ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ολοι αυτοί που έχουν κάτι απόψεις ότι το φλερτ πρέπει να γίνεται σωστά, με τακτ, και να πλησιάζεις την άλλη και να της λες > και μετά να την φλερτάρεις και τέτοια, αν σου το επιτρέψει, πραγματικά πού ζείτε; Υπάρχει άνθρωπος εκεί έξω που να μην κοιτάει το κινητό του; Ποιό φλερτ και τι φλερτ.Τέλος πάντων.Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής:Αν κάποιος άνθρωπος, άντρας ή γυναίκα, μια ζωή, από τα νεανικά του χρόνια, δεν έχει πέραση στο άλλο φύλο, και δεν του δόθηκε ποτέ καμία ευκαιρία, κι όσο μεγαλώνει βλέπει πως όλο αυτό είναι ένας αέναος κύκλος ματαιότητας, κι αποσύρεται, γιατί ποιός ο λόγος να συνεχίζει να προσεγγίζει, μπορείτε να μου πείτε γιατί συμβαίνει αυτό;Αν έχει αλλάξει την εμφάνισή του μέσα στα χρόνια, αν προσέχει, αν είναι ευγενικός, κι οι περισσότερες κοπέλες του λένε πως είσαι πολύ καλός για φίλος και μέχρι εκεί ή εξαφανίζονται, τότε τι συμβαίνει;Τι ψάχνω κι εγώ...Τίποτα, αφήστε το. Καλό καλοκαίρι.Με αγάπη,ένας μόνος στην καρέκλα δίπλα σας, ετών 35.

Είμαι αυτός που σε μία πόλη που όλοι οι lgbtq+ κρύβονται,ήρθε,σε αντίκρισε και σου είπε ότι σε γουστάρει.Είπες ένα ευχαριστώ "κάποια στιγμή θα τα πούμε" αλλά αυτή η στιγμή ποτέ δεν ήρθε. Γιατί βέβαια είναι πιο σημαντικό να καυλαντίζεις στα dating apps και στο instagram με τον πάσα ένα που σε μια βδομάδα θα σ έχει ξεχάσει, παρά να δώσεις μια ευκαιρία σε κάποιον που ήρθε σου μίλησε.Απλά μια μέρα θα με θυμηθείς...να είσαι καλά.

Αν σε ενα μπαρ-καφετέρια υπάρχουν σερβιτόροι και βοηθοί σερβιτόρου, αλλά τρέχουν όλοι το ίδιο, είναι σωστό να κρατάνε τα τιπς μόνο οι σερβιτόροι;Δε θα έπρεπε να τα μοιράζονται; Ή έστω να δίνουν ένα ποσόστο; Μου φαίνεται γυφτιά που τα τσεπώνουν. Σκέφτομαι ότι αν είναι τόσο κουτοπόνηροι, δεν αξίζει καν να το συζητήσω το θέμα μαζι τους.

Γεια σε όλους! Αρχικά, είμαι ενα νέο κορίτσι με παραπάνω κιλά χωρίς όμως αυτό να με περιορίζει από το να βγω στην παραλία να διασκεδάσω με τους φίλους μου κλπ κλπ.. Σήμερα λοιπόν, λιαζομουν στην ξαπλώστρα μου δίπλα στη φίλη μου (η οποία είναι ψηλή αδύνατη με πολύ ωραίο σώμα) και στη θάλασσα, αρκετα μακρια μας, ήταν 2 παιδιά 20-25 χρονών και έπαιζαν βόλεϊ.. Κάποια στιγμή η μπάλα τους ξεφεύγει και ο ένας ερχεται αρκετα κοντα μας προκειμένου να την πιασει.. Όπως ερχόταν λοιπόν κοιτούσε επίμονα προς τα εμένα, η φίλη μου εκείνη τη στιγμή ήταν μπρούμυτα οπότε δεν είχε δει καν τα παιδια. Ανταπέδωσα και εγώ το βλέμμα προσπαθώντας να καταλάβω αν είναι γνωστός ή όχι.. Τέσπα έπιασε την μπάλα και συνέχισε να παίζει, ενώ εμείς 2 λεπτά μετά αρχίσαμε να μαζεύουμε για να φύγουμε.. την ώρα που πηγαιναμε προς το αμάξι μας τον ακούω να φωνάζει hey χοντρουλα 2-3 φορές.. Είμαι σίγουρη ότι φώναζε εμένα όσο είμαι σίγουρη ότι είμαι και χοντρουλα.. Δεν του απάντησα φυσικά αλλά δεν έχω ιδέα για πιο λόγο το έκανε.. Ήταν κοροϊδία? Ήταν άκομψο καμάκι? Ήταν για πλάκα? Δεν ξέρω.. και ρωτώ τι κάνουμε σ αυτες τις περιπτώσεις? Συνήθως κάνω την κουφή γιατί δεν ξέρω πως να αντιδρασω.. εσείς τι θα κάνατε?

