ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα , βγαινω με ενα παιδι εδω και 2 μηνες και δεν μου αρεσει καθολου οταν κανουμε κατι.. ουτε καν οταν φιλιομαστε. Μου αρεσει παρα πολυ σαν ατομο και τον θελω αλλα δεν αντεχω οταν με πλυσιαζει και οταν με ακουμπαει νιωθω απαισια... Τις προαλλες ενω φιλιομασταν επαθα κριση πανικου και δεν εδειξε καθολου κατανοηση... με τα δικια του αλλα ενιωσα ακομη πιο ασχημα μετα... Το ιδιο ακριβως ενιωθα και με τους προηγουμενους που εβγαινα. Ειμαι 18.( το λεω μηπως ειναι λογω τησ ηλικιας) Νιωθω οτι δεν θα το ξεπερασω ποτε αυτο...εχετε καμια συβουλη; Ευχαριστω εκ των προτερων!

Συνάντησα τυχαία την κοπέλα με την οποία είχα σχέση πρίν από 9 χρόνια.Ήμασταν συμφοιτητές,εκείνη 19 κι εγώ 22.Είχαμε ένα χρόνο σχέση,όταν χωρίσαμε εγώ τελείωνα τη σχολή και αμέσως έφυγα στο εξωτερικό,και έτσι χάθηκε κάθε επαφή.Μπορεί να ήμασταν μαζί μόνο ένα χρόνο,αλλά για μένα τότε ήταν η μόνη κοπέλα για την οποία είχα νιώσει κάτι εντελώς διαφορετικό.Ήταν η πρώτη μου πραγματική αγάπη,και να πώ την αλήθεια,αυτό ίσως να ισχύει ακόμα και τώρα.Όταν συναντηθήκαμε,με δυσκολία την αναγνώρισα,γιατί η αλλαγή της είναι εντυπωσιακή και πρός το καλύτερο,άν και τότε ήταν όμορφη κοπέλα.Μου είπε για τη δουλειά της,ότι παντρεύτηκε και έχει ένα μωράκι 10 μηνών.Ήθελα να πούμε περισσότερα,αλλά η στιγμή δέν ήταν κατάλληλη και της πρότεινα όποτε θέλει να πάμε για έναν καφέ.Κατάλαβα ότι μάλλον δέν ήθελε να της πώ κάτι τέτοιο,οπότε δέν προχώρησα στο να της δώσω το τηλέφωνο μου ή να την ρωτήσω για social κλπ.Της είπα πάντως πού δουλεύω,και όποτε θέλει να έρθει να με βρεί.Δέν ήθελα να τη φέρω σε δύσκολη θέση,πήρα το θάρρος επειδή μιλήσαμε σε πολύ καλό κλίμα.Δέν νομίζω πως έκανα κάτι κακό,κι εγώ θα την περιμένω.

Ότι είχα κάνει γι'αυτον πήγε χαμένο.Του είχα δώσει όση αγάπη κουβαλούσα πάνω μου καί όλα πήγαν χαμένα. Προχώρησε τη ζωή τού. Τούς έχω πετύχει δύο φορές στο δρόμο να γελάνε (εκείνος δεν με έχει δει) κι εγώ απλά μισώ την ύπαρξη μου πού τού έδωσα ότι είχα καί τό έβαλε στα σκουπίδια.Απαιτω την καρδιά μου πίσω καθώς και την ελευθερία μου.Θελω να ξανακυκλοφορησω στη γειτονιά μου χωρίς να φοβάμαι ότι θα τούς πετύχω.Που υποτίθεται κιόλας ότι δεν άντεχε να βγαίνει στη γειτονιά γιατί του θύμιζαν όλα εμένα!Τον ψεύτη. Εγώ στάσιμη στη ζωή με ψυχολόγο και φάρμακα και δίνοντας ευκαιρίες σέ ανθρώπους πού μπορώ να νιώσω μόνο λίγα πράγματα αλλά όχι να αγαπήσω. Εγώ φταίω για όλα πού πληγώνομουν και δεν έκανα τίποτα για αυτό. Εγώ δεν τόν πλήγωσα γι αυτό κατάφερε καί προχώρησε τη ζωη του ενώ εγώ όχι.

