ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στις πρώτες εβδομάδες μιας σχέσης κατακλύζεσαι από πάθος κι ενθουσιασμό. Στη δική μου λοιπόν περίπτωση ο χαρακτήρας της, η εμφάνισή της, το σεξ, όλα σούπερ. Τι κάνεις όμως , όταν αρχίζει η ξενέρα; Δηλαδή τι εννοώ; Το σπίτι της είναι αρκετά ακατάστατο. Δεν θα έλεγα βρώμικο, αλλά υπάρχει μια γενικότερη ακαταστασία. Κάθε φορά βλέπω το παλτό της για παράδειγμα, πεταμένο πάνω στον καναπέ ή στις καρέκλες. Στο κρεβάτι της δεν αλλάζει επίσης, τα σεντόνια κάθε εβδομάδα. Τέλος, προτιμά να τρέφεται με σαλάτες ή να παραγγέλνει health food από επιλεγμένους χώρους. Δεν ενδιαφέρεται να ετοιμάσει κάτι σπιτικό να το γευτούμε και να το απολαύσουμε μαζί ως κίνηση φροντίδας. Θεωρείτε ότι είμαι υπερβολικός?

Κρύο-ζέστη, κρύο-ζέστη, κρύο-ζέστη... Τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις; Ισως να έφευγα αλλά μου αρέσει πολύ, νομίζω είμαι ερωτευμένη... Απλά θέλω να σταθεροποιηθεί (ιδανικά προς το ζεστη χαχα) Ακόμα όμως και αν δε θέλει κάτι, νομίζω το προιτμώ από αυτό το μία έτσι μία γιουβέτσι...

Πώς έχουμε καταντήσει τόσο γκρινιάρηδες; Ακόμα και τους αρραβώνες ενός γνωστού ζευγαριού τους κατακρίνουμε. Βγάζουμε τόση χολή! Τι μας συμβαίνει και ζηλεύουμε τον έρωτα;

Για πιο λόγο φοβόμαστε α κάνουμε το επόμενο βημα; Εγώ προσωπικά φοβάμαι, φοβάμαι να στείλω εκείνη την αίτηση για δουλειά μήπως και δεν τα καταφέρω, μήπως δε σταθώ αντάξια των προσδοκιών τους. Και έτσι μένω στάσιμη και αυτό με φοβιζει περισσότερο.

οταν ημουν 8 ετων περίπου στο σπιτι που ειχαμε το εξοχικο ειχε ερθει να μας φτιαξει τα επιπλα κουζινας εναν ανθρωπος γυρω στα 25 με 30. εγω σα παιδακι που ημουν ειχα ενθουσιασμο με τα αμαξια και του ειχα πει μαρεσουν τα φορτηγακια που εχεις ειναι πολυ εντυπωσιακα . αυτος δε θυμαμαι πως προεκυψε μα ειχε γινει ας το πουμε φιλαρακι με τον πατερα μου ? μιλουσαν κουβεντιαζανε οταν ανταμώναν . αυτος ομως αρχισε απο οτι καταλαβα να με βλεπει διαφορετικα οσο μεγαλωνα μα εγω δε τον εβλεπα οπως εκεινος . οποτε ετυχενε να ανταμωνουμε μιλαγε με τον πατερα μου και αυτος μιλουσε κι σε μενα ομως εγω ειμουν απομακρη κι δε ασχολουμουν με αυτον .ο πατερας μου ηθελε καποτε να μου τον προξενεψει και εγω ειπα οχι . μετα απο χρονια που εφυγε απ τη ζωη ο πατερας μου μεσα απο γνωστο που ηξερε κι αυτον κι τον πατερα μου παλι ανεφερε αυτον τον ανθρωπο κι ολο εμφανιζονταν εδω εκει με καποιο τροπο μεσω του κοινου γνωστου μας . αυτος μου τον προξενεψε και παλι οπως ο πατερας μου και παλι ειπα οχι δε ενδιαφερομαι .λογικα θα του το μετεφερε του αλλου ανθρωπου ωστε να μην ελπίζει . αυτος μετα παλι απο χρονια τωρα ξαφνικά εμφανιστει και παλι στα λημέρια μου ενω χρονια ηταν σε κενο η επαφες μας δε ειχα ποτε επιδειξει κατι ουτε γεια μαζι του δε ειχα . εγω εχω μετακομισει χρονια σε μια λιγο πιο περα περιοχη . ομως δε απεχει πολυ απο εκει που ζει ο ανθρωπος αυτος. αρχισε να σουλατσαρει παλι στα λημέρια μου αυτος και να κανει εμφανισεις . τωρα πως το εξηγουμε αυτο ??? δε τον αντιπαθώ μα δε θελω και να τον κοροιδευω τον ανθρωπο σα συνανθρωπο μου τον εκτιμω μου θυμιζει τα παιδικα μου χρονια ομως δε τον βλεπω σα γαμπρο . παρακαλω θελω γνωμες ........ ανεβαστετο το κειμενακι δε ειν τρολια

