ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρκετές φορές έχω αισθανθεί ότι έχω πιάσει πάτο ή το ακόμα χειρότερο συναίσθημα ότι ο πάτος δεν έχει φανεί ακόμα ... Και θα συνεχίσω να πέφτω καιν να πέφτω και να πέφτω μέχρι να βάλω ένα στοπ , όμως πως να το κάνω;;; Πως να βοηθήσω τον εαυτό μου όταν ποτέ μου δεν έμαθα ή δεν μου έμαθαν να με αγαπώ;; Να έχω αυτοεκτίμηση ;; Είμαι δυστυχώς ένας άνθρωπος που πραγματικά διψάει για αγάπη και για αποδοχή και αυτή μου η ανάγκη με κάνει να πέφτω συνεχώς θύμα στις φιλικές και πρόσφατα στις ερωτικές σχέσεις. Δίνω αγάπη, στοργή , κατανόηση και σε εξαιρετικές περιπτώσεις την παίρνω πίσω και δυστυχώς κανείς τους δεν με σταματά, δεν μου λέει ότι δεν νιώθω το ίδιο για εσένα. Δυστυχώς έχω μάθει να ζω με ψίχουλα αγάπης και βλέπω ότι όποτε πάω να φύγω μου δίνουν ένα πιο μεγάλο κομμάτι και εγώ η ηλίθια ξαναγυρνώ...Σχεδόν τελειώνω με το πανεπιστήμιο και δεν έχω ζήσει φοιτητική ζωή... Νιώθω ότι μαραζώνω... Φεύγουν τα καλύτερά μου χρόνια χωρίς να κάνω τίποτα! Ζω στον κόσμο μου, ονειρεύομαι κάθε μέρα επειδή δεν αντέχω την ζωή που ζω! Κάθε μέρα κλαίω, όλη μέρα , με παίρνει ο ύπνος κλαίγοντας και όταν ξυπνάω αρχίζω πάλι...Δεν έχω καθόλου φίλους και παρέες, οι μοναδικές μου φίλες ζουν σε άλλα μέρη μακριά μου. Κατά καιρούς ήταν πιο τονωμένη η κοινωνικότητα μου αλλά εκ των υστέρων διαπιστώνω ότι δεν ήταν κάτι αξιόλογο. Δεν ξέρω γιατί αλλά συχνά όταν εγώ ζητώ να βγούμε βράδυ μου λένε δεν βγαίνω βράδια ή έχω διάβασμα και τους βλέπω μετά στορι στο ινσταγκραμ ως τα χαράματα! Γιατί τόσο απροκάλυπτα ψέμματα; Σκέφτομαι δεν με θέλουν , τους πρήζω , προσπαθούν να με απορρίψουν και καλά ευγενικά (γιατί καθόλου ευγενικό δεν είναι να δουλεύεις τον άλλο μες τα μούτρα του!) αλλά μετά μου λένε πόσο καλή φίλη είσαι , μου έλειψε η παρέα σου, πότε θα βρεθούμε και τέτοια..Και μετά ξανα τα ίδια...Και δεν ξέρω τι σκατά έχω κάνει λάθος! Δεν βγαίνω ΚΑΘΟΛΟΥ και όχι από επιλογή! Και αυτό μου στερεί την δυνατότητα να γνωρίσω καινούργιο κόσμο. Σπάνια έχω νιώσει επιθυμητή , συχνά διαπιστώνω ότι όταν ο φίλος ή η φίλη μου με γνωρίσει στην παρέα του η παρέα του με θέλει πολύ αλλά δεν έχω πολλά πάρε δώσε επειδή δεν με θέλει ο φίλος -η μου! Στο σχολείο δεν είχα φίλους και παρέας και ήμουν πάντα στην απέξω και βλέπω ότι ενώ δουλεύω πολύ μ τον εαυτό μου αυτό δεν γιατρεύεται....Για το ερωτικό κομμάτι να μην μιλήσω... Λίγες είναι οι φορές που έχω αισθανθεί ποθητή. Δεν έχω γνωρίσει την αγάπη, την τρυφερότητα ,τίποτα.... Και σκέφτομαι ότι είμαι μεγάλη πια για να κάνω τρέλες με κάποιον και να ζήσω τον έρωτα...Και όσο και να το ψάχνω απαντήσεις δεν τις παίρνω. Δεν μου λέει ποτέ κανείς ξεκάθαρα τι φταίει ώστε να ξέρω! Κάποια με παρουσίαζε ως ελευθέρων ηθών επειδή ντύνομαι σέξι ενώ ήξερε ότι δεν είχα καν φιλήσει κάποιον! Σκέφτομαι μήπως τους πρήζω αλλά αφού βλέπω ότι δεν είναι θερμοί δε είμαι ούτε εγώ. Παλιά γκρινιαζα πολύ αλλά τώρα το έχω σταματήσει , καμία διαφορά. Γίνομαι διεκδικητική , τίποτα , γίνομαι παθητική τίποτα. Δεν ξέρω τι φταίει , αλλά δεν την παλεύω άλλο έτσι!

