ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλημέρα και καλό μήνα!! Πάει κι αυτό το καλοκαίρι που είχα πιστέψει ότι θα συμβεί κάτι πολύ καλό μαζί σου, ερχόμενη το Δεκαπενταύγουστο για να απολαύσουμε μαζί την πανσέληνο με ένα καλό κρασί. Εσύ δεν μπήκες καν στο κόπο να με συναντήσεις όταν ήρθα να σε βρω και αρκέστηκες να μου ευχηθείς να έχω κάθε ευτυχία στη ζωή μου. Ξέρεις κάτι Β.Σ. θα έχω μια ευτυχισμένη ζωή γιατί εγώ αυτό το καλοκαίρι θα το κουβαλάω μαζί μου για να θυμάμαι ότι τελικά σημασία δεν έχουν τα λόγια αλλά οι πράξεις και το κρασί αν το έχεις ακόμα, να το πιείς στην υγειά σου. Ε.Σ.Φ.

Εβλεπα reaction απο vocal coaches απο τα τραγουδια του Dimash το sos και το opera 2.Ο τυπος πιανει 6 οκταβες και θεωρειται τοπ τραγουδιστης σε ολο τον κοσμο παρ'ολο που δυστυχως ειναι πιο διασημος στην Ασια.Στο θεμα μας,τα βιντεο νιωθεις οτι ξεκινανε να τα δουνε λιγο επικριτικα ειδικα οι Vocal coaches εχουν μια αλφα ιδεα για τον εαυτο τους αλλα απλα μενουν μαλακες.Δηλαδη δεν ειναι μονο η εκπληξη στο προσωπο τους αλλα διακρινω μια ζηλεια οτι δεν μπορουν να τον φτασουν.Εγω ταλεντα σαν τον Dimash τα θαυμαζω δεν τα ζηλευω.

Ειμαι φοιτητής και σπουδαζω αγγλικη φιλολογια. Απο τοτε που μπήκα στο Πανεπιστήμιο συνειδητοποιώ ποσα πολλα πράγματα είναι αυτα που δεν γνωρίζω και θελω να μαθω. Επισης παρατήρησα και κατι που γενικά με απογοητεύει. Παρ ολα αυτα που εμαθα απο το σχολείο πολυ λιγα εχουν μείνει και γενικά μου αρεσε το διάβασμα. Αυτο λοιπον που με απασχολεί περισσότερο ειναι το οτι νιώθω οτι δεν ξερω κατι πολυ σημαντικό , Ιστορια. Ειμαι ανιστόρητος , γνωρίζω βέβαια καποια πράγματα, δεν ειμαι κι άσχετος αλλα οχι οσα θα επρεπε να ξερω με τα μορια που εβγαλα στις πανελληνιες ( πηγα πολυ καλα) και με τους βαθμούς που παίρνω στα μαθήματα στη σχολή. Θελω λοιπον να αρχίσω μονος μου διαβασμα. Είτε ειναι Παγκοσμια ιστορία, σύγχρονη ή οχι θελω καποιες προτάσεις. Θελω καποιος απο δω μεσα που να ξέρει να μου προτείνει βιβλια για να μαθω ιστορία , αντικειμενική και πραγματική ( δεν θελω λογοτεχνικά βιβλια). Θα ηθελα να με κατευθυνει καποιος σα να μαθαίνω απ την αρχη. Ειμαι διατεθειμένος ακομη και να "ξεμαθω" ό,τι βλακειες μας δίδαξαν . Γι αυτο θα ηθελα καποια βιβλια, sites ,κτλ που μπορουν να με βοηθήσουν. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Δουλεύω σε ένα κατάστημα που το περιβάλλον είναι εχθρικό. Όχι τόσο από το αφεντικό, αλλά από τους συναδέλφους. Απο την πρώτη μέρα που πήγα όλο με κατηγορούν για πράγματα που δεν φταίω εγω. Μια φορά είχαμε στείλει ένα λάθος προϊόν σε πελάτη. Εγώ επειδή ήμουν καινούρια και δεν ήξερα ποιο είναι το σωστό, πριν το στείλω ρώτησα την κοπέλα που ήταν υπεύθυνη. Της λέω είναι αυτό; Λέει ναι, στείλε το. Την επόμενη όμως μέρα που έγινε γνωστό το λάθος είπε ότι δεν το είδε και ότι το έστειλα μόνη μου χωρίς να τη ρωτήσω. Εγώ το αρνήθηκα, αλλά φυσικά όλοι πίστεψαν αυτή.Άλλη φορά με είχαν βάλει να κάνω κάποια δουλειά μαζί με μια άλλη και αυτή το πήρε όλο πάνω της. Είπε πως το έκανε μόνο αυτή γιατί εγώ έκανα κάτι άλλο. Και πάλι όλοι πίστεψαν αυτή.Άλλη φορά μου έδωσαν να κάνω κάποια εργασία, ενώ παράλληλα έκανα κι άλλες που είχαν προτεραιότητα. Κι επειδή πέρασαν 2 μέρες χωρις να προλάβω να κάνω πολλά πράγματα, έβγαλαν το συμπέρασμα ότι δεν μπορώ να την κάνω. Και αυτά είναι μόνο λίγα απ'όσα μου έχουν κάνει. Μου κάνουν συνεχώς πόλεμο και μου φέρονται σα να είμαι σκουπίδι. Έτσι είναι... Όταν είσαι χαμηλών τόνων και δεν μιλάς πολύ, σε πατάνε. Έχω αρχίσει να ψάχνω για άλλη δουλειά εδώ κι ένα μήνα, αλλά δυστυχώς δεν έχω βρει ακόμα. Δύσκολα τα πράγματα. Δεν ξέρω πόσο θ'αντέξω εκεί...

