ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω ένα δικαστήριο που εκκρεμεί εδω και κάτι χρόνια και δεν τελειώνει ποτέ...Παίρνει όλο αναβολές και όλο αυτό με έχει κουράσει...Δεν αντέχω άλλο ρε γαμωτο

Κοντεύουν δύο χρόνια που έφυγες και το ζω σαν να ήταν χθες, νευρίαζω.. Νευρίαζω που ήσουν ένα μωράκι 14 ετών και είχες αυτήν την καταραμένη αρρώστια, νευρίαζω που θυμάμαι όσα περνούσες 3 χρόνια μέσα στο νοσοκομείο, που παλευες για την ζωή σου ενώ άλλα παιδιά έπαιζαν στο πάρκο, νευρίαζω που θυμάμαι εκείνο το ηλιθιο μωρό να σε κοροϊδεύει που δεν έχεις μαλλιά! Για εμένα ήσουν ο πιο όμορφος αδερφούλη μου... Στο μυαλό μου είσαι στον παράδεισο.. Στον δικό σου παράδεισο! Είσαι με όλα τα παιδάκια από το νοσοκομείο που έχασαν την μάχη τους και είστε όλοι χαρούμενοι, ο καθένας σας έχει αυτό που λαχταρουσε πάντα! Συγγνώμη που δεν σε επισκέπτομαι συχνά, δεν αντέχω στην σκέψη πως το σώμα σου είναι κάτω από το χώμα, συγγνώμη άγγελε μου αλλά δεν το αντέχω.. Σε έχω όμως πάντα μαζί μου στο μυαλό και την καρδιά μου.. Μου λείπεις όσο δεν μπορείς να φανταστείς... Έφυγες και πήρες μαζί σου ένα κομμάτι μου..τουλαχιστον ηρεμισε η ψυχούλα σου, είσαι ελεύθερος αδερφουλη μου, ελεύθερος από τον καταραμένο καρκίνο.. Σημερα θα εκλεινες τα 16,χρονια σου πολλά ψυχή μου, σαγαπαω άπειρα....

Χθες το πρωι συναντησα μια φιλη σε μια καφετερια και καθισα για πεντε λεπτα να πουμε τα νεα μας. Εμεις 24 και στην παρεα αλλες τρεις κυριες 40-50 δε τς γνωριζα.Λεω λοιπον ψαχνω δουλεια σερβις και αφου δε βρισκω εδω θα παω σεζον.Και πεταγεται απο διπλα η κυρια.'κοπελα μου με ολο το θαρρος εγω για καλο στο λεω να μην απογοητευτεις αλλα δυσκολα σεζον'.Γελαω και γω ναι δυσκολη αλλα τι να κανουμε.Και μου λεει οχι δυσκολα να βρεις, γιατι δε περνουνε πουθενα χοντρουλες για σερβιτορες..ισως καμια λατζα αν βρεις κατι.Δεν ηξερα τι να απαντησω ειλικρινα.Πεταγεται και η φιλη μου λεει γιατι κ.Μαρινα ομορφη ειναι περιποιημενη κοπελα και εργατικη.' ναι αλλα κακως η καλως ολοι θελουν σερβιτορες λαμπαδες για να φαινεται ωραια στο μαγαζι'Εμεινα κοκαλο.

Έχω (είχα;) μια πολύ καλή φίλη.Είμαστε στο δεύτερο έτος σπουδών, στην ίδια πόλη,σε διαφορετικά τμήματα.Μέχρι τις αρχές του 2019 ήμασταν πολύ καλά, κάναμε πολλή παρέα και ήταν από τα λίγα άτομα με τα οποία είχα καθημερινή επικοινωνία.Δε θα μας χαρακτήριζα κολλητές,ήταν κάπως πιο κλειστή ως χαρακτήρας,αλλά κάναμε πολύ ωραίες συζητήσεις και γενικά υπήρχε εκτίμηση και αμοιβαίος σεβασμός.Ολα αυτά μέχρι που έφτασαν τα γενέθλιά της.Μας είχε ενημερώσει ότι θα έκανε πάρτυ.Προσωπικα δεν τρελαινομουν στην ιδέα μιας και το πάρτυ θα στηριζόταν στα ποτά κι εγώ δεν είμαι πολύ λάτρης.Τον αρνητισμό μου όσον αφορά αυτό το πάρτυ ήρθε να ενισχύσει μια βλακεία που έγινε για μια συνάντηση που είχαμε κανονίσει και με άλλες φίλες μας.Εγώ λόγω αυτού ενιωσα ότι με εκμεταλλεύτηκε στην προκειμένη περίπτωση κι αυτή κατάλαβε ότι εκνευριστηκα.Δεν είπε όμως κάτι.Ουτε εγώ είπα γιατί ήμουν θυμωμένη και δεν ήθελα να πω πραγματα που μετά θα μετανιωνα.Συν τοις άλλοις,έκανε το πάρτυ της Σάββατο κι εγώ Δευτέρα και Τρίτη έδινα μάθηματα της σχολής. Οπότε ο συνδυασμός όλων αυτών με έκανε να μην μπορώ και να μη θέλω να πάω στο πάρτυ.Το πάρτυ έγινε και στα γενέθλιά της 3 μέρες αργότερα της έστειλα ένα θερμό μήνυμα με ευχές.Απαντησε ίσως και πιο τυπικά απ'οτι θα απαντούσε σε έναν άκυρο που της ευχήθηκε.3 μήνες μετά και δεν έχουμε ξαναμιλήσει.Θα ήθελα να ξεκαθαριστεί η κατάσταση. Πιστεύω όμως ότι έχει θυμώσει που δεν πήγα στο πάρτυ της κι αυτό μου φαίνεται τόσο ανώριμο γιατί της εξήγησα τους λόγους που δεν μπόρεσα να πάω.Ο καθένας έχει τις υποχρεώσεις του και τις προτεραιότητές του.Στην τελική,αν το πάρουμε έτσι,ούτε κι εκείνη τα 2 τελευταία χρόνια έχει έρθει στα γενέθλιά μου και μάλιστα για πολύ πιο βλακώδεις λόγους (πχ ότι ήταν κουρασμενη),αλλά δεν είπα κάτι γιατί οκ άνθρωποι είμαστε.Το θέμα μου είναι όμως άλλο. Να της μιλήσω να ξεκαθαρίσω την κατάσταση με κίνδυνο τα πράγματα να γίνουν πολύ αμήχανα στην παρέα ή να τα αφήσω ως εχουν;

