Μπορώ να δω την ζωή, τις επιλογές μου, τον εαυτό μου αλλα κ τους αλλους ανθρώπους από τόσες διαφορετικές οπτικές γωνίες και ερμηνείες, που μπορώ να τρελαθώ. Νιώθω χαμένη δίχως να ξέρω πως πρεπει να είμαι, να πράττω, να ζω αυτή τη ζωή. Ποιος είναι ο σωστός δρόμος είτε η σωστή συμπεριφορά σε μια κατάσταση, το σωστό συναίσθημα απέναντι σε έναν άνθρωπο. Να είσαι ο εαυτός σου λένε. Έχω 2 εαυτούς να μου λέει ο ένας το Α ο αλλος το Β. Την μια μερα το θέλω να ντύνομαι ντιβα, την αλλη χιπισσα. Την μια να γινω το τάδε, την άλλη να σπουδάσω το ταδε. Η μόνη μου σταθερότητα είναι η αστάθεια. Νομίζω πως νιωθω τα συναισθήματα μου, υποτιθεται δουλεύω με τον εαυτό μου κιομως νιώθω τόσο αποκομμένη από αυτά κ αυτόν!