσει να με βοηθησει,να με καταλαβει,να μου λυσει το προβλημα μου. το ποσο βλακας ημουν δεν περιγραφεται. εφτασα στο αμην να παω,αλλα μετα απο καιρο νιωθω οτι ξαναγεννηθηκα και δεν εχω ξανανιωσει ετσι στη ζωη μου. μακαρι να ειχα παει χρονια πριν.