ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον συμφωνα με τα λεγομενα της κοινωνιας είμαι σε ηλικα γαμου και παιδιων και αν μεινω ανυπαντρη ( που θα μεινω) τοτε είμαι αποτυχημενη.Εγω δεν πιστευω οτι θα βρω καποιον που θα με κανει να θελω να παντρευτω και προς το παρον ουτε θελω. Ακομα προσπαθω να βαλω τη ζωη μου σε μια ταξη και να τα βρω με τον εαυτο μου. Σχεδον ολες μου οι φιλες παντευτηκαν και εχουν και παιδακια. Δεν ζηλευω ομως οπως είπα ακομα προσπαθω να τα βρω με τον εαυτο μου.Ομως η μαμά μου στεναχωριεται και δεν θελω. Μακαρι να ζουσαμε σε μια κοινωνια οπου δεν θα μας ενοιαζε.

Είμαι 19, και μαρεσει να μένω σπίτι. Τον τελευταίο χρόνο, λόγω άγχους κλπ, τύχαινε να ακυρώνω αρκετά συχνά εξόδους, και η αλήθεια είναι ότι εν μέρει νιώθω άσχημα για αυτό. Δεν είναι ότι δεν μαρεσει να βγαίνω για καφέ, φαΐ, κλπ, απλά δε ξέρω...ταυτόχρονα μου δημιουργούν ένα άγχος.Και ας πούμε, όταν ακυρώνεται μια βόλτα, νιώθω μια ανακούφιση ρε φίλε.. Ξέρεις;

Έχουμε χωρίσει εδώ και 2,5 χρόνια αλλά συχνά επικοινωνούμε με μηνύματα (αυτός ζει στο εξωτερικό). Πριν 3 εβδομάδες μου έστειλε ένα "πονηρό" μήνυμα και τον αγνόησα γιατί από μεριά μου δεν τον βλέπω πια ερωτικά. Σήμερα ξαναέστειλε ρωτώντας αν είμαι καλά. Πείτε μου τη γνώμη σας τι να κάνω....

Είδα κατι τόσο χαριτωμένο σήμερα. Ήμουν στην βιβλιοθήκη. Βλέπω κάποια στιγμή μια πραγματικά τόσο όμορφη κοπέλα που αν και είμαι στρειτ γυναίκα την κοίταξα κάπως παραπάνω. Κάποια στιγμή βλέπω να σηκώνει το κεφάλι της από αυτό που διαβάζει και να κοιτάει έντονα προς την είσοδο. Κοιτάω και βλέπω έναν νεαρο ο οποίος μόλις είχε έρθει και επίσης κοιτούσε προς το μέρος της. Φαινόταν πραγματικά τόσο πολύ ότι αρέσει ο ένας στον άλλον. Πήγαινει να καθησει στην αρχη στο ίδιο γραφείο απέναντί της. Την στιγμή που πάει να αφήσει τα πραγματα του μαλλον το ξανασκεφτεται και τελικά κάθεται αλλού. Κοιτούσαν συνέχεια ο ένας τον άλλον. Ήταν τόσο κιουτ ο τρόπος που την κοιταζε όσο διάβαζε και κοιτούσε ξανά το βιβλίο του κάθε φορά που σήκωνε το βλέμμα της. Ήταν ακόμη πιο κιουτ το γεγονός ότι αυτή έκανε ακριβώς το ίδιο.Ναι εγώ ή περίεργη κοιτούσα συνέχεια. Ηταν λες και έβλεπα σκηνή από ταινία. Κάποια στιγμή συναντιουνται τα βλέμματα τους και χαμογελανε και δύο κάπως αμήχανα. Εκείνη την στιγμή λέω αν δεν μιλήσει κάνεις θα γίνω ακόμα πιο περίεργη και θα κάνω εγω καμιά βλακεια . Τελικά μαζεύει τα πράγματα της, σηκώνεται και φεύγει. Δεν αστειεύομαι μέχρι την στιγμή που βγηκε από την πόρτα κοιταζοντουσαν. Γιατι ρε παιδιά δεν μιλάτε; Ήμουν έτοιμη να της φωνάξω εγώ "Στάσου, μυγδαλα". Έλα τώρα δεν έπρεπε να γίνει ετσι. Θα μπορούσε βέβαια να είχαν σχέσεις ξέρω γω. Αλλά σε περίπτωση που ήταν ελεύθεροι αρκούσε και απλά μια χαζή ερώτηση για να ανοίξουν συζήτηση.

Είναι δυνατόν την μια να είναι διαχυτικος και ευδιάθετος και την άλλη να είναι απόμακρος ; Έχει θέμα σιγουρα τι θέλει να κερδίσει απορώ

Ολοι μου λενε οτι ειμαι ομορφος και πιστευω το αντιθετο γιατι εχω χαμηλη αυτοεκτιμηση. Γιατι λοιπον δεν μου την εχει πεσει ποτε γυναικα; 20 χρωνων ειμαι καποια θα με ειχε προσεγγισει. Λενε ψεματα...

