Τον γνωρισα σε καποια γιορτη. Μιλησαμε και ανταλλαξαμε τηλεφωνα. Ειχαμε τηλεφωνικη επικοινωνια και μου ζητουσε να βγουμε. Εκεινο το διαστημα δουλευα 12ωρα σε απαιτητικη δουλεια και γυρνουσα σπιτι πολυ κουρασμενη. Απλα μιλουσαμε στο τηλεφωνο. Μετα απο καποιες μερες διαπιστωσα οτι δεν ταιριαζουμε σε πολλα θεματα, οποτε και του το ειπα για να κλεισει το θεμα. Αυτος επεμενε και ελεγε οκ ας βγουμε ομως γιατι μου αρεσει να κανω παρεα μαζι σου. Καποια στιγμη δεχτηκα να βγουμε φιλικα αν και αμεσως το μετανιωσα, αλλα δεν ηθελα να νομισει οτι παιζω, οποτε σκεφτηκα ας βγουμε αυτη τη φορα και τελος. Βγηκαμε για καφε, δεν ειχα καθολου διαθεση, αλλα δεν ηθελα να φανω αγενης. Ο τυπος απεδειξε ποσο γελοιος ειναι που ενω επεμενε για ενα καφε σαν φιλοι, μου την επεσε πολυ χυμα μεσα στην καφετερια. Εκανε κινησεις που ακομα και οταν εχω σχεση δεν τις κανω σε δημοσιο χωρο. Πολυ γρηγορα εφυγα. Μετα παλι μηνυματα αυτος, οτι το δεχεται και να βγουμε σαν φιλοι. Ουτε να τον δω τυχαια δεν θελω. Σιχαθηκα