ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογείσαι τον κρυφό σου πόθο μέσω γραπτού , λόγω χιλιομετρικής απόστασης , ή περιμένεις την στιγμή από κοντά ρισκάροντας;Από γυναίκα σε γυναίκα...από άνθρωπο σε άνθρωπο...

Είμαι μόνη μου αρκετό καιρό. Δηλαδή περίπου. Είχα μια αλλόκοτη σχέση η οποία με διέλυσε. Δε χωρίσαμε ομως ποτέ οριστικά. Ακόμα βλεπόμαστε αν και αυτός δε μένει εδώ. Αλλα κουράστηκα. Βλέπετε εγώ είμαι η 'απαγκιστρωμενη' και αυτός ο πιο χαλαρός. Δεν αμφιβάλλω ότι μαγαπαει, αλλά..... δεν πεθαίνει κιόλας. Τέλος πάντων, έχει αρχίσει να με κουράζει αυτή η ιστορία, δύο χρόνια το ιδιο βιολί. Μια μαζί, μια χωρια. Στα ενδιάμεσα που δεν ήμασταν μαζί είχα διάφορες περιπέτειες αλλά τίποτα το συναρπαστικό. Με τον έναν δε θα ταιριαζουμε στο σεξ, με τον άλλον δεν επικοινωνούσαμε. Γενικότερα δεν. Είναι ξεκάθαρο ότι είμαι κολλημένη με τον πρώην μου και το γεγονός ότι δεν έχουμε χωρίσει οριστικά, είναι αυτό που δε με αφήνει να προχωρήσω. Αυτή η κωλοελπιδα ότι κάποια στιγμή, ως δια μαγείας, θα αλλάξουν τα πράγματα. Ότι θα είμαστε μαζί, κανονικά. Ξέρω ότι δε πρόκειται να γίνει. Έχω όμως ανάγκη να ερωτευτώ. Θεωρώ ότι ο μόνος τρόπος να προχωρήσω είναι ένας καινούριος έρωτας. Και εδώ είναι το πρόβλημα. Δεν μαρεσει κανένας. Μα κανένας! Λες και άνοιξε η γη και κατάπιε όλους τους άντρες του τύπου μου. Προσπαθώ να το δω αλλιώς και να μην είμαι τόσο επιλεκτική, αλλά δεν μπορώ να συμβιβαστώ. Προσπάθησα όπως είπα με εφημερες σχέσεις. Αλλά δεν με άγγιξαν. Τι να κάνω για να δω τα πράγματα πιο θετικά; Κουράστηκα το φτύσιμο. Γιατί δε το αξίζω.Θελω να ερωτευτώ ξανά. Και να με ερωτευτούν....

Δεν ξέρω τι να κάνω..ειμαι αρραβωνιασμένη μερικούς μήνες αλλά με τον σύντροφό μου μένουμε μαζί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Εγώ είμαι 21 ετών και εκείνος λίγα χρόνια μεγαλύτερος..και θέλει αρων αρων παιδί να κάνουμε σε σημείο που μου κρατάει μούτρα επειδή δεν θέλω ακόμα. Στεναχωριέμαι θέλω και εγώ παιδί αλλά όχι τόσο γρήγορα ποιο πολύ φοβάμαι νιώθω ότι δεν είμαι έτοιμη ακόμα γιαυτό. Εκείνος βλέπει τους φίλους του που είναι μικρότεροι απο αυτόν και έχουν μωρά και τέτοια και ζηλεύει αλλά τι να κάνω κι εγώ.. Ισως πρέπει να το πάρω απόφαση να κάνω ίσως έχει δίκιο εσείς τι λέτε?

Ερχόμενος απο ενα συντηρητικό περιβάλλον -όντας ομοφυλόφιλος -- γιά να σπουδάσω στην Αθήνα ( πρωτοετής) μπορώ να πω πως πραγματικά η ζωη μου εχει αρχίσει να αλλάζει. Νιώθω πιο ωραία με τον εαυτό μου και ανοίχτηκα σε ατομα που δεν τα ήξερα και με αποδέχτηκαν ακριβώς όπως είμαι και εκεί ανακάλυψα οτι έγκειται η ουσία της αληθινής φιλίας. Νιώθω πως αλλαξα κόσμους και ειμαι πιο ευτυχισμένος απο ποτέ αν και συγκινήθηκα σήμερα που βγήκαμε με τα παιδια για τελευταία φορα .Θα μου λείψεις Αθήνα ( έστω και για αυτους τους 2 -3 μήνες) !!!!!!!- He who is fixed to a star does not change his mind because of a rough road ( Leonardo Da Vinci )

