ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μου πάει τίποτα καλά. Παντα κάτι θα συμβεί που θα με στεναχωρησει. Αλλάζουν ποτέ τα πράγματα; πόσες δυσκολιες; πόσα άγχη; πόσες στεναχωριες; φτανει πια, αρκετά. Δεν μου αξίζει αυτό. νομίζω πως σκληραγωγηθηκα αρκετά. Καιρός να αρχίσουν τα πράγματα να γίνονται καλύτερα. Ειμαι πλέον 34. Από τα 18 μου, άρχισαν οι δυσκολιες. Δύσκολη σπουδή, δύσκολιες επαγγελματικές, ερωτικές, φιλικές. Κανενας τομεας δεν μου παει καλα. Ψυχολογία στο δαπεδο.

Προσπαθώ να φτιάξω το σπίτι που μου άφησε η γιαγιά μου, ήταν όλα κατεστραμμένα έχει πολλή δουλειά, τωρα πρεπει να βάλω πλακάκια και κουφώματα ειναι πολυ ακριβα. Πηγα σήμερα να δω για πατώματα και βγήκε η τιμή πολύ ακριβά. Πηγα σε δύο τρία και όλα είναι περίπου τα ίδια. Όταν ζήτησα να δω κάτι πιο οικονομικό με ειρωνευτηκαν. Και καλά επειδή δεν είμαι μεγάλη πρέπει να δω μοντέρνες επιλογές και αυτές κοστίζουν. Δεν με νοιάζει πλεον θελω κάτι φθηνό ουδετερο χρώμα, να τελειώνει. Που πηγαν τα "φθηνα" ? Κοιταξα και σε ενα μεγαλο πολυκαταστημα και ολα τα οικονομικα που μου αρεσαν δεν υπαρχει αποθεμα. Θελω να φυγω απο τη γειτονια μου. Στο πάτωμα αντε να βρω φθηνή λύση. Τα κουφωματα; τα pvc είναι πιο οικονομικά λένε από τα αλουμινια . Είναι ανθεκτικά τουλαχιστον; Κουραστηκα και να ψαχνω και να αγχωνομαι αν μου φτασουν τα λεφτα. Θελω να τα βαλω για να αρχισει να γινεται λειτουργικο. Δεν ηθελα να φυγω από το πατρικό μου έτσι βιαστικά όμως έχουν αλλάξει οι καταστάσεις. Αν είχα τα χρήματα θα πήγαινα κάπου εκτός πόλης κάπου ήσυχα. Αλλα ακόμα και να νοικιασεις εκεί κοστίζει αρκετά. Άτιμη ακριβεια. Άτιμη φτώχια

Προχθές σε έναν ερημικό δρόμο που δεν συνήθιζα να πηγαίνω ποτέ για βόλτα βρήκα ένα βραχιόλι χρυσό ή επίχρυσο γνωστής μάρκας. Ποτέ δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό! Το περίεργο είναι ότι εκεινη την ημέρα είχα δει ένα παρόμοιο σε μια βιτρίνα με κοσμήματα και μόλις το είδα χαμογέλασα γιατί μου άρεσε κι ας μην επρόκειτο να το αγόραζα ποτέ ... Προχωρούσα και ευχομουν αν υπάρχει φύλακας άγγελος να μου δώσει ένα σημάδι ότι με ακούει και ότι είναι μαζί μου ... Και λίγο πιο μετά το βρήκα!!!! Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω.Αυτό είναι που λένε "Η πίστη και η δύναμη της σκέψης μετακινούν βουνά " ή έτυχε να έχω τόση τύχη εκείνη την ημέρα? Κάποιος μου είπε ότι έχω... Μαγικές δυνάμεις... Ακριβώς όταν έχεις απελπιστεί από ανθρώπους και καταστάσεις στην ζωή σου συμβαίνει κάτι ανέλπιστα όμορφο που σου δείχνει ότι υπάρχει Θεός ή αλλιώς η ανώτερη δύναμη του Καλού και δεν είσαι μόνος σου οπως νόμιζες ... Πρέπει όμως να μην πάψεις να ελπίζεις και πάντα να αισιοδοξείς και να χαμογελάς , ακόμα κι όταν δεν πηγαίνουν όλα καλά ... Έτσι ελκύεις θετική ενέργεια και γίνονται "Θαύματα" και η ζωή σου χαμογελάει. Για αυτό μην απελπίζεστε ποτέ 🙂☺😊

