ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οσο ειχανε σχεση, καθε φορα που εβγαινε μαζι μας, αναφεροταν στα προβληματα που εχει η σχεση τους. Δηλαδη μεχρι την προηγουμενη εβδομαδα, μας ελεγε δεν συνεννοουμαστε θα χωρισουμε. Σημερα, μας ανακοινωσε οτι θα παντρευτουν. Τα προβληματα που εχετε; τον ρωτησε ενας φιλος. Ααα τα λυσαμε, μιλησαμε και ολα καλα, ειπε. Μακαρι και ευχομαι βιον ανθοσπαρτον, αλλα 5 χρονια προβληματα και γκρινια και μεσα σε μια εβδομαδα ολα λυμενα; επρεπε να περασουν 5 χρονια για να γινει συζητηση;

Είχα δεί ενα όνειρο όπου κάποιος με ρώτησε στα αγγλικά ποια χώρας είναι πρωτεύουσα η Ελσίνκι και του απαντάω στα αγγλικά πάλι "Φιλανδία" και με ρωτάει "A Fine Lady?" και επαναλαμβάνεται το σκηνικό άλλη μία φορά μέχρι να ξυπνήσω προσπαθώντας να καταλάβω τι εννοεί ο βρετανός τύπος...Εεε αργότερα αφου το επεξεργάστηκα λίγο, εντόπισα την ακουστική ομοιότητα και σκέφτηκα ότι η απάντηση του μάλλον προοριζόταν σε μία ανείπωτη, διαφορετικής φύσεως ερώτηση .

Σημερα βρήκα στο έδαφος σε μια ταβέρνα ενα πορτοφόλι γεμάτο χρηματα. Έψαξα τον ιδιοκτήτη και το επέστρεψα. Για 2 δευτερόλεπτα σκέφτηκα να το κρατήσω γιατι ειχα ανάγκη τα λεφτα αλλα αμεσως το απερριψα ως σκεψη. Τώρα νιώθω πολύ καλά μέσα σου. Αυτό.

Να συναντάω τόσο καιρό τα λάθος άτομα σε προσωπικό κι επαγγελματικό τομέα...Βαρέθηκα να δίνω και όχι μόνο να μην παίρνω,αλλά να μην το εκτιμάει και κανείς...Ζούμε σε τόσο παράλογη εποχή...Το παράλογο είναι συνηθισμένο και άρα νορμάλ...Η ψευτομαγκιά,θάρρος...Το θράσος,ευθύτητα.Η ειλικρίνεια,αδιακρισία.Η κοροϊδία,διλαίωμα...Και τόσα άλλα...Το μόνο που θέλω είναι να μείνω μόνος μου μακριά από όλους κι απο όλα,να πάρω τα βουνά στην κυριολεξία...Δεν παει αλλο

None:- Να μην ξαναπληγώσω κάποιον άνθρωπο.- Να σέβομαι τα συνασθήματα του.- Να είμαι πάντα εκεί και να ακούω.- Να ακούω τον εαυτό μου.- Να ανοιχτώ στις επομενες σχεσεις μου.1 ώρα:- Να κοιμηθώ.- Να διαβάσω το βιβλίο μου.2 μέρες:- Να είμαι ευχάριστος.- Να πάω σουπερ μαρκετ.- Να μαγειρέψω.- Να περάσω ποιοτικό χρόνο με τους φίλους μου.3 βδομάδες:- Να σε ξεχάσω.- Να μην νιώθω τίποτα για σένα.- Να μην σε δω.- Να ξεκινήσω γυμναστική.- Να ενδυμώσω τις φιλίες μου.4 μήνες:- Να σε ξεχάσω.- Να τα ξαναβρούμε.- Να είμαι αστέρι στη δουλειά μου.- Να ξεκινήσω πολλές δραστηριότητες.- Να έχω ποιοτικά φίλους.- Να τους αγαπάω.5 χρόνια:- Να παντρευτώ.- Να φτιάξω μια όμορφη οικογένεια.- Να αγαπώ την γυναίκα μου.- Να είμαι καταξιωμένος στη δουλειά μου.- Να ζω στο εξωτερικό.- Να έχω φίλους.- Να αρκούμε με τα λίγα ενώ βγάζω πολλα.- Να ακούω τον εαυτό μου και να τον έχω ευχαριστημένο.- Να έχω καλες σχεσεις με τους γονεις μου.Δεν άκουγα τον εαυτό μου, τον έχασα. Και έχασα και αυτήν μέσα σε όλα αυτά. Έχασα σχεδόν τα πάντα. Κυριολεκτικά.Όμως είμαι εδώ, ακόμα. Και προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου.Γ31