Λοιπον πριν λιγες εβδομαδες γνωρισα ενα παιδι (κολλητος του αγοριου της κολλητης μου) ο οποιος μαρεσε ε και εγινε κατι μεταξυ μας ομως εκεινη τη περιοδο χωριζει η κολλητη και μετα αυτος μου λεει νιωθω αβολα με ολη τη κατασταση οποτε καλυτερα να μη συνεχισουμε λεω ενταξει δεκτο ηταν οντως περιεργη η κατασταση αλλα πλεον εχουμε ολοι πολυ καλες σχεσεις εγω ειμαι καπως κολλητη και με τον πρωην της κολλητης μου και η κολλητη μου μια χαρα σχεση εχει με αυτον και βρισκομαστε σε κοινες παρεες κτλ αλλα ο αλλος που εκανε κατι μαζι μου συμπεριφερεται σαν να μη με βλεπει καν , δεν μου μιλαει κτλ ουτε γεια παρολα αυτα εχει πει στον κολλητο του οτι δεν εχει θεμα μαζι μου. το προβλημα ειναι πως εγω τον θελω αλλα πιο πολυ με απογοητευσε η ολη κατασταση το να μη με χαιρεταει καν οταν βρισκομαστε στο ιδιο μερος για ωρες και οι παρεες μας να μιλανε φυσιολογικα. Δεν ξερω αν πρεπει να του μιλησω εγω ειτε να του πω ενα γεια ειτε να του πω χαλαρα αν εχει γινει κατι και φερεται ετσι . Τι μου προτεινετε;

Να είστε στο αμάξι,εκείνη τη στιγμή να κάνεις κάτι με το αγόρι σου,και να τύχει να περνάει η κουτσομπόλα της γειτονιάς και να σας δεί! Ήμασταν 6 στενά μακριά από το σπίτι μου και σε σημείο που δέν είχε σχεδόν καθόλου φωτισμό,αλλά μας είδε γιατί αυτή δέν έχει μάτια,ακτίνες Χ έχει.Πώς στο καλό βρέθηκε εκεί πέρα και που πήγαινε ηλικιωμένη γυναίκα στις 5 το πρωί,στην εκκλησία;Γιατί είναι και της εκκλησίας,να τα λέμε κι αυτά... Μετά,από τα νεύρα μου ξέσπασα σ'εκείνον,γιατί φταίει κι αυτός γιατί είναι ασυγκράτητος και αχόρταγος.Δέν του έφτανε ό,τι έγινε το βράδυ,ήθελε να πάρουμε και "πρωινό".Είμαι ενήλικη(είμαι 22),η μητέρα μου ξέρει ότι έχω σχέση,ο πατέρας μου δέν το ξέρει άμεσα αλλά το φαντάζεται πιστεύω,αλλά δέν θέλω και να φτάσει στ'αυτιά τους κάτι τέτοιο,χώρια ότι αυτή μπορεί να το βγάλει παράρτημα στη γειτονιά.Πάει,την έβαψα,θα με ξεφωνίσει.Είναι να μήν σε πιάσει στο στόμα της η συγκεκριμένη,είναι πρακτορείο Ρόιτερ η γυναίκα.Μισή ντροπή δική μου μισή δική της στην τελική,τί να κάνω,να σκάσω;Λέμε πολλές φορές για την επαρχία,αλλά δυστυχώς αυτά συμβαίνουν και στις πολύ μεγάλες πόλεις.

ΠΩΣ γινεται να εχεις κανει τοοοοσες αλλαγες,να εχεις φυγει απο το τοξικο περιβαλλον που σε πληγωνε απο τοτε που ησουν παιδι,να διαπρεπεις στο αντικειμενο που αγαπας,να βελτιωνεις την αυτοεικονα σου σιγα σιγα,να ερμηνευεις αλλιως τσ πραγματα κι αλλα τοσα..και η θλιψη να ειναι ακομα εδω.

