ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν από 1 χρόνο κάποιος μετακόμισε στο διπλά διαμέρισμα.. τους πρώτους μήνες δεν τον είχα δει μετά άρχισα να τον συναντάω συχνά και γνωριστήκαμε..αρκετά μεγαλύτερος γύρο στα 35 (14 χρόνια διαφορά) κάποια στιγμή μου ζήτησε να βγούμε...στην αρχή δίστασα λόγω της διαφοράς αλλά τελικά δέχτηκα ..όλο αυτό εξελίχθηκε σε κάτι πολύ όμορφο...είμαστε 6 μήνες μαζί...τις προάλλες έγινε κάτι που με πίκρανε πολύ....έβγαινα από το σπίτι και με πλησίασε μία γυναίκα γύρο στα 40 και άρχισε να με βρίζει σχεδόν μου επιτέθηκε ...μου είπε ότι της πήρα τον άντρα...και ότι εγώ φταίω που την άφησε ..της λέω δεν ήξερα ότι ήταν παντρεμένος ....μου είπε ότι αν δεν ήμουν εγώ θα την παντρευόταν... (μάλλον της είπαν ότι μένουμε στο ίδιο σπίτι ) ξαναγύρισα σπίτι κλαίγοντας γιατί θεώρησα ότι με κορόιδεψε και γιατί ακόμη και γιατί υπήρχε περίπτωση ακόμη και εν αγνοία μου να έγινα το τρίτο πρόσωπο μιας σχέσης ....το απόγευμα ο φίλος μου ήρθε στο σπίτι και με είδε χάλια...άρχισα να του κάνω ερωτήσεις για προηγούμενες σχέσεις τον ρώτησα ΞΑΝΆ αν υπήρξε ποτέ αρραβωνιασμένος ή παντρεμένος...σε κάποια φάση με ρωτάει ....δεν το πιστεύω ήρθε και σε βρήκε ;;; μου είπε ότι ήταν 2 χρόνια μαζί ότι αυτός της ζήτησε να χωρίσουν ενώ αυτή περίμενε πρόταση γάμου....για μήνες τον ενοχλούσε συνέχεια για αυτό άλλαξε κινητό (αυτό είναι αλήθεια συναντήσαμε γνωστούς τους και του ζητούσαν τον αριθμό γιατί ο παλιός δεν ισχύει) και μετά άλλαξε και σπίτι γιατί αυτή πήγαινε συχνά είχε κλειδιά και όλο κάτι ξεχνούσε από τα πράγματά της...δεν τον πίστεψα και εκείνη την ώρα άρχισε να τηλεφωνεί σε φίλους του χωρίς να γνωρίζουν ότι ακούω και να τους λέει το περιστατικό για να ακούω τις αντιδράσεις του;......τι να κάνω να τον πιστέψω... μου είπε ότι δεν θέλει με τίποτα να χωρίσουμε ....επίσης υποψιάζομαι ότι την πήρε τηλέφωνο και την έβρισε...νιώθω τόσο μπερδεμένη...τι να κάνω;;;

Έχω 3 χρόνια σχέση το ένα από απόσταση όλα καλά με την απόσταση δεν έχουμε πρόβλημα...απλώς έχω να τον δω ενάμιση μήνα και έχω βάλει 5 κιλά από την τελευταία φορά που με είδε ...15 μέρες θα πάω για Πάσχα...τι να κάνω ρε παιδιά ...όλες αυτές οι δίαιτες express έχω ακούσει ότι δεν είναι καλές...

Ειμαι 30 ετων παντρεμενη.ο αντρας μου εχει αλλα 4 αδελφια ολοι και οι συντροφοι τους δουλευουν .εγω προσπαθω πολυ να βρω δουλεια αλλα δεν τα καταφερνω ..νιωθω οτι τα πεθερικα μου με θεωρουν κατωτερη επειδη δεν εχω μια καριερα μια δουλεια.δηλαδη δεν μου μιλανε ασχημα αλλα σαν να μην τους φενομαι ενδιαφερον ατομο .οτι με θρεφει ο αντρας μου και εγω τεμπελιαζω αρα η αποψη μου δε πολυ μετραει. Οτι δεν εχω κατι να τους πω ειμαι μια πριγκιπισσα κλεισμενη στο παλατι μου και ζω στο κοσμο μου και ολα ειναι ευκολα στη ζωη μου.ολα αυτα φυσικα δεν μου τα χουν πει ειναι παρα πολυ ευγενικοι απλα εγω το νιωθω οτι εχουν αυτη την αποψη απο καποιες συμπεριφορες τους.ειναι δικο μου κομπλεξ πιστευετε η οντως η επαγγελματικη καταξιωση παιζει ρολο στις μερες μας για το ποσο αξιζει ενας ανθρωπος

Όλα αυτά τα σκ@τ@ που με αγχώνουν να εξεφανιστούν από το κεφάλι μου και να ζήσω ανάλαφρη ήρεμη κι ευτυχισμένη με τον άντρα μου και το παιδί μου!

