ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

hello! Ειμαστε παρα κατι στα 30 και οι δυο...γνωριζομαστε χρονια ,ειχαμε βγει μια φορα αλλα δεν με συγκινησε τοτε ,ημουν και πιο μικρη και δεν ασχοληθηκα. Εγω χωρισμενη ενα χρονο τωρα ,αυτος πριν ενα μηνα.. Ειναι το πρωτο μου date μετα απο ολο αυτο το διαστημα,γιατι ενιωθα οικειοτητα που τον ξερω χρονια,(οχι τοσο καλα),μου αρεσε και εμφανισιακα και ειπα να προσπαθησω ενημερωνοντας τον για τη κατασταση μου ομως πρωτα. (ηταν πολυ δυσκολη η σχεση που ειχα και παρολο που περασε ο χρονος εντελως μονη,δεν εχει ιαθει καλα ακομα..) Του ειπα πως δεν ειναι ακομα συναισθηματικα διαθεσιμη, πως απεχω συνειδητα τοσο καιρο απο ραντεβου κι ιστοριες αλλα ειπα να δωσω μια ευκαιρια να γνωριστουμε καλυτερα χωρις ταμπελες και ισως στη πορεια να βγει κατι. Το ιδιο μου ειπε και εκεινος ,τον αφησε μια κοπελα που δεν ηταν καλα ψυχολογικα πηγαινε σε ψυχολογους κλπ για να ξεπερασει μια κατασταση με ενα χωρισμο κι εκεινη.Και δεν αντεξε να ειναι μαζι του. Υπηρξε ειλικρινια και το εκτιμησα.. Το ραντεβου πηγε πολυ καλα υπηρχε οικειοτητα σαν γνωριζομαστε χρονια .Και γελασαμε,φαγαμε και ειμαστε χαλαροι. Ομως...επεειδη φυσικα υπαρχει ο φοβος λογω της προηγουμενης προσωπικης μου ηττας με το διαζυγιο, σκεφτομαι ποσο θα μπορουσε να πετυχει κατι οταν δυο ανθρωποι που ελκονται απο τη μια ερωτικα δεν ειναι συναισθηματικα διαθεσιμοι για κατι αξιολογο και ομορφο στη πορεια,οχι κατι της στιγμης,δεν ξεκιναω με αυτες τις προύποθεσεις ,απλα έχει συμβει σε κανεναν ή απλα θα ειναι πεταμενος χρονος και για τους 2;