Θα κανατε αν πιανατε την κολλητη σας να διαβαζει κρυφα τα μηνυματα σας με το αγορι σας; στην προκειμενη περιπτωση η κολλητη μου ειναι η αδερφη του αγοριου μου..το ειδα και εκανα και καλα οτι δεν καταλαβα..Ειναι εν μερει δικαιολογημενη επειδη ειναι αδερφια;

Μου κάνεις μια παρατήρηση; Κλαιω για δευτερολεπτα να ξεσπασω. Αν δε κλάψω θα μιλησω αποτομα, αγρια.. το νιωθω αδικο ειδικα αν δεν είναι με ομορφο τρόπο.Πως να μην παιρνω προσωπικά το κάθε τι;Πως να βάζω τον αλλο στη θέση του ομορφα;Πως να γινω πιο σκληρη;Πως να βαλω όρια; Αναρωτήθηκα μήπως το κανω από εγωισμό.Αλλα όταν ηρεμήσω θα κανω αυτο που θα μου πεις , εφοσον καταλαβω οτι εχεις δίκιο. Αν ήμουν φίλη σας τι θα με συμβουλευατε;

Μόλις χώρισα. Βρίσκομαι σε άλλη χώρα και θα γυρίσω Ελλάδα την Κυριακή. Μέχρι τότε στο ίδιο σπίτι, ο ένας στον καναπέ και ο άλλος στο κρεβάτι. Νομίζω ότι ζω ένα όνειρο και αύριο που θα ξυπνήσω τίποτα από αυτά δεν θα είναι αληθεια.

Τα παντα σε αυτη τη κατασταση ειναι στεναχωρα. Χωρισαμε για πραγματα που δεν εγιναν ποτε,δεν θα μπω σε λεπτομεριες. Με μισησε και εκανα οτι μπορουσα να την βοηθησω εστω και απο τα παρασκηνια. Σημερα μετα απο κοντα 9 μηνες γυρναγα με μια φιλη μου απο βολτα στο κεντρο. Πηγαιναμε να παρουμε το τελευταιο μετρο και την ειδα. Ενιωσα κενος. Ειχα απεναντι μου τη γυναικα που αγαπουσα οσο τιποτα αλλο στον κοσμο και δεν ενιωσα τιποτα. Κοιταχτηκαμε για λιγο και δεν ειπαμε τιποτα, και μετα απο λιγο προχωρησα. Βγαινω σχεδον καθημερινα κεντρο και με πετυχε σημερα που ημουν με αλλη κοπελα μονοι μας. Το πραγμα που με κατηγορησε ψευδως τοτε θα δικαιολογηθει μεσα της.

Να μην ερωτευομουν ποτέ μου , παρά τώρα που ερωτεύτηκα και δεν είναι αμοιβαίο. Πάλι κλαίω για αυτόν που δεν μπορώ να έχω. Ελπίζω να περάσει σύντομα.

Πρόσφατα έμαθα ότι είμαι έγκυος. Το πρόβλημα μου είναι ότι από τότε που έμαθα την εγκυμοσύνη διαφωνούμε έντονα με τον σύντροφο μου σχετικά με το θέμα του επιθέτου του παιδιού. Δεν ήταν κάτι που βάλαμε στο πρόγραμμα με τον σύντροφο μου, ούτε όμως και ανεπιθύμητο. Επειδή όμως δεν το είχαμε βάλει στο πρόγραμμα, δεν έτυχε να το συζητήσουμε ποτέ στο παρελθόν. Εγώ, λοιπόν, θέλω να πάρει το παιδί και το δικό μου επίθετο. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το παιδί πρέπει να παίρνει το επίθετο του πατέρα. Ξέρω έτσι είναι το σύνηθες, όμως θεωρώ ότι είναι μια συνήθεια με σεξιστικό backround. Ο σύντροφος μου διαφωνεί, τα επιχειρήματα του είναι του τύπου "θα το ρωτάνε τα παιδιά στο σχολείο, θα νομίζουν δεν ξέρω και εγώ τι, θα φάει bulling κλπ". Δεν πιστεύω ότι είναι έτσι, πλέον πολλοί το κάνουν, οπότε γιατί να το σχολιάζουν. Μετά μου λέει ότι είμαι εγώ υπερβολική, ότι απλώς είναι μια συνήθεια, δεν χρειάζεται να το βλέπω ως σεξιστικό και τέτοια. Είμαι όντως υπερβολική; Ποια είναι η γνώμη σας για το θέμα;