Περυσι τέτοιες μέρες που βρεθήκαμε στα κλεφτά εκεί που βρεθήκαμε κ την πρώτη φορά μου είπες "σ'αγαπάω " ... Σε είχα στην αγκαλιά μου κ μου το είπες... Κάποτε Ίσως μάθω γιατί ήρθες στη ζωή μου κ γιατί έφυγες έτσι..

Τον άφησα πριν λίγο καιρό ενώ τον αγαπούσα τόσο μα τόσο πολύ που δεν νομίζω άνθρωπος να έχει αγαπήσει έτσι ,χωρίς να το θέλω πραγματικά και τώρα με έχει εντέλως γραμμένη και μπορεί να έχει προχωρήσει είχα κάποιες κλήσεις με απόρρητο αλλά μέχρι εκεί τι θα κάνω υποφέρω δεν ξέρω αν είναι καλά...

που την κοιτάς από μακριά γιατί έχει σκυλιά και σκουπίδια τριγύρω...Αν την θες, κάνεις κάτι γι' αυτό, σίγουρα κάτι πολύ περισσότερο απ' το να κοιτάς από μακριά. Αλλά φαίνεται ότι αυτό σου αρκεί...Μην κλαίγεσαι τότε.

Είμαι μια κοπέλα 23 χρονών και έχει οχτώ μήνες που βγαίνω ραντεβού με κάποιο.Ε ίναι η πρώτη μου εμπειρία με αγόρι αλλά προχθές που βγήκαμε έκανε κάτι που με έκανε να νιώσω πάρα πολύ άβολα. Είχαμε πάει σε ένα μπαράκι και μετά από κανένα δύωρο φύγαμε και πήγαμε στο parking του. Όταν φτάσαμε εκεί μου είπε ότι θέλει να μου κάνει massage και μου είπε να μπω στο αυτοκίνητο του. Στην αρχή ήμουν διστακτική αλλά μετά μπήκα. Αρχισε να μου κάνει massage στα πόδια. Μετά από λίγη ώρα άρχισε να με φιλά σε σημεία που δεν έπρεπε και του είπα 1-2 φορές ότι νιώθω άβολα αλλά αυτός συνεχιζε. Σε κάποια φάση αρχίσε να ξεκουμπώνει το πουκάμισο του και τον ρώτησα τί κάνει και μου είπε ότι ζεστάθηκε. Μετά από αυτό σηκώθηκα και έφυγα. Την επομένη, μου έστειλε μήνυμα και μου ζήτησε συγνώμη που με έκανε να νιώσω άβολα και του απάντησα ότι αν το ξανακάνει δεν θα ξαναβγώ μαζί του. Τουλάχιστον παραδέχτηκε ότι ήταν απότομος μαζί μου και στην συνέχεια μου είπε ότι την επόμενη φορά θα είναι πιο προσεχτικός και ότι θα το πάρουμε σιγά σιγά. Να σημειώσω ότι μου ζήτησε και άλλες φορές συγνώμη αλλά μετά πάλι με έκανε να νιώθω άβολα. Δεν ξέρω αν θέλω να ξαναβρεθώ μαζί του μετά από αυτό. Εσείς τι λέτε; Αξίζει να ξαναβγώ μαζί του η να απόμακρυνθώ;

Φίλες από παιδιά, από το νηπιαγωγείο ήδη. Της είχα σταθεί στα πάντα. Κι αυτή το ίδιο, δεν αντιλέγω. Έχει σοβαρή σχέση και το πάνε για γάμο. Ένα βράδυ που είχα βγει έξω με άλλη παρέα, με πλησίασε ένας πρώην της. Συγκεκριμένα τον είχε πριν 7 χρόνια, 2 ετών σχέση. Μετά γνώρισε έναν άλλον και στη συνέχεια τον τωρινό - μελλοντικό της σύζυγο. Μόνη κι εγώ καιρό, με ρώτησε πώς κι από εδώ λέω η κολλητή μου και πρώην σου παντρεύεται, πλέον δεν έχει πολύ χρόνο για μένα. Φύγαμε μαζί εκείνο το βράδυ, έγινε ό,τι έγινε, καταλαβαίνετε κι από τότε είμαστε ζευγάρι. Μόλις της το είπα με έδιωξε από το σπίτι της λέγοντάς με διπρόσωπη και μου έκοψε και την καλημέρα. Ποια; Αυτή που τη ζωή της μια χαρά τη βόλεψε και ζήλεψε που κι εγώ επιτέλους έχω μια όμορφη σχέση, με ένα πρώην που είχε 7 χρόνια πριν. Σκέφτομαι να πιάσω τον νυν της και να του τα πω όλα, μπας και βάλει κι αυτή μυαλό και αλλάξει χαρακτήρα. Εσείς τί λέτε;

