Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
Διαβάζω κατα καιρούς είμαι μόνος - μονη μια βδομάδα , Δεν βγηκα για ενα μήνα, ενα χρονο και ενα μειδίαμα πικρό διαγράφεται στα χείλη μου Δεν είναι αυτό μοναξια παιδες .Μοναξιά είναι οτι πέρα απο καποιους γνωστούς στην δουλεια που τους συναντας θελοντας και μη να έχεις να βγεις 10-15 χρόνια για ενα καφέ.Γνωρίζω ενα τουλαχιστον άτομο τέτοιο. Τον εαυτό μου.Πλεον εχω συνηθίσει τόσο στην μοναξια που δεν με πειράζει διότι έχω αναπτύξει την εσωτερικότητα μου
Ενώ μαρεσουν πολλοί εξωτερικά, αποφεύγω να επιδιώξω κάτι. Κι αν επιδιώξουν αυτοί τους απομακρύνω.. Έχει κάποιους μήνες που χώρισα από μεγάλη σχέση αλλά δεν νιώθω ότι είναι εμπόδιο αυτό.
τα τελευταία χρόνια άρχισα να βάζω βάρος, αυτό αντί να με στεναχωρεί, αντιθέτως με έκανε να νιώθω όμορφα. Κάθε φορά που έχανα βαρος ήθελα να τα βάλω πίσω, και ακόμα παραπάνω. χαιρόμουν όταν γυναίκες μου σχολίαζαν ότι παχυνα και μου χαιδευαν την κοιλιά μου. ξέρω ότι ψάχνω κάποια που να της αρέσει η κοιλίτσα στους άντρες... Υπάρχουν αυτές οι γυναίκες ή είναι μυθος;
Να βγω από το comfort zoneΝα νιώσω πιο ελεύθερηΝα σπάσω την ρουτίναΝα ταρακουνήσω τα νεράΑλλά δεν ξέρω πως να αρχίσω.Τι πρέπει να κάνω δηλαδή?(Ιδεεεςςς πλιζζζζζ)
Κάνω παρέα με 2 παιδιά τα οποία χωρισανε. Τον χώρισε η κοπέλα και αντικειμενικά του φέρθηκε άθλια δεν έχω δει χειρότερο χωρισμό στη ζωή μου. Στην αρχή ήμουν η μεσάζοντας κυρίως για την κοπέλα και της μετέφερα πολλές πληροφορίες.Χθες είχαμε βγει σαν παρέα και ήταν και ο τύπος και τον είδα κάπως αδιάφορο απέναντι μου. Τον προσέγγισα και μου είπε ότι δεν με εμπιστεύεται πλέον και δεν θέλει να έχουμε καμία επαφή. Με στεναχώρησε πάρα πολύ γιατί ξέρω ότι έχει δίκιο. Του ζήτησα συγγνώμη και μου είπε πως δεν υπάρχει θέμα απλά δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει γνώμη. Εντωμεταξύ εγώ με την κοπέλα έχω σταματήσει να κάνω παρέα, έχει εξαφανιστεί από τη ζωή μου. Τα σκατωσα....
Τον στεναχώρησα και εδώ και 4 μέρες μου μιλάει μεν, αλλά πολύ απότομα, καμία σχεση με πριν.Από τη μία μου μιλάει και με παίρνει τηλέφωνο και καταλαβαίνω ότι θέλει να προσπαθήσει να τα βρούμε. Από την άλλη το κλείνουμε πολύ νωρίς χωρίς να πούμε σχεδόν τίποτα.Εχω μετανιώσει γι αυτό που του είχα πει και του ζήτησα συγγνώμη, αλλά φαίνεται πως δεν το έχει ξεπεράσει. Δεν ξέρω τι να κάνω για να νιώσει καλύτερα. Νιώθω απαίσια που είναι έτσι και φοβάμαι πως τίποτα δε θα 'ναι όπως πριν.
Σκέφτομαι την Γερμανία ως χώρα επιλογής του εράσμους, μιας και κατέχω και τη γλώσσα. Είμαι ανάμεσα σε Κολωνία και Βερολίνο. Γνώμες ( ιδιαίτερα απο αυτούς που έχουν αντιστοιχη εμπειρία). Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Γνώρισα κάποιον διαδικτυακά. Μιλάμε περίπου λίγες μέρες τώρα. Εκείνος είχε εκδηλώσει αρκετό ενιαφερον εξαρχής. Και γω. Μου ζήτησε να συναντηθούμε μέσα στο σκ. Χθες βράδυ εκεί που μιλούσαμε(από μηνύματα) μου είπε πως θέλει να μου πει κάτι που ίσως να το πάρω και άσχημα. Εγω τον ρωτησα τι εννοει και αυτος απο εκεινη την ωρα, εχει εξαφανιστει. Με πληγωνει αυτο που κανει και δεν ξερω τι να σκεφτω περα απ το ghosting. Εχουν περασει 16 ωρες τουλαχιστον απο εκεινη την ωρα. Γιατί ένας άνθρωπος να φερθει τόσο ανανδρα; Σε όλους μας αξίζει μια εξηγηση και ενα αντιο εστω.... με κανει να σκεφτομαι ασχημα για εκεινον και να θυμωνω με τον εαυτο μου που τον αφησα να πιστεψει και να χαρει με κατι που οπως αποδεικνυεται ηταν εντελως εικονικο.