ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Aπο πολυ μικρός ειχα λόξα με το διάστημα και την αστροφυσική. Παιδικό μου όνειρο ήταν να σπουδάσω αστροφυσική, αλλα δεν ήμουν αρκετά έξυπνος με τα ψηφία και τα νούμερα. Σε αυτά που εχω ψάξει, καταλαβα ότι εμείς σαν άνθρωποι υπάρχουμε σε μια τυχαία στιγμή και τοποθεσία στο άπειρο του χωροχρονικου συνεχούς του σύμπαντος μας. Το σύμπαν ειναι κατι το οποίο ειναι άπειρο και δεν έχει όρια και εξαπλώνεται τη στιγμή που μιλάμε (προς κάθε κατεύθυνση) σαν ένα μπαλονι που φουσκώνει. Εφόσον ειναι άπειρο, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε σημείο ειναι ταυτόχρονα το κέντρο του; Αυτή η φιλοσοφική τρύπα στην ουσία σε κάνει να καταλάβεις ότι εισαι το κέντρο του σύμπαντος, ενώ εισαι κοσμολογικά ένα τίποτα, ο μικρός και όμορφος πλανήτης μας ειναι μια κλανια στο διάστημα. Τι σχέση έχουν όμως ολα αυτά με τον θεό; Στη θρησκεία ο θεός έφτιαξε τα πάντα, στην επιστήμη το Big Bang ήταν η αρχή, ή τουλάχιστον έτσι το έθεσε η ρηχή ανθρώπινη λογική. Η δημιουργία του σύμπαντος έγινε με μέσα τα οποία δεν γνωρίζουμε και να ρωτήσουμε το ποτέ συνέβη αυτό ειναι απλα αδύνατο. Οι επιστήμονες αποκλείουν στεγνά την ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης που διευθετεί τα πάντα. Οι επιστήμονες όμως δεν ειναι φιλόσοφοι. Μπορεί να είμαι εγω μπετόβλακας και να μην καταλαβαίνω τι συμβαίνει, αλλα ακόμα και η ρηχή αντίληψη μου ειναι αρκετή για να ρωτήσω το εξής: Πως γίνεται με ολα αυτά τα οποία συμβαίνουν και ολα όσα υπάρχουν όλες τις χρονικές στιγμές του σύμπαντος μας να ΜΗΝ πιστεύεις σε κάτι ανώτερο; Αυτό το ανώτερο μπορεί να διευθετεί τις ζωές όλων μας και να μην χαμπαριάσουμε ποτέ τίποτα. Το βαφτίσαμε καταχρηστικά θεό, Allah, Γιαχβέ, Δια και ένα σωρό αλλα ονόματα. * Ακόμα και αν υπαρχει "θεός" δεν μπορεί να βάλει χέρι στην ελεύθερη σου βούληση. Και κάθε φορά που βρίσκεις τη δύναμη να βγεις απο καταστάσεις βρίσκεις τον "θεό" στο σθένος που σε κρατάει όρθιο. Ναι αυτή η εξομολόγηση ειναι σχετική με μια που διάβασα πιο πριν. Συγνώμη για πιθανές αοριστίες στο κείμενο. ~xPlan