Αλλά δεν τα κατάφερα. Είναι πολύ δύσκολο να εκφραστείς ελεύθερα σε συνάδελφο. Μετά περνάνε όλες αυτές οι αρνητικές σκέψεις στο μυαλό σου και λες καλύτερα να το παρατήσεις. Αλλά δεν μπορείς. Την σκέφτομαι συνέχεια. Τη θέλω, μου αρέσει. Έχω όμως την εντύπωση ότι και εγώ της αρέσω. Όταν μου απευθύνεται πάντα μου χαμογελάει, πολλές φορές έρχεται στο γραφείο μου όταν χρειάζεται κάτι αντί να στείλει email όπως συνηθίζεται. Δεν ξέρω πώς να την πλησιάσω και να της ζητήσω να βγούμε ειδικά όταν δεν βρισκόμαστε σχεδόν ποτέ μόνες μας και πάντα μιλάμε για τα επαγγελματικά μα ποτέ δεν έχουμε μιλήσει χαλαρά.

Η ζωή αρχίζει μετά τα 40 λένε η αλήθεια είναι ότι νιώθω πιο κατασταλαγμένη και πιο σέξι από ποτέ αλλά οι άνδρες ;;; το Σάββατο καθόμασταν σε ένα μπαράκι εγώ και η φίλη μου (συνομήλικες 41 ) και απέναντι δυο άνδρες κάπου στα 35 με 40 ...τους κεράσαμε ποτό ήρθαν στο τραπέζι συστήθηκαν μιλήσαμε λίγο και όλο το υπόλοιπο βράδυ το πέρασαν φλερτάροντας με δυο κοπέλες στο μπαρ γύρο στα 25 ... και ΟΧΙ δεν είναι μόνο αυτό.... είδα τον πρώην με μια σίγουρα 15 χρόνια μικρότερη του ...στο μεταξύ έχω τρελές επιτυχίες στα 25χρόνα που δεν με ενδιαφέρουν ούτε πρόκειται..... πολλές θα μου πείτε γιατί όχι....δεν ψάχνω μόνο σεξ θέλω κάτι πιο σοβαρό γιατί όχι και γάμο ...οπότε πιστεύω ένας άνδρας 35-40 θα ήταν το ιδανικό ....αποφάσισα λοιπόν να το συζητήσω με τον δίδυμο αδερφό μου που είναι ο μοναδικός άνδρας φίλος που έχω και με έριξε ακόμη πιο πολύ ...γιατί ένας 35άρης μου λέει να κάνει σοβαρή σχέση με εσένα και να μην κάνει με την 25άρα ή την 30άρα ;;; στο μεταξύ θυμάμαι τον εαυτό μου σε τέτοιες ηλικίες και δεν με ενδιέφεραν ούτε οι πολύ μεγαλύτεροι ούτε ο γάμος και τα παιδιά... τώρα τι έγινε ;;; μέλι έχουν ;;; θέλω γνώμες

