ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το καταλαβαίνω να μη σε παίρνουν σε μια δουλειά επειδη δεν έχεις καποια συγκεκριμένη επαγγελματική κατάρτιση αλλα ειναι απιστευτο να σε απορρίπτουν για την εμφάνιση. Ουτε τατουάζ ουτε τρύπες σε ολο το προσωπο. Απλα του τυπου δε του γυάλισες. Τι πρέπει να αλλάξεις τελικά;

Αναρωτιεμαι αν αξιζει να αφιερωσει κανεις τοσες ωρες, μηνες , ΧΡΟΝΙΑ ολοκληρα για να μοα ξενη γλωσσα. Εχει νοημα τελικα; Τις μαθαινει κανείς σε βαθμο που να μπορει να γιβεται σεβαστος απο τους φυσικου ομιλητες;;Ή εκεινοι θα τον χλευαζουν;Τοσα ανωμαλα ρηματα, τοσοι χρονοι, αρθρα, καταληξεις επιθετων, λιστες ολοκληρες με κανονες και ακομα περισσοτερες λιστες με εξαιρεσεις..! Λιστες, λιστες και ολο λιστες. Και μια προταση να κατασκευασουμε εν τελει δυσκολευομαστε. Και αντε και φτιαχνουμε προτασουλες. Παντα θα ξεχωριζεις σαν ξενος ομιλητης λογω προφορας και αναποφευκτων λαθών.Αξιζει τοσος κοπος για κατι που αλλοι το κατεκτησαν χωρις καθολου κοπο επειδη ετυχε να γεννηθουν εκει;Και παλι μηπως και θα το εκτιμησει κανεις οτι μιλας την γλωσσα τους; Τοση υπερβαση κάνεις μα ποιο το επαθλο;;Δεν ειναι ματαιο; Χασιμο χρονου και τζαμπα στεναχωριες το κυνηγι της κατακτησης του ξενου;;

Πραγματικά θυμώνω με ανθρώπους που δεν κάνουν ανακυκλωση λέγοντας ότι σιγά ας κάνουν οι άλλοι.Το θέμα είναι ότι όλοι αυτό λένε και άμα συνεχίσουμε έτσι σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουμε καν.Γι αυτό ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ προσπαθήστε να μην αγοράζετε πολλά πλαστικά και προϊόντα από χαρτί ή τουλάχιστον ανακυκλωστε τα.Αυτά από έναν άθρησκο οικολογο Καλή συνέχεια

Οπότε τον χαϊδεύω στο πηγούνι ή στο πρόσωπο πχ στο μάγουλο του με το εξωτερικό μέρος της παλάμης μου ή στο στήθος του ή στην πλάτη ή στο μπράτσο του (προς το παρόν δεν έχω τολμήσει να τον αγγίξω στο πόδι, πχ όταν κάθεται) τον κοιτώ μες τα μάτια. Το ίδιο κάνει και αυτός. Με κοίτα, δεν αποστρέφει το βλέμμα. Συνήθως, εγώ το αποστρεφω και φεύγω, αφού απλά κοιτιομαστε. Θέλω να του πω κάτι όντας καθιστή και σκύβει από πάνω μου, σαν να με κουκουλωνει φάση, ενώ στέκεται δίπλα μου και δεν υπάρχει φασαρία στον χώρο. Έρχεται κάθεται πάνω στο γραφείο μου, ενώ στην άλλη κοπέλα του γραφείου ούτε που πλησιάζει. Φανταστείτε έλειψε μια περίοδο γύρω στις δέκα μέρες και ούτε τη ρώτησε για το τυπικό αν ήταν καλά κτλ. Με έχει χαϊδέψει και αυτός στο γόνατο, στη μέση, στην πλάτη, στο μπράτσο κτλ. Πότε όμως στο πρόσωπο ή στα μαλλιά. Μαλιστα μοιάζει να μέτρα και τη γνώμη μου, καθώς όσες φορές έκανα σχόλιο για την κόμη του, άλλαξε κούρεμα. Αραγε, ερωτώ η δόλια, να καταλαβαίνει πού το πάω ή τζάμπα τόσο πασπάτεμα? Όχι τίποτα άλλο, αλλά φοβάμαι μη φάω πάλι τα μούτρα μου. Τα τελευταία χρόνια έχω βαρεθεί να ακούω τη φράση " σε προσέγγιζα φιλικά". Στον επόμενο πραγματικά θα φωνάξω με θάρρος και ανδρεία: "Ρε δε θέλω άντρα φίλο. Δε σε πασπατεύω για αυτό. Έχω φίλες"