Γνώρισα κάποιον τωρα τελευταία. Ξεκίνησε να με ρωτάει για μένα οπότε κάπως έτσι πιάσαμε συζήτηση. Μου εχει προτείνει να βγούμε και κάποια στιγμή. Δεν ξέρω αν του αρέσω η απλά είναι φιλικός. Το θέμα είναι ότι γνώρισα τον αδερφό του και μου αρέσει πραγματικά πολύ.Η αλήθεια είναι πως έτσι κι αλλιώς ντρέπομαι να ρωτήσω η κάτι τέτοιο αλλά πιστεύετε ότι θα ήταν awkward να δείξω ενδιαφέρον για τον αδερφό του από την στιγμή που με προσέγγισε αυτός;

Νιώθω οτι κουράστηκα απο τη σχέση μου, οτι με εχει φθείρει ψυχολογικά και οτι με εχει καταβάλλει. Και οταν σκεφτομαι να χωρίσω νιώθω οτι κατι με κρατάει πίσω και προσπαθω να δώσω αλλη μια ευκαιρία. Φόβος μοναξιάς ίσως; ..

Κοντεύει ένας μήνας χωρισμού. Όχι μακροχρόνιας σχέσης αλλά κάθε άτομο που φεύγει από τη ζωή σου όταν του έχεις φερθεί με ειλικρίνεια και αγάπη έστω κι αν αυτό δεν ήταν αμοιβαίο παίρνει κι ένα κομμάτι σου μαζί σου. Παίρνει την ελπίδα που σου γέννησε, τα όνειρα που πρόλαβες να κάνεις ξαγρυπνώντας τα βράδια. Προσπαθείς να το πάρεις απόφαση όσο κι αν δεν θες γιατί δεν πρόλαβες να δώσεις όσα είχες στο μυαλό σου. Γιατί όλα έμειναν για άλλη μια φορά μισά κ εσύ κουράστηκες να προσπαθείς και να πληγώνεσαι, καταλήγοντας να αναρωτιέσαι αν θα μείνεις για πάντα μόνη. Κι έτσι μέρα με τη μέρα όλα αυτά σε τρώνε και φαίνονται στο πρόσωπό σου και στα πρησμένα από τα μάτια κλάμα! Δεν έχεις πια διάθεση να κάνεις ότι αγαπούσες, χάνεσαι σε σκέψεις που να είναι, τι να κάνει. Όλα στο μυαλό είναι τόσο μπερδεμένα, τα πρέπει, τα θετικά, τα αρνητικά! Και κάπως έτσι περνάει ένα βουβό διάστημα θα έλεγα από τη ζωή μας, με σκούρες, μουντές αποχρώσεις. Και περιμένεις τη μέρα που θα σηκωθείς με λαχτάρα να ανοίξεις το παράθυρο για να μπει το ζεστό φως του ήλιου και ο φρέσκος αέρας που θα ανασάνεις λες και είναι η πρώτη φορά που αναπνέεις.

Κάθομαι κ κλαίω κλαίω κλαίω σαν την ηλίθια για κάποιον που δε νοιάζεται καθόλου...Δηλαδή αν είναι ποτέ δυνατόν..Όταν συμφωνούσα σε όλα μαζί του ήμουν η τέλεια κοπέλα αλλά όταν διαφωνούσα ήμουν η χειρότερη...1 χρόνο έκανα πίσω έριχνα τον εγωισμό μου στο πάτωμα για εκείνον γιατί τον αγαπούσα πάρα πολύ Κ του τα είχα χτυπήσει τα καμπανάκια οτι στο τέλος θα φύγω άμα συνεχίσει έτσι..Οχι μόνο δεν άλλαξε αλλά έγινε κ χειρότερος μέχρι που διαφώνισαμε τόσο πολύ για κάτι που αφορούσε και τους δύο μας κ μόλις είδε ότι δεν υποχωρω προτίμησε να μου πει πλην σαφώς η αυτο η χωρίζουμε Ε και του είπα τέλος..Να του λες του άλλου έχω προβλήματα μη με πιέζεις να τα ξέρει κ δεν είναι προβλήματα ασήμαντα κ να τα υποτιμαει τόσο πολύ κ μαζί Κ μένα..Έχει 10 μερες που χωρίσαμε κ κάθομαι και τον σκέφτομαι όλη μέρα..Φυσικά δεν υπάρχει επικοινωνία από καμία πλευρά κ ούτε πιστεύω θα υπάρξει κ ίσως αυτό είναι που με πονάει τόσο πολύ γιατι τον αγαπάω πάρα πολύ αλλά με πονάει κ πάρα πολύ επίσης..Συνειδητοποίησα ότι τα δικά του θέλω κ ο εαυτός του θα έρχονται πάντα πρώτα κ εγώ πάντα να τρέχω από πίσω του..Όχι ομως φτάνει δεν είμαι σκουπιδι κανενός..Στεναχωριέμαι για κάποιον που δεν νοιάζεται αν είμαι καλά;;Ε ΟΧΙ..Δεν το αξίζω αυτό..