Πανε 4 μηνες που χωρισαμε απο την συμβατικη μας σχεση.Μου προσφερες ασφαλεια συντροφικοτητα συνυπαρχαμε αρμονικα αλλα ειχαμε παψει να ειμαστε ευρωτευμενοι. Το σεξ ηταν μια ρουτινα πια. Ησουν ο αντρας που για τους εξω ειμασταν το τελειο ζευγαρι.. Υστερα απο ολα αυτα σκεφτομαι πως αναθεμα και αν αγαπηθηκαμε τελικα πραγματικα.Εφυγες και υστερα απο τοσο καιρο δεν νιωσα την απωλεια του ανθρωπου μου.. Στις δυσκολες μου στιγμες δεν ειχα αναγκη να σε παρω τηλεφωνο να σε αγκαλιασω να σε φιλησω.Δεν μου ελειψε να μιλαμε.. Γιατι εσυ ησουν παντα δυσκολευοσουν να μου πεις τι πραγματικα νιωθεις τι σε ενοχλει.Προσπαθησα πολυ αλλα παντα μου ελεγες αυτα που ηθελα να ακουσω. Ποτε δεν μου ελεγες τι σε ενοχλει σε μενα "για να μη με στεναχωρησεις".Η γνωμη μου ηταν και δικη σου γνωμη για τα παντα. Ποτε δεν καταλαβα πως μπορουσες να χειριζεσαι το "πρεπει" τοσο καλα.Και γιατι ειχες την αναγκη να πλασεις τον εαυτο σου ετσι ωστε να εισαι ο ιδανικος συντροφος για μενα. Μου λεγες σ αρεσει ο νεος σου εαυτος. Αλλα εγω ηθελα να ερωτευτω καποιον γι αυτο που ειναι οχι ενα δημιουργημα μου.Ποτε δεν πιστεψα πως θα ηταν τοσο ρηχος και αδειος ο χωρισμος μας. Γιατι υστερα απο ενα χρονο δεν καταφερα να σε κανω να ανοιχτεις πραγματικα και ας ειχα ξεγυμνωθει μπροστα σου. Σου ειχα μιλησει για ολα με κανουν να φοβαμαι,τις ανασφαλειες μου και ζητουσα απλα να οταν με αγκαλιαζεις να αγκαλιαζεις την ψυχη μου και οχι το εισητηριο για την καλυτερη ζωη που ειχες μαζι μου. Απλα εφυγες απο μεσα μου οταν εφυγες απο το σπιτι μας.. Ξαφνικα παγωσαν ολα μεσα μου.Τρομακτικο συναισθημα..Ποιος θα το φανταζοταν πως θα γινομασταν ετσι. Αφου εφυγες ενιωσα πως τωρα πια δε εχω να ψαξω λυσεις σε κανενος τα προβληματα. Παρα μονο στα δικα μου. Νομιζα οτι θα καθαριζε ο ουρανος και θα ξανα εβρισκα τον εαυτο μου. Αλλα παλι αλλοιωνομαι σε ανουσια χαδια και φιλια. ΠΙσωγυρισματα σε μισοτελειωμενες αρρωστες καταστασεις. Ο κοσμος εξω ειναι κακος. Αλλα ειμαι τρελη που πιστευω ακομα πως υπαρχει καποιος εκει εξω που θα του αφιερωσω αυτο το ποιημα.. https://www.lifo.gr/team/u20456/34969Αξιζουμε ολοι μας για τουλαχιστον μια φορα στη ζωη μας να δωσουμε την ευκαιρια στον εαυτο μας να ζησουμε εναν ερωτα παραφορο.

Σε μια εξοδο γνωρισα μια κοπελα. Τα ειπαμε και ανταλλαξαμε τηλεφωνα για να βγουμε. Την αλλη μερα την πηρα τηλεφωνο, την ακουσα ενθουσιασμενη και βγηκαμε. Η βραδια κυλησε μια χαρα. Την επομενη μερα την πηρα τηλεφωνο δυο φορες και δεν απαντησε. Της εστειλα μηνυμα να την ρωτησω τι συμβαινει και δεν απανταει. Μου ειπε οτι το θεμα θελει να τελειωσει εδω γιατι δεν της κανω κλικ. Αφου στο πρωτο τηλεφωνημα μου την ακουσα ενθουσιασμενη. Αυτο δεν αναιρει τη συνεχεια;

Ξέρω ότι δεν συμβαίνει δα και κάτι το τόσο τραγικό, αλλά φοβάμαι πολύ. Έχω τόσο άγχος και ενώ πιστεύω στις δυνάμεις μου οι συγκυρίες και κάθε αστάθμητος παραγόντας που μπορεί να προκύψει μου φαίνονται βουνό. Δεν θα σου ζητήσω δύναμη ούτε υπομονη ούτε πυγμη γιατί ήδη μου έχεις δώσει μπόλικη. Θα σου ζητήσω απλά να βάλεις το χέρι σου και όσο και αν κομπιάσω και αν πονέσω στην πορεία τελικά να φτάσω τον στόχο μου. Επίσης θα σου ζητήσω να μην βρω την οικογενεία μου απέναντι στην προσπαθεία μου αλλά διπλα μου. Σου ζητάω να τους δώσεις κατανοηση ωστε να μπουν στην θεση μου και αν οχι να βοηθησουν τουλαχιστον να με αφησουν να πραξω όπως ξερω οτι πρεπει. Χίλια δύο πρακτικά ζητήματα πετάγονται στο μυαλό μου και δεν βρίσκω λύση. Σε ικετεύω σε καθε κρίσιμη στιγμη λοιπον την λυση να μου την φανερωνεις εσυ. Δεν ξέρω αν αξίζω την ευτυχία που θα νιώσω όταν τα καταφέρω γιατι σκοπέυω να τα καταφέρω που λες όσο και αν ανησυχώ ,αλλά ξέρω ότι το θέλω πολύ. Δεν μπορώ να με φανταστώ να θέλω κατι πιο έντονα. Κάθε κύτταρο μου ουρλιάζει από τον πόθο να κάνω αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Λοιπόν βοήθα με.