Μετά από 4,5 χρόνια σχέσης, παράτησα τον εαυτό μου, παχυνα, έχασα τον εαυτό μου, πλέον δεν έχω καν ενδιαφέροντα, δεν έχω κίνητρο να βρω τον εαυτό μου. Νοιώθω χαμένη. Βούλιαξα, τεμπελιασα, γέρασα, αν και νέα. Νοιώθω ότι δεν έχω κινητρο να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου. Ψάχνω μέσα μου και δεν βλέπω φως. Φοβάμαι, ότι δεν θα μπορέσω να γίνω όπως ήμουν. Θέλω να πάω σε ψυχολόγο, αλλά δεν διαθέτω χρήματα. Κάθε μέρα περνάω χαλαρά. Τρώω πολύ παχυντικα φαγητά κ σνακς, πάω δουλειά και έρχομαι. Δεν ζω. Δεν βγαίνω. Δεν διασκεδάζω. Βλέπω ταινίες και παίζω παιχνίδια. Πόσο φάντασμα έχω γίνει; Υπάρχει κάποιος πάτος σε αυτή την κατρακύλα; Θέλω να έρθει μια καλή νεράιδα και να με μεταμορφώσει σε μια ενθουσιώδη, πνευματώδη, καλλίγραμμη κουκλαρα που ήμουν. Με όρεξη για ζωή. Με ενδιαφέροντα.Μία κακομοίρα, πρώην νορμάλ, πρώην όμορφη, πρωην έξυπνη, πρώην γυμνασμένη, χλαπατσα. ΒΟΗΘΕΙΑ

Εμένα μου είπαν, πως ο Δεκέμβριος θα είναι απίστευτα όμορφος...Έχει ξεκινήσει καλά....1. Χώρισα μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης, γιατί τον έπιασαν οι ανασφάλειες, θεωρεί ότι πάντα θα έχουμε προβλήματα, οικονομικά, με τις δουλειές μας (εγώ τώρα είμαι άνεργη) με την πρώην γυναίκα του, με τα παιδιά του απ' τον προηγούμενο γάμο, λόγω διαφορά ηλικίας.2. Σταμάτησα να παίρνω τα 100 ευρώ που έπαιρνα κάθε μήνα.3. Η μάνα μου με διώχνει απ' το σπίτι (ξανά, το είχε κάνει πάλι πριν 4 χρόνια, για τον ίδιο λόγω, δεν μπορούσα να βοηθήσω οικονομικά, διότι ήθελα να σπουδάσω και εκείνη ήθελε να παρατήσει την δουλειά της, άρα έπρεπε εγώ να πληρώνω το σπίτι ) γιατί δεν μπορώ να προσφέρω οικονομικά, ενώ είμαι υποχρεωμένη, Έχει αρνηθεί 3 δουλειές, μέσα σε μια εβδομάδα γιατί θα της κοβόντουσαν τα επιδόματα της. Εγώ πλέον είμαι φοιτήτρια του ΕΑΠ 25 χρονών και πληρώνω τις δόσεις μου με νύχια και με δόντια.