Γνωριζόμαστε ένα χρόνο περίπου,τους τελευταίους 3 μήνες ήρθαμε αρκετά κοντά,και προχθές ήταν το πρώτο μας ραντεβού.Όταν φιληθήκαμε(εκείνος αδημονούσε,κι εγώ την περίμενα πώς και πώς αυτή τη στιγμή)περιέργως όμως,δέν ένιωσα τίποτα.Ενώ μου αρέσει πολύ και εμφανισιακά και γενικότερα,μή σας πώ ότι είμαι και ερωτευμένη,εκείνη τη στιγμή βίωσα κάτι αδιάφορο.Το συνέχισα για αρκετά λεπτά αλλά και πάλι τίποτα,και το διέκοψα στο στύλ ότι επειδή είναι το πρώτο μας ραντεβού δέν θα ήθελα να συνεχίσουμε περισσότερο και το δέχθηκε.Είμαι 23,δέν μπορώ να πώ ότι έχω τις πολλές εμπερίες,αλλά στις δύο σχέσεις που είχα,το πρώτο φιλί για εμένα ήταν καθοριστικό.Σήμερα με πήρε για να ξαναβγούμε,και το απέφυγα λέγοντας του κάποια δικαιολογία.Δέν ξέρω άν είναι σωστό ή λάθος αυτό που έκανα.Τον σκέφτομαι συνέχεια,μου αρέσει πολύ,νιώθω ερωτευμένη όπως έγραψα παραπάνω,και νευριάζω γιατί συνέβη αυτό.Να δώσω μία δεύτερη ευκαιρία;Δέν ξέρω άν είναι θέμα τεχνικής ή ερωτικής χημείας,το πρόβλημα είναι ότι τον θέλω πολύ.Από την άλλη,η παροιμία λέει ότι η καλή μέρα απ'το πρωί φαίνεται.Δέν ξέρω,πραγματικά.

