ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εκείνος μου έδειχνε τη συμπάθεια του και δε δίσταζε να παραδεχθεί ότι του αρέσει η παρέα μου και με εμπιστευόταν με αρκετά προσωπικά του ζητήματα. Μετά από κάποιο καιρό είχε κάποιες υπόνοιες ότι εγώ τον έβλεπα ερωτικά και προσπαθούσε να με πείσει να του το παραδεχτώ ευθέως (δεν έγινε ποτέ αυτό). Ωστόσο εκείνος δεν μου είχε εκφράσει ποτέ ερωτικό ενδιαφέρον, μόνο φιλικό. Οι συνθήκες έτσι και αλλιώς για και ερωτική σχέση ήταν πλήρως απαγορευτικές (λόγο της εργασίας που κάναμε). Πέρασαν σχεδόν 2 χρόνια από τότε που τον είδα τελευταία φορά, εγώ είχα πάνω από 5 χρόνια να κάνω σχέση μέχρι που βρέθηκε στη ζωή μου ο Χ. Καλός άνθρωπος, συμβατός χαρακτήρας με μένα , ταιριάξαμε στις συζητήσεις και στα κοινά ενδιαφέροντα όπως και στο ερωτικό. Έχουμε μια καλή σχέση που γνωρίζουμε ότι δε θα διαρκέσει για πάντα γατί λόγο επαγγελματικών σε λίγα χρόνια θα πάμε σε διαφορετικές χώρες στο εξωτερικό και ξεκαθαρίσαμε ότι δε θα κάναμε ποτέ σχέση εξ αποστασεως. Ωστόσο δεν μπορώ να ξεχάσω αυτόν τον ανεκπλήρωτο έρωτα.. δεν τον σκέφτομαι έντονα αλλά είναι πάντα στο μυαλό μου σαν μια όμορφη γλυκιά ανάμνηση που θα ήθελα να ξανά ζήσω , να τον ξανά δω έστω και από μακριά, να τον χαιρετήσω και να μάθω τι κάνει.

Ειχα ξεκινησει πριν χρονια ενα μεταπτυχιακο στο ΕΑΠ. Ολοκλήρωσα τις 4 Θ.Ε και εκκρεμει η πτυχιακη.Παγωσα το προγραμμα γιατι ειχα μεινει εγκυος,δουλευα και δεν ηξερα αν μπορω να ανταπεξελθω. Εκτοτε εκανα αλλο ενα παιδακι. Τωρα ηρθε ο καιρος να υποβαλλω προτασεις για διπλωματικη και ολο κλαιω. Δεν μπορω να σκεφτω τιποτα, δεν μπορω να βρω βιβλιογραφια,κουραζομαι απιστευτα και εχω απελπιστει.Αν δεν ολοκληρωσω το προγραμμα ολος ο κοπος να περασω τις θεματικες ενοτητες παει στραφι.Αισθανομαι απαισια γιατι τοσοι ανθρωποι τα καταφερνουν και εγω δεν μπορω.

Δουλεύουμε μαζί και ταιριάζουμε τόσο πολύ σε όλα. Ακόμα και όταν διαφωνούμε έχουμε τόση χημεία . Εχω αρχίσει και τον ερωτεύομαι και μ αρέσει πολύ - τον σκέφτομαι συνέχεια αλλά το παίζω αδιάφορη . Βλέπω ένα ενδιαφέρον από εκείνον αλλά όχι κάτι ξεκάθαρο . Μακάρι τα πράγματα να ήταν πιο ξεκάθαρα …προς το παρόν ήμαστε φίλοι εκτός δουλειάς

Παρατηρώ περίεργες συμπεριφορές από τον άντρα μου. τα ρούχα στην ντουλάπα είναι ένα κουβάρι, αφήνει τα φώτα αναμμένα και τα βρίσκω το μεσημέρι όταν γυρνάω από τη δουλειά, πετάει τα λαχανικά στον νεροχύτη με αποτέλεσμα να βουλώνει κάθε τρεις και λίγο και να θέλουμε υδραυλικό. Φοβάμαι ότι η ζωή μου από δω κι εμπρός θα είναι ένας βουλωμένος νεροχύτης ...