Είμαι φίλη στο ινσταγκραμ με ένα παιδί, 27 εκείνος, 25 εγω. Μιλούσαμε λίγο το καλοκαίρι, μένουμε κοντά σχετικά, αλλά ήταν σεζόν σε ένα νησί, βοηθός μάγειρα. Εκεί που μιλούσαμε ένα βράδυ, μόλις είχε γυρίσει απ τη δουλειά, μ έστειλε φώτο του, όπου ήταν στο μπάνιο κ φαινόταν η αρχή του επίμαχου σημείου. Του είπα να μη το ξανακάνει, δεν είναι ωραίο & ότι δεν είναι κάτι που μ λείπει για να θέλω να μου το στέλνουν κ να το βλέπω. Την επομένη μ έστειλε ρωτώντας με αν έχω ακόμη νεύρα, μάλλον δεν είχε καταλάβει τι μ είχε πειράξει. Του το ξαναείπα, το σεβάστηκε. Εκ τότε είχαμε μιλήσει ελάχιστα, μετρημένα στα δάχτυλα. Πριν μισό μήνα περίπου λοιπόν επέστρεψε. Και προχθες του άρεσε ένα στορυ, που έλεγε ότι δεν υπάρχουν έρωτες νόμιμοι ή μη, μόνο χωρίς επίθετο. Συνεχίζοντας, την επομένη μου λέει έπρεπε να σε είχα καλέσει χθες σπίτι μου κ του λέω γιατί χθες & όχι σήμερα; μου λέει χθες ήμουν μόνος ενώ σήμερα θα έχω παρέα. Ε του λέω κ γω ότι δε θα πήγαινα μάλλον κ μου λέει το ήξερα, γι αυτό δεν σου είπα κ τον ρώτησα πως το ήξερε; μπορεί κ να το είπα έτσι τώρα ότι δε θα πήγαινα. Ε για να σταματήσουμε να παίζουμε τη κολοκυθιά, του είπα για να είμαι ξεκάθαρη (αν κ μου φαίνεται πλέον ότι δεν χρειάζεται κ ότι τζάμπα το κάνω) αν δεν τον ξέρω τον άλλον έστω λίγο δε πηγαίνω στα σπίτια. Μου λέει εε ναιι, το σκέφτηκα κ είπα να στο πω, κάτι τέτοιο. Λέω καλά έκανες, αρκεί κ η σκέψη αλλά αν είναι να βγούμε κ για καφέ κάποια στιγμή (ήξερα ότι δε θέλει κάτι τέτοιο αλλά είχα μια ελπίδα ότι μπορεί να κάνω κ λάθος κ να θέλει να με γνωρίσει, χαζή). Μου πάτησε μόνο αντίδραση. Σήμερα το πρωί μου στέλνει 2 emoji και με ρώτησε που μένω, του είπα γενικά κ μου πρότεινε αν θέλω το απόγευμα να περάσει να με πάρει να αράξουμε πουθενά. Δε του έχω απαντήσει, γιατί δε ξέρω τι να του πω και εχω αυτόν τον καιρό κάτι δουλειές με τους γονείς. Θα μου πείτε γιατί ασχολείσαι ακόμη; Μ αρέσει και ψάχνω, αν όχι απεγνωσμένα, να κάνω μια σχέση. Μου έρχεται όμως ώρες ώρες να πω ή σ αυτόν ή στον οποιοδήποτε (μου έχει τύχει άλλη 1 φορά) γιατί δε το λέτε ξεκάθαρα ότι θέλετε σεχ; Αλλά λέτε να πάμε να καθίσουμε κάπου, να βρεθούμε σε σπίτι, λες κ δε ξέρουμε που θέλετε να καταλήξει. Και πες, ότι δεν το καταλαβαίνουμε με την 1η κ έρθουμε, θα είμαστε στη δική σας έδρα και δε θα ξέρουμε πως να σας αποφύγουμε. Βέβαια, δίνω ένα ελαφρυντικό, γιατί κάποια άτομα, όπως το συγκεκριμένο, το δείχνει τι ζητάει, μπορεί να μη το λέει στα ίσια, αλλα δε σου πουλάει έρωτες κ σχέσεις. Ήλπιζα ότι θα προέκυπτε κάτι θετικό με αυτό το άτομο. Αλλά απ ότι φαίνεται ζητάμε διαφορετικά πράγματα. Και για να γίνω πιο κατανοητή εννοώ ότι δεν μπορώ να προχωρήσω με τον άλλον, εάν δεν νιώθω μια ασφάλεια. Δεν είμαι δηλ άτομο που θα βρεθεί με έναν, χωρίς να τον ξέρει πολύ καλά κ μετά ούτε σε ξέρω ούτε με ξέρεις και να μείνω μόνη πάλι. Κάποιοι μπορούν, εγώ όμως όχι. Ίσως ζω ακόμη σε παραμύθι. Ίσως, είναι της άποψης ότι θέλω να δω αν ταιριάζουμε σ αυτόν τον τομέα κ βλέπω για σχέση. Και, τέλος, φοβάμαι πως θα έρθει η στιγμή που θα συμφωνήσω σ αυτό που λέει η αδερφή μου ότι οι... και οι χαζές έχουν τις τύχες τις καλές κ ότι θα πρέπει να το παίζω χαζή και γατούλα, μπας και..Ουφ σταματάω εδώ, γιατί θα με πιάσει παραλήρημα, ελπίζω να καταλάβατε το σκεπτικό μου κ να μου πείτε τη γνώμη σας. Άρα, καταλήγοντας, σωστά δε σκέφτομαι γι αυτό το άτομο; Ότι θέλει απλώς να περάσει την ώρα του; Και τώρα που το θυμήθηκα, το καλοκαίρι σε μια κουβέντα είχε πει ότι το να το κάνουμε 1 φορά δε σημαίνει ότι δε θα υπάρξουν κι άλλες (αυτό βέβαια μπορεί κ να το είπε για να γίνει έστω 1 φορά κ βλέπει μετά). Οπότε τι του λέω τώρα για τη πρόταση που μου έκανε;