Είδα μια εξομολόγηση από έναν δικηγόρο ότι έγινε φιλος με έναν πελάτη του που ήταν μέσα για ναρκωτικά και εν τέλει έχουν γίνει φίλοι..Εγω έπεσα φυλακη πριν πολλά χρόνια και όταν βγήκα η κοινωνία με είχε στο περιθώριο και μου μίλαγαν με περιφρόνηση.Μόλις βγήκα έστησα μια καβα που ενώ είχα επιχείρηση και έβγαζα τα λεφτακια μου νόμιμα πλέον δεν τους άρεσε ουτε αυτο πλεον και μου μιλούσαν σα να φοβούνται παντα.Άλλαξα πολη και ηρέμησα! Και σε όσους το λεω οτι εχω κανει μέσα,ελα μωρε λένε ολοι κανουν μαλ@@ιες στην ζωή .. Οι "ξένοι" μου στάθηκαν πιο πολυ επειδή ίσως πιο ανοιχτομυαλοι και σέβονται τον κάθε άνθρωπο.Με έπιασε ενας αναβρασμος ηθελα να το πω επιτέλους καπου. Καλη δυναμη σε ολα τα παιδια και υπομονη ..μονο αυτο σε κραταει !

Αρκετά χρόνια τώρα η ζωή μου έχει δείξει το πιο σκληρό της προσωπο. Δεν το αντέχω άλλο να παλεύω μόνη μου, πονάω τόσο πολύ, έχω ρίξει ποτάμια δάκρυα, νιώθω κάθε μέρα τόσο άρρωστη σωματικά και ψυχολογικά πλέον και ουσιαστικά δεν έχω κανέναν δίπλα μου. Όλα πια τα περνάω μόνη μου. Είναι στιγμές που ανδριωνομαι και λέω θα τα καταφέρω μα τώρα τελευταία έχω χάσει κάθε ελπίδα. Έστω ένα μικρο πραγματακι να γίνει να βρω ξανά μια μικρή χαρα.. Ας γίνει κάτι καλό επιτέλους...

Το κακό είναι ότι πολλοί, κυρίως κοπέλες, έχουν την νοοτροπία των σοσιαλ όπου και αν βρεθούν στο διαδίκτυο. Το βλέπουμε στον τρόπο που γράφουν, χαζομπεμπεκίζουν χρησιμοποιούν πολλά υποκοριστικά και προσπαθούν με κάθε τρόπο να τραβήξουν την προσοχή σαν γυναίκες και όχι σαν άνθρωποι που έχουν κάτι να πούνε. Για τέτοιες συμπεριφορές υπάρχουν τα σοσιαλ και οι εφαρμογές γνωριμιών, δεν χρειάζεται να τα κάνουν όλα π@@τάνα όπου και να βρεθούν. Ναι στον διάλογο στο χιούμορ ακόμη και στο ευγενικό φλερτ, αλλά έχουμε ξεφύγει.Δε χρειάζεται παντού να αυτοδιαφημίζονται και να προβάλλουν εικόνες που δεν ταιριάζουν σε όλους τους χώρους. Γνώμη μου.

Ζω στην Αθήνα αλλά δε θέλω να ζω στην Αθήνα.Δε μου αρέσει αυτή το μέρος και δεν έχω κανένα φίλο από εδώ και ούτε και θέλω.Δε θέλω να πληρώνω ενοίκιο μια ζωή.Το κορίτσι μου της αρέσει εδώ αλλά ούτε δουλειά έχει,ούτε σπίτι.Μαζί με το ζόρι τα βγάζουμε πέρα.Σκέφτομαι την επιστροφή στην επαρχία που έχω και σπίτι δικό μου και τα λεφτά της δουλειάς θα είναι ακριβώς τα ίδια.Τι κάνω;Της λέω να πάμε μαζί και ότι γίνει;Την αφήνω και συνεχίζω τη ζωή μου;Μένω εδώ και δε βγάζω ποτέ λεφτά και ούτε έχω όρεξη ποτέ;Τι κάνω;

Σε σκέφτομαι συνέχεια ! Έκανα το λάθος να σε κοιτάξω επίμονα να καταλάβεις πως είμαι εδώ και τι καταλαβα ?! Εκτεθηκα μονο..Δεν έχω το θάρρος να σ μιλησω σ'αγαπώ

Τα πανκεικς μου είχαν μεγάλη επιτυχία τελικά καθώς μία σκληρή γευσιγνωστρια τα χαρακτήρισε γιαμι-γιαμι. Οφείλω να κοιμηθώ ήρεμα και γλυκά απόψε.Καληνύχτα κόσμε.