Στο ινσταγκραμ με ακολούθησε ένας μυστηριώδης λογαριασμός, όπου πουθενά δεν αναφέρει το ποιος είναι, ούτε κάποια φωτογραφία προσώπου. Παρόλα αυτά οι δημοσιεύσεις του είναι πολύ ποιοτικές και ταυτίζονται σε τρομαχτικό βαθμό με τα ενδιαφέροντα μου. Ποτέ δεν με έχει ενοχλήσει παρά μόνο κάποιες φορές που αντέδρασε στις ιστορίες μου. Εδώ και καιρό σκέφτομαι να του στείλω ένα μήνυμα να γνωριστούμε γιατί πιστεύω ότι θα ταιριάζουμε σε θέμα ενδιαφερόντων όμως με σταματάει και με φοβίζει το γεγονός ότι δεν ξέρω τίποτα για αυτόν.

Εδώ και ένα μήνα έχω σχέση με έναν άντρα 45 χρόνων ενώ εγώ είμαι 25. Δεν είναι όπως όλες οι περιπτώσεις ενός μεγαλύτερου άντρα που έλκεται από ένα κορίτσι νεότερο του. Η περίπτωση μας έχει πιο βαθύ υπόβαθρο υπάρχει αγάπη και πάθος. Επίσης ταιριάζουμε πολύ δεν υπάρχει generation gap.Ξέρουμε και οι δύο ότι αυτό θεωρείται λάθος για την κοινωνία και οι δύο πριν μας συμβεί αυτό κοροιδευαμε ζευγάρια με τέτοια διαφορά. Νιώθω όμορφα όταν είμαι μαζί του με κάνει να νιώθω μοναδική και ξέρω ότι έχει πολύ καλές προθέσεις. Νιώθω άσχημα επίσης όμως γιατί οι δικοί μου δεν θα δεχόντουσαν τέτοια σχέση με τόση διαφορά ηλικίας και εννοείται ότι δεν ξέρουν τίποτα. Αν χωρίσουμε δεν θα έχει νόημα η καθημερινότητα μου και δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εκείνον μέσα. Δεν ξέρω τι να κάνω ίσως αυτη η σχέση δεν έχει μέλλον αλλά όπως είπα δεν θέλω να σταματήσω αυτη τη σχέση.

Πολλοί κάνουν το λάθος να ζητάνε συμβουλές από ανθρώπους που ψάχνουν απελπισμένα σύντροφο ή που κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν κάποιον δίπλα τους.Τέτοιοι άνθρωποι λένε "μακάρι να είχα κι εγώ κάποιον" "μακάρι να είχα τα δικά σου προβλήματα" "είσαι υπερβολικός/υπερβολική" "είσαι αχάριστος/αχάριστη" "άλλοι δεν έχουν κάποιον να πούνε μια κουβέντα" κλπ Με άλλα λόγια τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να βοηθήσουν γιατί σκέφτονται τον εαυτό τους και όχι αυτόν που ρωτάει.Όταν κάποιος συγχωρεί τα πάντα προκειμένου να μη χωρίσει ή είναι μόνος/μόνη και τρελαίνεται όταν κάποιος/κάποια του δίνει λίγη σημασία,τι συμβουλές θα δώσει;

Θέλω μεσω της εξομολόγησης μου να ευχαριστήσω τη ΛΙΦΟ γιατί γνώρισα μια πολύ καλή φίλη και απίστευτο παιδί από μια αναζήτηση. Ελένη αν το δεις είσαι μεγαλη ψυχή ξέρεις εσύ. Δύσκολο να κάνεις καλές παρεες τη σήμερον ημέρα, το ξέρεις ότι μπορείς να βασιστείς πάνω μου και μην αγχώνεσαι έχεις γερό στομάχι και έχεις και πλάτες να ακουμπήσεις.