ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.12.2018 | 01:34

ξερω

οτι αυτη η εξομολογηση ειναι περιεργη. ακομα και εγω το καταλαβαινω.αλλα θα με βοηθουσαν αφανταστα οι συμβουλες σας.λοιπον. με τον πρωην μου εχουμε κοψει οποιαδηποτε επαφη με δικια του πρωτοβουλια . κατα τη διαρκεια,στο τελος και μετα το χωρισμο μου φερθηκε με παρα πολυ ασχημο τροπο και εγω τον δικαιολογουσα και ακομα τον δικαιολογω υποβιβαζοντας παντα εμενα την ιδια. προσπαθω απεγνωσμενα να τον κρατησω στο βαθρο που τον εχω βαλει ενω ολοι οι αλλοι μου λενε οτι ειμαι παραλογη.για καποιο διαστημα νομιζα οτι εκανα προοδο διοτι τα εβαλα κατω και ειδα οτι μου εχει κανει απαραδεκτα πραγματα που αλλοι δεν θα σηκωναν. ομως σημερα ειχα συνεδρια με τον ψυχολογο μου και συνηδειτοποιησα οτι δεν με ενδιαφερουν καθολου τα αρνητικα που μου εχει κανει. τον εχω συγχωρεσει για ολα πανευκολα και δεν με νοιαζουν καν.εγω βλεπω μονο τα καλα. αρα ακομα τον εχω στο βαθρο.πως μπορω να πισμωσω λιγο και να πω αρκετα; ουσιαστικα αφορμες μου εχει δωσει βαρβατες αλλα ειναι σαν να μην μπορω να θυμωσω μαζι του.
5
 
 
 
 
σχόλια
Το θέμα δεν είναι να αποκαθηλώσεις τον άλλον, ούτε να τον απαξιώσεις. Είναι ένας αμυντικός μηχανισμός η απαξίωση, που πολλοί χρησιμοποιούμε όταν πονάμε πολύ. Λάθος κατά τη γνώμη μου. Το θέμα είναι να προχωράς συγχωρώντας και μαθαίνοντας εσένα πρώτα από όλα. Έχεις σταματήσει σε εκείνον. Το θέμα είσαι εσύ.
Νομίζω ότι περισσότερο σε απασχολεί να δικαιολογήσεις/υποστηρίξεις, τρόπον τινά, την επιλογή (σου) αυτού του ατόμου, παρά να παραδεχτείς ότι έκανες μπιπ-λακία σε ότι αφορά τη διαχείριση της συγκεκριμένης σχέσης σου. Το δεύτερο ναι μεν δεν είναι αρεστό, αλλά σε βοηθάει να πεις "οκ, αναγνωρίζω στον εαυτό μου ότι έκανα μπιπ-λακία, τον συγχωρώ, πάμε παρακάτω τώρα".Ποιος σου είπε ότι πρέπει να κρατάμε κακία σε όλες τις σχέσεις μας που πήγαν άπατες; Οκ, αγάπησες. Δεν ευδοκίμησε, όχι γιατί ήταν μόνο αδύναμο το Άλλο μέρος, αλλά γιατί ήμασταν αδύναμοι και Εμείς. Οπότε, για κάποιο λόγο πήγαν άπατες αυτές οι σχέσεις. Εντοπίζουμε λοιπόν τον λόγο, τον αξιολογούμε, αν μπορούμε βελτιωνόμαστε, αρχειοθετούμε και συνεχίζουμε σε νέα κεφάλαια του βιβλίου της ζωής μας.Τα Απωθημένα δεν είναι Ιδανικά (λόγω... εχμμμ... βάθρου/εξιδανίκευσης το αναφέρω αυτό) και τα Ιδανικά δεν χρειάζεται να τα βλέπουμε ως Απωθημένα, οκ;
Εμένα μου κινεί το ενδιαφέρον ότι προτιμάς να εστιάζεις στον πρώην ακόμη κι αν δεν σε πονάει πλέον η κατάσταση πάρα να ασχοληθείς με σένα σαν ανεξάρτητο ον που είσαι.Οι συνεδρίες για σένα δεν γίνονται; Νιώθεις αμηχανία να μιλήσεις για σένα; Να ασχοληθείτε με σένα;