Να το ξέρεις... Δεν στεριώνω πουθενά. Κολλάω σε επιφανειακά πράγματα επειδή μου έβαλες όλα αυτά τα σκατά στο κεφάλι... Δε νιώθω ότι έχω να προσφέρω τίποτα. Εγώ, που πριν σε γνωρίσω ένιωθα ότι στεκόμουν κάπου καλά, που νόμιζα ότι άξιζα κάτι καλό δίπλα μου, ότι αρκούσα όπως ήμουν... Νιώθω πια ότι έχω αδιάφορο χαρακτήρα και εμφάνιση μέτρια. Θα μου πεις, παίζει να είναι αλήθεια, αλλά ο καθένας οφείλει να έχει πίστη στον εαυτό του... Εγώ πια, δεν έχω...Με συγκρίνω με ο,τι είδος ανθρώπου ισχυρίστηκες πως σε έχει κυκλοφορήσει. Σε επίπεδο μόρφωσης, εμφάνισης, εσωτερικού κι εξωτερικού κόσμου... Τι να σου πω πια; Συγχαρητήρια μονάχα... Άξιος ο τέλειος άνθρωπος που στέκεται πλάι σου.