Είμαστε μαζί ενάμιση χρόνο και το τελευταίο εξάμηνο συγκατοικούμε. Εκείνος -ας τον πούμε Α, είναι 25 χρονών και εγώ 20. Η σχέση μας έχει περάσει από κάποιες τρικυμίες, κλονισμό εμπιστοσύνης από εμένα για εκείνον (δεν με έχει απατήσει απλά είχε πει κάποια σημαντικά ψέματα) ωστόσο αγαπιόμαστε πραγματικά πολύ και για αυτό, περασμένα ξεχασμένα όλα . Για να καταλάβετε την κατάσταση , πέρα από τις σπουδές μου είμαι προσκόλλημενη πάνω του ,δεν έχω φίλες και αυτό έγινε σταδιακά επειδή περνάγαμε όλο μας τον χρόνο μαζί. Εκείνος πέρα από την δουλειά του έχει δύο φίλους που είναι σε σχέση και συναντιομαστε όλοι μαζί, μέχρι εκεί. Είμαι η προτεραιότητα του! Και αυτό μαρεσε, μέχρι που πλέον το νιώθω πολύ καταπιεστικό. Μερικά παραδείγματα.. τον ενοχλεί να διαβάζω σε καφετέρια επειδή και καλά επιζητώ το φλερτ... γενικά βγαίνω με φίλη μου μια φορά το δίμηνο από επιλογή μου ,αλλά άμα ήταν συχνότερο είμαι σίγουρη πως θα είχε θέμα, τώρα έπιασα δουλειά σε σέρβις σε ένα μεζεδοπωλείο στα Εξάρχεια, ήρθε την πρώτη μέρα να δει πως είναι και μου θύμωσε πάλι - ότι επιζητώ το φλερτ με μια τέτοια δουλειά. Παλιότερα θυμάμαι και κάτι τρελά που πχ μου είχε θυμώσει επειδή κοιμόμασταν μαζί και είχα γυρίσει πλευρό μέσα στον ύπνο μου!! ( είχε σηκωθεί μέσα στην νύχτα και κάπνιζε για αυτό ) .. επειδή και καλά είχα κοιτάξει εναν άλλον. Αλήθεια δεν τον είχα κοιτάξει και ήταν και μεσήλικας😅😅κάποια πράγματα εντελώς παράλογα...(μετά από ένα διάστημα τα παραδέχεται κ ο ίδιος, τέτοια εντελώς παράλογα δεν μου κάνει πια) Μου γκρινιάζε όταν του είπα ότι πάω για δοκιμαστικό,μετά το δοκιμαστικό και την επόμενη μέρα. Τον ενοχλεί όταν πηγαίνω μόνη στον στίβο για τρέξιμο. Νιώθω να μην έχω καθόλου ελεύθερια!! Βασικά δεν έχω. Να σημειώσω πως και εγώ μπορεί να γίνω ζηλιάρα...αλλά σε καμία περίπτωση σε αυτόν τον βαθμό. Εκλογικευω το συναίσθημα και δεν τον έχω περιορίσει ποτέ. Κάτι τελευταίο... Έγινε τις προάλλες. Είχε πιει πολύ και είχε χάσει τον εαυτό του εντελώς (πρώτη φορά) ,έσπασε ένα τζάμι, ένα τραπέζι, ένα ποτήρι δίπλα μου, τα χέρια του είχαν ματώσει , φερόταν σαν τρελός. Μετά έκανε και πολλούς εμετούς ,κοιμήθηκε και εγώ το προσπέρασα και δεν το συζήτησα καθόλου, ούτε τις επόμενες μέρες, όμως με τάραξε μέσα μου! Και σε συνδυασμό και με αυτό με την δουλειά.. και όλους μας τους τσακωμούς τελευταία. Την έλλειψη επικοινωνίας .. σήμερα πάνω στα νεύρα μου σε έναν νέο τσακωμό σηκώθηκα και έφυγα και πήγα στους δικούς μου . Με παρακαλαγε να μην φυγω. Και είμαι πάρα πολύ μπερδεμένη!! Έφυγα για να χωρισουμε.. αλλά δεν ξέρω άμα μπορώ να το κανω. Από την μια θέλω πολύ να γυρισω.. να είμαστε καλα.. τον αγαπάω .. και ξέρω ότι χωρίς αυτόν θα είμαι για πολύ καιρό κομμάτια επειδή σοβαρά το πιστεψα...από την άλλη έχω κουραστεί αφάνταστα. Ήρθε να με βρει και του ζήτησα να γυρίσει πίσω γιατί ακόμα και αυτό το θεώρησα πιεστικό του είχα ζητήσει λίγο χρόνο. Τώρα σας μίλησα για τα άσχημα, κρατήστε το αυτό στο μυαλό σας, είναι δύσκολο να σας περιγράψω μια ολόκληρη σχέση σε λίγες μόνο λέξεις. Δεν θέλω να μου τον καταδικάσετε εντελώς στα σχόλια, με έχει στηρίξει και παρά πολύ , μου έχει φερθεί ομορφα.. αλλιώς σε άλλον άνθρωπο δεν θα τα ανεχομουν αυτά! όλοι κάνουμε λάθη , ειδικά σε μια μακροχρόνια σχέση παίζονται πολλές βλακείες και εγώ η ίδια δεν είμαι τέλεια,όπως κανεις. Γενικά είναι ένας πολύ τρυφερός άνθρωπος, με σεβεται παρά πολύ , αγαπιόμαστε, με υπολογίζει.. Είναι εξαιρετικός στα πάντα απλά μάλλον βγάζει ανασφάλειες.(?) Πριν από εμένα είχε μια σχέση πέντε χρόνια και την χώρισε εκείνος και δύο φορες ..δεν ήταν κολλημένος πάνω της είχε τις παρέες του ήταν αλλιώς Εμείς έχουμε πέσει και οι δύο με τα μούτρα από τις πολύ αρχες... και δυστυχώς υπάρχει αυτή η ζηλια και η έλλειψη επικοινωνίας . Τι στο διάολο να κάνω? Νιωθω δεν μπορώ να αγαπήσω άλλον άνθρωπο έτσι για να φύγω απλά