Γνωριστήκαμε στα τέλη Αυγούστου,αρχικά ήταν φιλικό,και στην πορεία ήρθαμε πιό κοντά από δική του πρωτοβουλία.Τις τελευταίες δύο εβδομάδες κάνουμε σέξ,και εκείνος νομίζει ότι έχουμε σχέση.Θέλει περισσότερα πράγματα,θέλει να κάνουμε ό,τι κάνει ένα κανονικό ζευγάρι.Δέν θέλω το ίδιο,έχω διάφορα πιό σημαντικά που πρέπει να διευθετήσω,αλλά στο ερωτικό,μαζί του είναι τέλεια.Είναι η καλύτερη μου εμπειρία μέχρι τώρα,και δέν θέλω να το χάσω αυτό.Πώς το χειρίζομαι;

Μπορώ να γράφω και να εξηγώ για ώρες... Δε θα το κάνω για το καλό σας! :) Γνωρίζεις ένα άνθρωπο (είτε απο κοινή παρέα, είτε απο social, είτε στο δρόμο), ξεκινάς μια όμορφη και γλυκιά γνωριμία, αρχίζει να σου αρέσει, δείχνει κι ο άλλο/η οτι του αρέσεις κι ενθουσιάζεται, λες εδώ είμαστε... Μηνύματα, αφιερώσεις, ξενύχτια με όμορφες συζητήσεις και μάντεψε... ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ! Καμία εξήγηση, καμία δικαιολογία, καμία συζήτηση, κανένα μήνυμα... Απλά εξαφανίζεται! Ρε μη είστε λ@λ@κες... (αναφέρομαι και σε άνδρες και σε γυναίκες) Να είστε ντόμπροι και να έχετε το θάρρος της γνώμης σας για κάτι που δεν σας αρέσει ή δε σαν κάνει. Και το κυριότερο μη δείχνετε τόσο ενθουσιασμό στη αρχή λες και ανακαλύψατε τον κρυμμένο θησαυρό! Κρατήστε μια πισινή, δείτε κινήσεις και συμπεριφορές κι αν κάτι δεν σας αρέσει, το λέτε και φεύγετε τόσο απλά... Κρίμα είναι να δείχνετε ενθουσιασμένοι - ερωτευμένοι και μετά μη τον είδατε! Κι απορείτε μερικοί που δεν έχουμε εμπιστοσύνη πια στους ανθρώπους! Δυναμικούς χαιρετισμούς...!!!

Είμαι 25 χρονών. Το Σεπτέμβρη γνώρισα στη δουλειά μια πελάτισσα που καθώς την εξυπηρετούσα, μιλήσαμε ελάχιστα περί ανέμων και υδάτων και φάνηκε ότι ήμασταν στο ίδιο μήκος κύματος σαν άνθρωποι. Πριν φύγει μου ζήτησε το όνομα μου και το Instagram μου. Της τα έδωσα αλλά δεν είχαμε κάποια επικοινωνία. Μερικές μέρες μετά ξανάρχεται να ξαναπάρει κάτι και στην ψύχρα μου λέει να πάμε για καφέ. Κανονίζουμε και πάμε. Σταδιακά ο καφές έγινε εξοδος για φαγητό και ούτω καθεξής. Είμαστε μαζί εδώ και 1.5 μήνα. Γιατί γράφω όλα αυτά? Γιατί η γυναίκα αυτή μου ρίχνει 14 χρόνια. Περνάω υπέροχα, επιτέλους μπορώ να επικοινωνήσω με έναν άνθρωπο, το σεξ είναι απίστευτο και η γενικότερη ποιότητα της σχέσης ότι καλύτερο έχω βιώσει. Όμως στέκομαι στο ηλικιακό για πολλούς λόγους που λογικά μπορείτε να φανταστείτε με ευκολία. Πιστεύεται ότι μια σχέση με τέτοια διαφορά μπορεί να λειτουργήσει?

