Γιατί κυνηγάς την υλικη στήριξη και όχι την ανεξαρτησία και την ικανότητα να στέκεσαι μόνος-η σου στα πόδια σου. Εννοείται ότι η απόρριψη πέρα από τον πόνο που σου δίνει σηματοδοτεί και το τέλος. Τι άλλο μπορείς να κάνεις δηλαδή από το να προχωρήσεις;. Με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα άλλωστε. Είναι άλλο πράγμα να σε αγαπάνε και να μην σου χαϊδεύουν τα αυτιά και άλλο να σε αγνοούν επειδή δεν σε θέλουν. Οι άνθρωποι που σε αγαπάνε δεν σε αγνοούν ειδικά όταν τους χρειάζεσαι διπλα σου.
7.5.2024 | 16:25
Υπεραναλυση της απορριψης
Νιωθω οτι παλια πολλες φορες που σε πολλα πραγματα ειτε σπουδες ειτε παρεες ειτε ερωτικο τομεα ετρωγα απορριψη η δεν πετυχαινα μερικες φορες το ενιωθα απελευθερωτικο τυπου "εφαγα χυλοπιτα και προχωραω" η ειχα μια προσεγγιση τυπου "εχω περασει και δυσκολοτερα ,παμε γι αλλα"
το κακο ειναι οτι υποτιμησα την τεμπελια μου και οτι οι δυσκολες εμπειριες του παρελθοντος δεν σου δινουν κινητρο με εναν μαγικο τροπο.
Επισης προσφατα λογω μοναξιας συνειδητοποιησα οτι οση απορριψη και να φας δεν σου οφειλει τιποτα το συμπαν και ισως επρεπε να εκτιμαω περισσοτερο τη στηριξη των γονιων μου συναισθηματικα η υλικα.
Απλα καποιες φορες ποναει οτι οσοι σε αγαπανε η σου δινουν σημασια ειναι σκληροι μαζι σου .
2