Ειμαι 19 και τώρα θα μπω στο 2ο έτος της σχολής μου. Σπουδάζω στην Αθηνα , ενα ξενόγλωσσο τμήμα φιλολογίας. Στις Πανελλαδικές ειχα παει παρα πολυ καλα και γενικά με τα μορια που ειχα επιανα ολες τις σχολές υψηλόβαθμες ή μη. Και επελεξα να παω σε αυτην που ειμαι σήμερα χωρίς καμια απολύτως πιεση απο τους γονεις μου για να κανω κατι αλλο. Το θέμα ειναι οτι υπάρχει μεσα μου κατι το ανικανοποίητο και δεν ξερω αν το εχουν κι αλλοι φοιτητές αυτο. Δεν ξερω τελικα αν αυτό που επέλεξα με γεμίζει. Μού αρεσει πολυ , τα παω καλά στο Πανεπιστήμιο με τα μαθηματα, περνάω και πολυ καλα στην Αθηνα. Ωστόσο, στην πραγματικότητα δεν ξερω αν αυτο που σπουδάζω ( τονίζω ξανα οτι μου αρεσει το αντικείμενο) μου αρεσει ΤΟΣΟ οσο σε αλλα παιδια. Για να βρει καποιος αυτό που του ταιριάζει να κανει στη ζωη του δεν πρεπει να είναι εντελώς παθιασμένος; Μου αρεσει η σχολή μου γι αυτο και την επελεξα ανάμεσα σε αλλες . Όμως αν όντως ηταν αυτο που ήθελα θα εκανα αυτη τη στιγμή αυτη την εξομολόγηση; Επίσης, πιστεύετε πώς βαθια μεσα μας ξερουμε τι πραγματικά θέλουμε; Γιατί εγω αλήθεια δεν ξερω. Δεν ξερω αν σπουδάζω για να πω οτι σπούδασα. Δεν ξερω αν θελω να γινω εκπαιδευτικός ή να κανω κατι αλλο με γλώσσες. Δεν ξερω αν θα ηθελα να κανω κατι άσχετο. Με απασχολεί γιατι βλεπω αλλα ατομα πολυ πιο κατασταλλαγμενα ενω εγω ειμαι καπου αναμεσα.