Είχα μια σχέση για 4 χρόνια σχεδόν.. ..χωρισαμε γιατί απομακρύνθηκα σε μια δύσκολη στιγμή της,αφού βέβαια μου μιλησε πολυ άσχημα για άλλη μια φορά!!! Αν ήταν η πρώτη φορά λογικά θα της το είχα συγχωρησει...αλλα τέλειωνε η υπομονή μου !!!ανεχτηκα πολλές ανωριμες συμπεριφορές,πολλά πεισματα,πολλά άσχημα λόγια,κολπα της μαμάς της !!! Και Δεν πήρα αγάπη δεν μου σταθηκε σε δύσκολες στιγμές,κανοντας μου παραπονα κιόλας!!!Όλα Αυτά με στενοχωρουσαν και με πληγωναν,χωρίς βέβαια ποτέ να της μιλήσω,όχι ότι θα αναγνώριζε κάτι,έτσι κι αλλιώς δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη!!!πέρασαν 6 μηνες ήδη.. .Και μπορώ να πω ότι νιώθω καλύτερα τώρα και προσπαθώ να ηρεμήσω!!!!έκανα πολλά για αυτήν και δεν εκτιμησε τίποτα.. ..δεν στενοχωριέμαι τόσο για τον χωρισμό...οσο για το ότι δεν της είπα ποτε τα παράπονα Μου,όχι μπας και διορθωσει κάτι.. Αλλά για να καταλάβει ότι δεν ειμαι βλάκας!!!

Μου δόθηκε μια επαγγελματική ευκαιρία και απο φόβο την απέρριψα..Εαν κοιταξω τη ζωη μου θα συνειδητοποιησω οτι καπως ετσι λειτουργω...Με φοβο,αρκετο,και συνηθως χωρις τον απαιτουμενο τζαμπουκα του "εγω ειμαι " που η ζωη χρειαζεται...Και εχω πεσει και ξανασηκωθηκα και εφαγα χαστουκια και προσγειωθηκα αποτομα και παλεψα...Παρολαυτα στις δυναμεις μου δεν εχω πιστεψει...Δεν εχω αντιληφθει μεχρι που μπορει να φτασει καποιος εαν απελευεθερωσει τους φοβους που κυριεύουν το μυαλο του... Και δε μου δωθηκε τπτ ευκολα,παλευω να σταθω ορθια και ξανα απ την αρχη..Ομως πολλες φορες ειδα να με πηγαινει και η ζωη...Συνειδητοποιουσα οτι ειναι να συμβει θα συμβει και οτι γινεται γινεται για καλο...Καθε αναποδια και καπου αποσκοπουσε...Τωρα νομιζω ομως οτι εφτασε η ωρα να συλλογιστω τα λαθη μου,θα θελα να με λυτρωσω λεγοντας μου οτι για καλο δεν συνεβει εντελει και να το αποδοσω στην "ζωη" και αυτο....Ομως οχι...Πρεπει να το χρεωθω αυτο το λαθος ...Και να δω καλα μεσα μου...Να απελευθερωθώ!!

Μένω πολύ μακριά απ το πατρικό μου λόγω δουλειάς.. Ήρθα μια βδομάδα να δω τους δικούς μου κ κάναμε για πλάκα με τον αδερφό μου αγώνα δρόμου. Ο αδερφός μου έπεσε κ χτύπησε λιγο κ η μανα μου γύρισε κ μου είπε " δεν ήταν να πέσεις να χτυπήσεις εσυ?" που εγώ στα ξένα δεν εχω κάνενα να με φροντίσει..κ ειμαι κοπελα μόνη κ ο άλλος με τους γονείς απέναντι κ αρραβωνιασμενος... Κ απορώ μετά πώς βρήκα τη δύναμη κ έφυγα απ το πατρικό μου.

Το Listen To Your Heart το πρωτάκουσα μικρό παιδί σε παιδικό πάρτι το 1989 θα ήταν . Τα riffs της κιθάρας να ηλεκτρίζουν το σώμα και αυτη η φωνή.Τι φωνή ! Φωνάρα μιας γυναικάρας που έφυγε δυστυχώς νωρίς.Καλές γιορτές να έχουμε να την θυμόμαστεΓιώργοςΤσομπανίδης / Θεσσαλονικιός