Ο κοινωνικός μου περίγυρος είναι παντρεμένοι, μόνιμη δουλειά, ζουν μόνοι τους και έχουν παιδάκια. Όμως εγώ βρίσκομαι στον αντίπερα όχθη . Είμαι στα 41 μου , δεν έχω ζήσει μόνος μου , είμαι συμβασιούχος σε ένα μήνα λήγει η σύμβασή μου και ζω στο μεγάλο πατρικό σπίτι μαζί με τους γονείς μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν νοιώθω δυστυχισμένος με την ζωή μου.

Πριν 3 χρόνια κάποιος από τη γειτονια παραχώρησε ένα παλιο σπιτάκι που είχε σε κάποιον άλλον για λίγο διάστημα μέχρι να βρει κάπου αλλού να μείνει. Χωρίς ενοίκιο, και το ρεύμα το πλήρωνε η οικογένεια που είχε το σπίτι. Το σπιτάκι αυτό είναι απέναντι από το σπίτι μας. Ο συγκεκριμένος αφού είδε ότι δε πλήρωνε τίποτα εκμεταλλευόταν την κατάσταση και έβρισκε δικαιολογίες για να μείνει. Ομως εκανε φοβερη φασαρια, με τη μουσική και τις φωνές του. Μιλούσε και φώναζε δεν μπορούσαμε να κάτσουμε στο μπαλκόνι μας. Ασε τη μουσική, λες και δεν είχε γείτονες. Μια φορά που πηγανε να του πουμε για τη μουσική είπε ότι ηταν η τηλεόραση του. (Σημ Δεν είχε τηλεόραση). Τέλος πάντων αυτό κράτησε 4 μήνες και μετα από παράπονα τον έδιωξαν. Για κάποιους αυτό μπορεί να μην είναι σημαντικό όμως φαντάσου επί 4 μήνες ένας μ@λ.ςς να μη σέβεται τον απεναντι, τον δίπλα τον Δεξια κτλ. Πραγματικά τρελαίνεσαι Από εκείνο τον καιρό απέκτησα θέμα με τους θορυβους και τη μουσική. Δεν μπορώ να ακούσω το παραμικρό με ενοχλεί, Παθαινω κατι σαν κρισεις αγχους. Κυρίως με τη μουσική το έχω αυτό. Δεν μπορώ με τίποτα. εγώ βάζω ακουστικά για να μην ενοχλώ. Με επηρέασε πολύ αυτή η κατάσταση τα νεύρα μου ήταν σπασμένα για πολύ καιρό. Τωρα φοβαμαι για καθε καινουργιο που θα μετακομισει στη γειτονιά, ακόμα και που πάω επίσκεψη σε αλλά σπίτια ρωτάω αν είναι ησυχία.

Παντα προσπαθώ για κάτι καλύτερο, αν έρθει θα είναι μόνο για λίγο καιρό. Μετά πάλι τα ίδια,. κουραστηκα. Πρέπει να το πάρω απόφαση δεν θα είμαι ποτέ χαρούμενη ή ευτυχισμένη. Ειμαι ευγνώμων που έχω τα βασικά όμως αυτό ψυχολογικό είναι πολύ σημαντικό και χωρίς να είμαι καλά όλα φαίνονται χάλια.

Τι κάνεις όταν πας για μάθημα σε φροντιστήριο και ο καθηγητής σου σε φλερτάρει; Όχι με αισχρό τρόπο, αλλά εμφανώς; (Και οι 2 ενήλικοι και δεν ενδιαφέρομαι)