Εξαίρεση κάποιες σχέσεις που έχω κάνει στο παρελθόν … Τους τελευταίους μήνες κανένας δεν με βλέπει σοβαρά Γνώρισα αρκετά άτομα μέσω φίλων και κάναμε φιλίες στα σοσιαλ όσοι μου έστειλαν μήνυμα να γνωριστούμε μου ζήτησαν και να βγούμε , αλλά δεν μου είπαν ας πούμε πάμε για ένα καφέ τύπου να σε γνωριστούμε καλύτερα μόνοι από κοντά .. Το υποτιθέμενο ραντεβού ήταν να βγούμε βόλτα με το αμάξι κάτι χαλαρό κάπου χαλαρά κλπ . Επειδή το έχω κάνει αυτό το λάθος κ έχω βγει πρώτο ραντεβού με κάποιον ‘βόλτα με το αμάξι ‘ κατάλαβα ότι όσοι ζητάνε αυτό στο πρώτο ραντεβού θέλουν στάνταρ να σε ξεμοναχιάσουν κ μάλλον δεν σε βλέπουν κ πολύ σοβαρά από την τελευταία μου εμπειρία γιατί το παιδί είδε ότι δεν έγινε τίποτα και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια να βρει κάποια που να είναι πιο πρόθυμη για ξεπέτες κ να θέλει κ εκείνη … δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κανείς από όσους γνωρίζω δεν θέλουν να βγούμε για ένα καφέ να γνωριστούμε καλύτερα ; Δηλαδή ώρες ώρες νιώθω κ εγώ πολύ άσχημα γιατί πιστεύω ότι δεν δείχνω ότι είμαι μια κοπέλα που θέλει απλά να περνάει τον χρόνο της ώστε να με αντιμετωπίζουν έτσι !!!

Αισθάνομαι ότι περιμένει να κάνω κάποια κίνηση ώστε να δείξω το ενδιαφέρον μου εφόσον έκανε ήδη εκείνος...τι να κάνω ? Τόσο ηλεκτρονικα όσο και από κοντά...

Εδώ και χρόνια έμεινα με μια συγκεκριμένη φίλη (η κολλητή μου) και έκανα πέρα κάθε παρέα που έφτιαχνα γιατί ήθελα να κάνω παρέα μαζί της. Πάντα βγαίναμε όποτε δεν έβγαινε με τους άλλους φίλους της κτλ. Με το πέρασμα του χρόνου γνώρισα ένα αγόρι κάναμε σχέση και είμαστε μαζί δυο χρόνια. Τα τελευταία χρόνια πολλές φορές την είπα ότι δεν μπορώ να βγω μαζί της γιατί κανόνισα με το αγόρι μου κτλ. Από τότε άρχισε να με κάνει πέρα η κολλητή μου, με το καιρό βλέποντας την στάση της κατάλαβα ότι δεν είναι καν υποστηρικτή μαζί μου και δεν βρίσκεται ποτέ εκεί όταν την χρειάζομαι! Ότι την ενοχλεί να μιλάω για το αγόρι μου ( το βλέπω από την στάση της ) και γενικά με τον τρόπο της με κάνει να νιώθω τύψεις που μπορεί να βγω μαζί του και να την κανονίσω κατι μαζί της και με την παρέα της. Νιώθω άσχημα είμαστε φίλες πάνω από 10 χρόνια, αλλά δεν θέλω ούτε να το συζήτηση μαζί της γιατί ξέρω οτι θα με πει πάντα οτι έχει δίκιο αυτή και οτι είμαι λάθος! Πλέον έχω τελειώσει την σχολή μου και δεν έχω κάποια άκρη για να αρχίσω νέες παρέες! Και η μόνη έξοδος μου όταν βγαίνω με το αγόρι μου που περνάμε πολύ όμορφα κτλ . Αλλά θέλω να βγω και με φίλους όπως όλοι, αλλά δεν έχω κανέναν