Τελειώνω ιατρική, σε λίγους μήνες θα φύγω έξω. Θέλω να κάνω βαριά, δύσκολη και ανταγωνιστική χειρουργική ειδικότητα, έχω άγχος για το μέλλον, για το αν θα τα καταφέρω. Θέλω να γίνω καλός. Φοβάμαι το άγνωστο, φοβάμαι την προσαρμογή σε μια τόσο διαφορετική χώρα και κουλτούρα και για το αν χαραμίζω τα χρόνια μου για μια νεφελοκοκκυγία. Παρόλα αυτά τίποτα άλλο δεν θα με γέμιζε τόσο στην ζωή μου όσο αυτό που θέλω να κάνω. Κι αν αποτύχω; κι αν όλη μου τη ζωή μετά κρατάω άγκιστρα και είμαι βοηθός; Αξίζει το ρίσκο;

Είμαι φιλόλογος. Είχα μια πολύ όμορφη σχέση από τα φοιτητικά μας χρόνια με μια συμφοιτήτριά μου. Ήθελα να κάνω ένα μεταπτυχιακό, αλλά αφού συζητήσαμε είπαμε ότι θα πρέπει να ανοίξουμε το σπίτι μας. Εκείνη είχε παρατήσει το πτυχίο. Έτσι γύρισα σε όλη την Ελλάδα για να μαζέψω μόρια. Και τελικά έφτασα σε ένα σημείο όπου είμαι σταθερά αναπληρωτής στην Αττική. Πριν από δύο μήνες μου είπε να χωρίσουμε γιατί δεν έχω σπίτι και με το ενοίκιο δεν πάμε πουθενά και χωρίς να είμαι μόνιμος. Πριν από μια εβδομάδα έμαθα ότι αρραβωνιάστηκε με τον ιδιοκτήτη του μίνι μάρκετ της γειτονιάς. Όλα ήταν ένα ψέμα. Μια συμβουλή: Κοιτάξτε την παρτάρα σας. Μη λογαριάζετε κανέναν.

Καλησπέρα, σε όλους. Γράφω μετά από καιρό. Θα μπω στο θέμα :ΣΧΕΣΕΙΣ. Φέτος κλείνω τα 45,μεχρι τωρα τα ερωτικα μου είναι αθλια. Οποιον εχω γνωρίσει, θελει μονο σ3ξ. Ο πρωην μου φλερταρε συνέχεια μπροστα μου, κ ειχε βγει κρυφα με συνάδελφο, με εβγαζε τρελη. Τον χωρισα κ ας ζητουσε δεύτερη ευκαιρία. Μου εχουν γνωρισει ατομα χωρις ομως να γινει κατι μονιμο κ ουσιαστικό. Στην δουλειά μου, εχω συνάδελφο που απατα την γυναικα του κ δυστηχως την ξέρω. Ολες οι σχεσεις πανε κατα διαόλου, βλεπω τι γινετε γυρω μου. Μεχρι κ ο ξαδελφος μου απατα την γυναικα του. Δεν θελω ΓΑΜΟ, θελω εναν άνθρωπο να πορευτουμε μαζι στην ζωη. Γιατι οι ΣΧΕΣΕΙΣ εχουν γινει τοσο.... δυσκολες? Γιατι απατανε? Γιατι δεν λενε σε πρωτο ραντεβού οτι ειναι σε σχεση/γαμο? Μου εχει συμβει να μου πουν ψέματα. Γιατι????? Δεν εχω πια εμπιστοσύνη σε ανδρα. Σιγουρα δεν είναι όλοι τους ιδιοι. Μπορεί να ειμαι κ εγω λάθος ή να μην εχω χειριστεί σωστα τα πράγματα. Ευχαριστως να διαβάσω τα σχολια σας. Ισως να δειτε κατι που εγω δεν βλεπω. Γενικα πολύς κόσμος δεν έχει βρει την ευτυχία (φίλες κ γνωστες,έχουν το ίδιο πρόβλημα) Σας Ευχαριστώ.