Μη μπλέκετε με τέτοιες σχέσεις, απλό είναι. Υπάρχουμε κι εμείς που αντέχουμε και δεν μπορούμε συνέχεια να σας καθησυχάζουμε και να μας χαλάτε τη διάθεση. Αν δεν μπορείτε αφήστε το σπορ δεν είναι για όλους.

ένα χρόνο μέσω ιντερνετ. Είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε από κοντά, αλλά εγώ δεν ήμουν σίγουρη. Του αρέσω μου έλεγε και ήταν πολύ πιεστικός. Ίσως επειδή κανείς δεν μου την είχε πέσει ποτέ και δεν ήταν ποτέ τόσο επίμονος για μένα, μετά από μήνες που ήμουν απότομη μαζί του, άλλαξα. Τον επόμενο μήνα θα βρεθώ στην πόλη του, αλλά θέλει μόνο σεξ, ούτε σχέση, ούτε φιλία. Θέλει σεξ όποτε θα είναι εφικτό να βρισκόμαστε. Κι εγώ κάθομαι πάνω από ένα pc και περιμένω πότε θα στείλει.

Καλησπερα,εγω νωρις το μεσημερι εβγαλα τα φρυδια μου καθώς κοιταζομιυν σε ενα μικρο καθρεφτάκι το οποίο περιέχει και σκιές ματιώνΤο αφησα διπλα μου αφότου τελειωσα και ετσι πως κανω να σηκωθω πιέζω το καθρεφτάκι με τον αγκώνα μου και ακουω ενα κρακ το ανοιγω και βλεπω οτι ράγισε ,τα κομμάτια ομωα ουτε έφυγαν ουτε τιποτα αυτο τωρα τι σημαινει;δεν μπορω να βρω πουθενα μια σχετική εξομολόγηση ή γενικότερα ερμηνεία!Παρακαλω απαντήστε μου!!

Παιδια ειμαι κοριτσι και εδω και 2 χρονια ειμαι ερωτευμενη με ενα αγορι στην ηλικια μου (18-19 ετων) . το θεμα ειναι οτι ενω θελουμε ο ενας τον αλλον ολα πανε στραβα. εχουμε χαλια ταιμινγκ και οταν ολα πανε καλα κατι θα βρουμε να τσακωθουμε. τσακωνομαστε για βλακειες και σταματαμε να μιλαμε για καποιο διαστημα.ομως παντα γυριζουμε. δεν ξερω αν πρεπει να παλεψω και να προσπαθησω για αυτον η να το αφησω και να συνεχισω την ζωη μου

3 χρονια σχέση από απόσταση και νιώθω ότι δε με αναγνωρίζω πλέον. Με έχει φθείρει αυτή η κατάσταση. Κι όμως νιώθω ανήμπορος να γράψω το τέλος.

απόρριψη απο παντού αέρας ειμαι που κανεις δε βλεπει .με βλέπουν μονον οταν με θέλουν να τους κάνω χαρες πχ να τους φερνω σε επαφη με ατομα που τους αρέσουν . με θυμούνται καμιά φορά οταν δε έχουν αλλον για παρεα . ειμαι καλη μόνον να με εκμεταλλεύονται για όφελος τους με πληγώνει που ειμαι καλή σαρεζερβα κι σα δεύτερο πρόσωπο παντού. αλλιώς δε μου δίνουν καμιά σημασία η για φράγκα να ζητήσουν και τι καλή που είσαι κι τετοια μα δε έχω να δίνω άρα ουστ. καλα κάνω κι εχω κλειδώσει κι δε αφήνω τιποτα να περάσει πλέον απ το κατώφλι τησ ψυχής μου αφου κανεις ουσιαστικα δε την εκτιμάει.