"Τί να σου πώ,ακόμα και όταν τρώς,έχεις έναν ιδιαίτερο τρόπο...Εσύ τρώς,κι εγώ χορταίνω..." Αυτό μου είπε ένας συνάδελφος που εδώ και καιρό με γυροφέρνει,στο διάλειμμα της δουλειάς που τσιμπούσαμε κάτι και ήμασταν οι δυό μας.Αυτό βρήκε να μου πεί; Έ μετά από αυτό,τα έχω ακούσει όλα!!!

Κατά καιρούς πίνει. Έχω ξαναγράψει. Έχουν γίνει διάφορα άσχημα σκηνικά. Όχι ξύλο όμως γίνεται υπερβολικός και μπορεί να πει κουβέντες πολύ βαριές. Μια δυο τρεις πέντε δέκα. Δε με ενδιαφέρει αν τις εννοεί. Με ενδιαφέρει ότι τις έχει πει και δεν είμαι άτομο που ξεχνάει. Ενώ έχει πολλά άλλα καλά πράγματα στο χαρακτήρα του που με κάνουν να νιώθω ασφάλεια και είναι δουλευταρας, αυτό το πράγμα με το ποτό και τις κουβέντες που έχει πει με έχουν απωθήσει πολυ. Κάνει προσπάθειες αλλά κατά καιρούς επανέρχεται έστω και σε πιο ήπια μορφή το αλκοόλ και οι επιδράσεις στη συμπεριφορά του. Με έχει κουράσει πολύ αυτό και αναρωτιέμαι. Αξίζει ένας άνθρωπος που έχει ένα σωρό καλά στοιχεία αλλά με αυτό το ένα τα διαλύει όλα; Παιδιά δεν έχουμε . Θα εξακολουθήσει να κάνει καραγκιοζιλίκια με το ποτό, να με ντροπιάζει όταν βγαίνουμε ; Μπορώ εγώ κάθε φορά που είμαι καλεσμένη σε ένα γάμο να σκέφτομαι πως αν πάω μαζί του θα πρέπει να του πω να μη με ρεζιλεψει πίνοντας; Είναι τόσο εξουθενωτικό το συναίσθημα που πιάνω τον εαυτό μου τελευταία να με κάνει να ψαχνομαι σε άλλον άντρα. Σε γιατρό δεν πάει γιατι δε θεωρεί ότι έχει πρόβλημα και ας έχω εγώ .

Όσο ήμουν με τον πρώην μου ψάχνομουν και μίλαγα με κάποιον αλλον όχι πολύ συχνά κάθε 1-2 χρόνια. Αλλά κάθε 1-2 χρόνια ένιωθα απίστευτη δυσφορία στη σχέση μου. Αν και τον αγαπούσα πολύ. Εκείνος με είχε συγχωρέσει πολλές φορές και έλεγε ότι είμαι διαταραγμένη προσωπικότητα και έχω την απιστία στο DNA μου. Όταν χωρίσαμε οριστικά και έκανα άλλη σχέση τον νυν μου δεν τον κερατωσα ποτέ μέχρι τώρα ούτε καν με μύνημα. Τελικά τι είναι αυτό που μας κάνει άπιστους σε μια σχέση;

.. και τον θέλω πάρα πολύ, αλλά είναι μικρότερος μου και σε αυτή τη φάση της ζωής μου δεν με παίρνει να κάνω λάθη, πειραματισμούς ή κάτι εφήμερο. Έχω αρχίσει να τον αποφεύγω για να ελέγξω την έντονη έλξη που νιώθω.Τι κρίμα! Μακάρι να ήμουν 5-6 χρονια μικρότερη.