Ειμαι αρκετα τρελη να πιστευω οτι μπορει αργοτερα να ειμαστε μαζι?Απο το σχολειο ολο και πιο συχνα υπηρχε κατι μεταξυ μαζι και ολο φλερτ. Καναμε κατι χωρις να προχωρησει πολυ το πραγμα μετα υπηρχαν παρεξηγησεις και καναμε να μιλησουμε κοντα 2 χρονια. Μετα απο δικη μου πρωτοβουλια μιλησαμε. Και εγω σχεση και εκεινος. Νιωθω ομως οτι οποτε θα βρεθουμε εστω για ενα καφε οτι υπαρχει απιστευτη χημεια μεταξυ μας. Δεν εξηγειται αυτο το πραγμα. Και απο μονη μου το βλεπω οτι αυτο τον καιρο δεν θα γινει κατι, ομως για καποιο λογο νιωθω μεσα μου οτι καποια στιγμη σε 2 με 3 χρονακια θα γινει κατι. Εννοω και ελπιζω σοβαρο αυτη τη φορα ομως. Τι γνωμη εχετε γιαυτο?

Αν μου επιτραπεί να απαντήσω και δεν κοπεί η δημοσίευση.. Αρχικά, αν η τριανταφυλλιά δεν ανήκει σε σένα, τότε δεν μπορείς να την μεταφέρεις έτσι κι αλλιώς γιατί αυτό θα σήμαινε ότι την κλέβεις κι έτσι όχι μόνο δεν θα μπορείς να την ευχαριστηθείς και θα αισθάνεσαι ένα κενό, αλλά αυτό δεν είναι και πολύ... σωστό. Επίσης, δεν χρειάζεται να μεταφέρεις την τριανταφυλλιά στον κήπο σου. Αν ο κήπος σου είναι ήδη όμορφος, γιατί θέλεις να προσθέσεις κι άλλη ομορφιά; Μπορεί να είναι επειδή έχεις κάτι ωραίο απέναντι σου, αλλά από μια άλλη μεριά αυτό δείχνει πλεονεξία. Εξομολογούμαι ότι το πιθανότερο θα ήταν εγώ να μην μεταφέρω την τριανταφυλλιά στον κήπο μου, εκτός κι αν είχε ανάγκη να το κάνω. Όμως, δε θα άφηνα σίγουρα τον οποιοδήποτε να μπει μέσα στον κήπο μου. Αν αυτός είναι ένας κήπος που περιποιήθηκα με κόπο και μεράκι και τον έκανα όμορφο, με τις ατέλειες και τα τέλεια σημεία του, δεν θα έβαζα οποιονδήποτε μέσα, ακόμα κι αν ήταν ο πιο όμορφος και υψηλόβαθμος άνθρωπος του κόσμου. Γιατί ο κήπος μου δε θα ήταν απλά ένα παιχνίδι στο internet που ανταλλάσσω πράγματα με αγνώστους για να κερδίσω την πίστα, αλλά κάτι σημαντικό και επουσιώδες. Οπότε, μπορεί να μην μετέφερα την τριανταφυλλιά εξαιτίας όσων ανέφερα και των κινδύνων τριγύρω αλλά ταυτόχρονα θα φύλαγα τον κήπο που με τόσο κόπο έχτισα από οτιδήποτε δεν αξίζει για αυτόν...

Δεν είχα φάει ποτέ μπουλινγκ από τους συμμαθητές μου όταν ήμουν στο σχολείο, ούτε καν στο δημοτικό. Πάντα ήμουν λίγα κιλά παραπάνω αλλά ασχολουμουν με αθλήματα με φιλους, είχα αρκετά μεγάλο κύκλο γνωστών και γενικά ήμουν ενεργή. Τώρα στα 27 μου κατέληξα να ακούω παιδιά (δεν ξέρω καν αν πηγαίνουν Γυμνάσιο) να σχολιάζουν το βάρος μου και γενικά την εμφάνιση μου. Δεν έδωσα σημασία αλλά ξαφνικα συννεφιασε μέσα μου..

Τον είδα με γυαλιά μυωπίας .Σου πάνε τα γυαλιά !!