ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καποιες φορές τον σκέφτομαι αλλά το χειρότερο είναι που τον βλέπω στον ύπνο μου να συζητάμε (και μου αρέσουν τα όνειρα) αλλά θέλω να τον ξεχάσω εντελώς γιατί είναι εντελώς πλασμένο από μένα αυτά... Πρόκειται για τον καθηγητή μου (<20χρονια διάφορα) -τον οποίο δεν συμπαθώ κιόλας γιατί τα πήγα χάλια στις εξεταστικές- αλλά κάτι είναι που από την αρχή κόλλησα. Δεν ξέρω καν αν θα τον ξαναδώ ποτέ. Είναι ένα ψέμα. Αλλά με έχει πιάσει εμμονή με αυτό ενώ προσπαθώ να το βγάλω από το μυαλό μου 😥 Ίσως πλατωνικός έρωτας, αφού ξέρω ότι είναι κάτι ανεκπλήρωτο, ανέφικτο και στην πραγματικότητα είναι μεγάλος θαυμασμός σε αυτόν. Σκεφτείτε ότι μετακόμισα και κοίταζα μήπως τον δω να μένει κάπου εδώ αλλά παράλληλα ήξερα οτι είναι βλακείες του μυαλού μου. Χαζεψα... και δεν το μπορώ να το εξομολογηθώ και σε κανέναν γιατί θα νιώθω ακόμα πιο χαζή.