-Θες να κάνουμε σχέση;-Θέλω... και σε θέλω.Τόσο απλά θα έπρεπε να είναι τα πράγματα.

Βλέπω στο ίνσταγκραμ κάτι κοπελιες κάθε φωτογραφία διαφορετικο μέρος της γής..Πώς βγάζουν τόσα χρήματα (αμα δουλεύουν) και πώς βρίσκουν τοσο ελεύθερο χρόνο ; Εγώ ξεπετσιάζομαι σε εργοστάσιο 8,5 ώρες για 500 ευρά. Κάθομαι μια μέρα Κυριακή και δεν έχω όρεξη λόγο κούρασης. Και χαίρομαι που θα έχω 2 βδομάδες άδεια το καλοκαίρι...Άδικη ζωή.

Ποίηση και ζωής αντιποίηση. Ποίηση στοιβαγμένη σε συρτάρια και προσποίηση. Ποίηση μυστική και της ζωής μου απλοποίηση. Ποίηση σαραντάχρονου νεόγερου και οίηση. Ποίηση ζωή της ζωής μου και γελοιοποίηση. Ποίηση πενηντάχρονης έφηβης, έρωτας και σαλαμοποίηση. Ποίηση ζωή μου και ιδεών αδύνατη κύηση. Ποίηση των ποιητών και ασχέτων μύηση. Ποίηση και σουργελοποίηση.

Σπουδαζω στην πολη μου...δεν εχω φιλους συνεπως ειμαι ολη μερα σχολη-σπιτι...Η μανα μου με βλεπει ολη μερα ξαπλα και μου λεει δεν μπορω αλλο να σε βλεπω να καθεσαι τραβα σε ενα γυμναστηριο...Της ελεγα ''καλα καλα'' γιατι ηξερα πως δεν εχει χρηματα να μου δωσει να παω...μολις μου ξαναειπε τραβα εξω, της ειπα ωραια ασε μου 100 ευρω να παω να κανω εγγραφη...Εκεινη τη στιγμη λογικα δεν το περιμενε και μου ειπε ''αντε καλα θα δουμε''.Καλα και να ειχα φιλους παλι δεν θα ειχα λεφτα για να βγω...Τα λεφτα που παιρνω ειναι ισα ισα για τα εισητηρια του αστικου και να παρω κατι να φαω στη σχολη...Μαλλον εφτασε ο καιρος να βρω δουλεια...

Πήγαμε με την κοπέλα μου στο γάμο της κολλητής της. Ήταν κουμπάρα. Μέχρι εδώ καλά. Στο χορό την πίεσαν πολύ να χορέψει "για το καλό". Μου είπε να χορέψουμε μαζί να τελειώνουμε. Τότε έπαιζε το "δυνατά δυνατά" της Αρβανιτάκης, το κομμάτι όμως που ξεκινά με την αφρικανική ενορχήστρωση. Η κοπέλα μου άρχισε να κάνει διάφορες ασυνάρτητες χορευτικές κινήσεις και να χτυπάει την κοιλιά της σαν φύλαρχος Ζουλού. Έκλεψε την παράσταση ενώ εγώ έκανα ρυθμικές κινήσεις σαν αμήχανο ελατήριο. Δεν την έχω ξαναδεί τόσο εύθυμη και ομολογώ ότι δεν είχε πιει πολύ. Μετά που μας χαιρετούσαν οι γιαγιάδες με χτυπούσαν στην πλάτη με συγκατάβαση. Ένιωσα χαλιά. Μου έδειξε μια πλευρά της που αγνοούσα, το μη σέβας. Μήπως είμαι υπερβολικός;

Να είσαι με κάποιον που αγαπάς αλλά δεν περνάς καθόλου καλά μαζί του ή να είσαι με κάποιον που περνάς τέλεια και σου προσφέρει ότι θες αλλά δεν τον αγαπάς;