Εχω παρατηρήσει πως κυριως απο τα 29 ισως και λιγο νωριτερα δεν ειχα σχεδον καμια ερωτικη διαθεση (δεν εχω συντροφο αλλα αυτο ειναι άσχετο θεωρώ), τωρα ειμαι 30. Αλλα και χωρις να χω συντροφο παλια μια χαρα διάθεση ειχα. Η αληθεια ειναι πως απο τα 25 περίπου νομιζω υπηρχε σημαντική μειωση στη διάθεση μου αλλά ηταν κάτι θετικο θα έλεγα, ελεγα εχω διάθεση αλλα δεν σκαω κιολας οποτε ηταν σε τέλεια ισορροπία, μιας και ελεγα τι ωραια "αν βρεις καποιο σωστό άτομο για σχεση μια χαρα, αν παλι οχι δεν σκαω κιολας" οποτε δεν ειχε γινει ενοχλητικό τότε. Ενας μεγαλύτερος φιλος μου πε μια φορα πως οι γυναικες πανω απο μια ηλικια (35+) οι γυναικες αν δεν κανουν σεξ τρελαίνονται, εχουν νευρα κλπ. Επίσης εχω ακουσει πως οι αντρες ειναι στο pick τους στα 20 ενώ η γυναικεία σεξουαλικότητα ειναι στο pick της στα 30-35 και ότι εχει περισσότερο διαθεση για σεξ απο οτι στα 20. Σε εμενα γιατι συμβαινει το αντιθετο; Διαβαζω αλλους να λενε συνεχως το αιμα βράζει στα 20 αρα μηπως απλα ειναι φυσιολογικο τελικα και συμβαίνει σε όλους; Ποια απο τις δύο απόψεις ειναι η σωστή; Ειλικρινά δεν νοιώθω ο εαυτός μου πια, ή νοιωθω σαν να γερασα.

Χαθηκε. Καθε μερα παντου γυρω ασχημια. Μεσα εξω. Σε ολους. Μολις δουνε νεο ανθρωπο χαμογελαστο υγιη και θεοσ φυλαξοι... ευτυχισμενο.... πρεπει να τον εξοντωσουν αφου πρωτα τον χλευασουν...Να του κοψουν τα φτερα , τον τσαμπουκα που λενε λαικιστι. Καλλος,το αντιθετο του αισχρου. Αισχρο, αυτο που ανακοπτει την ροη.

Βγήκαμε δύο φορές,και αποδείχθηκε κουτσομπόλης και μίρλας.Σχολίαζε όποιον και όποια έβλεπε γύρω μας,σχολίαζε τις φίλες μου,κι εκεί που τρελάθηκα ήταν που σχολίαζε κάποια παιδάκια που έπαιζαν στην πλατεία που ήταν το μαγαζί που πίναμε καφέ.Μετά άρχισε να λέει διάφορα και να αφηγείται τη ζωή του,και όλα του έφταιγαν εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό.Δέν τον άντεξα,και είπα ψέματα ότι πονάει το στομάχι μου για να φύγω και έτσι έγινε.Τον γνωρίζω αρκετό καιρό,και δέν μου είχε δώσει τέτοια εντύπωση.Όλα αυτά πρίν 3 μέρες,και μου στέλνει ή με παίρνει συνέχεια για να με ρωτήσει πώς είμαι και πότε θα ξαναβγούμε,και του λέω δικαιολογίες για να τον αποφύγω.Δέν θέλω να ανοίγω παρτίδες με τέτοιους ανθρώπους,δέν τους αντέχω.Τί να πώ για να ξεκόψω και να το καταλάβει,γιατί έχει γίνει επίμονος;

ειναι η χειροτερη περιοδοσ τησ ζωης...νιωθω οτι δεν εχω διαθεση για τιποτα.. δεν εχει νοημα να ξυπναω καθε μερα.. και τα καλυτερα δεν ερχονται