Ειμαι φοιτητρια. Χθες το απογευμα η μητερα μιας φιλης μου μου εδωσε τυροπιτα που εφτιαξε η ιδια το φυλλο. Ξετρελαθηκα. Χωρις υπερβολη δεν εχω φαει πιο νοστιμη τυροπιτα. Το βραδυ μιλησα με τη μανα μου στο τηλεφωνο και της το ειπα. Καταλαβα οτι ζηλεψε. Τα υποβιβασε κι ελεγε οτι κι αυτη ανοιγει φυλλο και οτι σιγα και οτι τι παραπανω θα θμπορουσε να εχει απο την δικη της τυροπιτα κι οτι θα πειναγα πολυ για να κανω ετσι. Οχι, δεν πειναγα και φαγητο ειχα στο σπιτι, μαγειρευω κι εχω παντα φαγητο. Απλα ηταν πεντανοστιμα. Οταν κλεισαμε το τηλεφωνο, θυμηθηκα παλια γεγονοτα. Ημουν 5, 10, 15 ετων και οποτε ελεγα οτι μου αρεσε καποιο φαγητο καποιας θειας μου η φιλης της μανας μου, το ιδιο εκανε και τοτε. Μιλαγε απαξιωτικα και ηθελε να κανουμε μονο στην ιδια κοπλιμεντα για τη μαγειρικη της. Και γενικα θεωρει τον εαυτο της ανωτερο σε ολα, οτι οι αλλες γυναικες δεν ειναι οσο αξια ειναι η ιδια σε κανενα τομεα. Οτι κανει, λεει σιγα μην το καταφερνε αυτο και η ταδε η η ταδε. Και μιλαμε για απλα πραγματα, οπως το να φυτεψει ενα λουλουδι η να λυσει ενα σταυρολεξο. Θελει να την θαυμαζουμε για καθε κινηση της.

Η οποια ειναι 2 ωρες απο την δικη μου, καθε εβδομαδα για δουλεια. Εκει εζησα και τον μεγαλο μου ερωτα με εναν ανδρα για 2 χρονια. Δεν υπαρχει δρομος που δεν περπατησαμε μαγαζι που δεν πηγαμε τον ξερανε και οι πετρες. Εχει 6 μηνες που χωρισαμε γι διαφορους λογους και ας ειμασταν τρελα ερωτευμενοι. Ειχα περασει πολυ δυσκολα , δεν ειχαμε καμια επικοινωνία. Εδω και εναν μηνα εχω μπει σε μια καινουρια σχεση και το σκ λογω δουλειας πρεπει να βρεθω σε αυτην την πολη και ο φιλος μου θελει να ερθει μαζι μου. Τρεμω μηπως τον δω. Μηπως με δει και τον πληγωσω. Νιωθω περιεργα να κυκλοφορησω σε ενα μερος , σε μια πολη που ζησαμε τετοια αγαπη …

Σήμερα είναι τα γενέθλιά του.. Θέλω τόσα πολλά να του πω αλλά δυστυχώς δεν είμαστε τίποτα.. Ούτε φίλοι.. Εγώ σίγουρα θα ήθελα να είμασταν πάρα πολλά.. Για εκείνον είμαι απλά μια "γνωστή".. Του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είναι πάντα υγιής, να έχει γύρω του ανθρώπους που τον αγαπούν και τους αγαπάει και να πραγματοποιήσει όλους τους στόχους και τα όνειρα. Εύχομαι να συνεχίσει να είναι τόσο καταπληκτικός όσο είναι! Ευλογημένοι όσοι έχει επιλέξει να είναι δίπλα του!