Πηγα προχθες σε ενα παρτυ ενος φιλου μου και εχω κολλησει απο τοτε με μια κοπελα.Χορεψαμε λιγο και απο τοτε μου χει μεινει στο μυαλο τοσο ωραια και παραλληλα γλυκια κοπελα.Μου δωσε εκεινη πρωτη το χερι της και μετα συνεχισαμε και χορευαμε αλλα ξεφνικα σταματησαμε και μετα δεν χορεψαμε καθολου.Τι θα κανω ρε παιδια εχω τρελαθει.Μακαρι καποια στιγμη καπου εξω να την συναντησω.Την σκεφτομαι εδω και 3 μερες.Να σημειωσω πως εκεινη την στιγμη δεν μπορουσα να της μιλησω γιατι ειχα κανει κεφαλι και δεν ημουν και πολυ καλα γενικα.Θα τρελαθω την θελω πολυ,σκαλωσα με την ματια της.Πως θα την βρω?

Παιδιά σε ένα μήνα περίπου θα αρχίσει το πανεπιστήμιο έχω περάσει εκτός της πόλης μου και είμαι πανευτυχής για αυτό αλλά όλη η χαρά έχει πνίγει στο άγχος ότι δεν θα κοινωνικοποιηθω γενικά παλιά ήμουν αρκετά κοινωνικός αλλά τον τελευταίο χρόνο στις πανελλήνιες είμαι ένα χρόνο και μόνος τελείως μόνος είμαι σε άλλη πόλη τώρα ούτε εδώ ξέρω κανέναν και έχω χάσει τις κοινωνικές μου δεξιότητες και πιστεύω ότι θα νιώθω πολύ άβολα την πρώτη μέρα και ότι θα μείνω πάλι μόνος και δεν αντέχω άλλο μοναξιά δεν έχω ούτε εναν φίλο εδώ που μένω τώρα ( είμαι σε άλλη πόλη από εκεί που πήγαινα σχολείο και διαφορετική από αυτή που θα πάω για σπουδές) επίσης ήθελα να ρωτήσω χωρίς να φανώ παρανοϊκός αν στο πανεπιστήμιο υπάρχει μπουλινγκ και γενικά να μου την πέσουν νταηδες την πρώτη μέρα σχολιαστε παρακαλώ τι να κάνω;

η ψυχολογια μου εχει σκαμπανεβασματα...Θελω να σκεφτομαι πως ολα ειναι στο μυαλο μου...Τι να κανω για να νιωσω καλυτερα?

Με ξενερώνει αφάνταστα όταν γνωρίζω κάποιον και η πρώτη ερώτηση που μου κάνει όταν συστηθούμε είναι πόσο χρονών είσαι. Ρε άντρες έλεος, πόσες φορές θα το πούμε; Τις γυναίκες δεν τις ρωτάνε την ηλικία τους. Δεν είναι ωραίο. Σε φέρνουν σε δύσκολη θέση και θες δεν θες θα πεις ψέματα! Και όχι δεν είμαι πολύ μεγάλη! 30 είμαι, αλλά και 20 να ήμουν πάλι θα ξενέρωνα.

Ενώ εγώ έβαλα την τελεία σε ένα φλερτ γιατί ένιωθα φυλακισμένη, έλεγα να βρει μια άλλη κοπέλα που να ταιριάζουν και να είναι καλά μαζί της. Μπήκα μετά από αρκετό καιρό φμπ και είδα ότι είναι σε σχέση. Πονάει πολύ τελικά. Θα ήθελα πολύ να τον συναντήσω από κοντά απλά να με δει και να τον δω χωρίς να πούμε κάτι. Και τώρα απορώ: αφού κουκλίτσα μου δεν τον ήθελες, γιατί άμα τον ήθελες θα ήσασταν μαζί, γιατί στεναχωριέσαι;