ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.9.2021 | 13:40

Σχέση κ συγκατοίκηση

Καλησπέρα Έχω μια σχέση εδώ και 3 χρόνια με τον οποίο συγκατοικουμε τα τελευταία 2 χρόνια,στο σπίτι μου που νοικιάζω.Δεν είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του για την ακρίβεια μου χρωστάει τουλάχιστον 1000 ευρώ,σπάνια δίνει όσα του αναλογούν με τη προϋπόθεση να πληρώνω εγώ και μου τα δίνει όταν και όποτε..αυτό το όταν και όποτε δεν έρχεται ποτέ.. σπάταλος πολύ στα οικονομικά του,σκέφτεται μόνο την εφήμερη ευχαρίστηση του σε ότι κάνει κ δε τον νοιάζει αν θα είναι στις υποχρεώσεις του εντάξει..είχα μαζέψει στην άκρη κάποια λεφτά κ πλέον ξέμεινα.. περιμένω μόνο απ' το μισθό μου τα οποία δεν φτάνουν για επιπλέον υποχρεώσεις..εδώ και λίγες μέρες είναι και άνεργος..οπότε κι αν κατι μπορούσα να περιμένω τώρα δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα,θα πάρει μια εξευτελιστική αποζημίωση απ' την οποία θα μου δώσει κάτι ελάχιστο μπροστά σε όσα χρειάζομαι και δε θα πάρω ποτέ,οι δικοί του δε ξέρουν υπό ποιες συνθήκες συγκατοικουμε κ σκέφτομαι πως αν του πω να φύγει θα λένε πως τον εγκαταλείπω τώρα σε μια στιγμή δύσκολη που έχασε τη δουλειά του,ενώ δεν είναι έτσι,τα δύσκολα τα περνάω εγώ καιρό τώρα,γενικά φως στον ορίζοντα δε βλέπω,περιμένει να μπει στο ταμείο ανεργίας για να παίρνει κάποια χρήματα κ για δουλειά προς το παρόν ούτε λόγος,δε ξέρω τι να κάνω πως να χειριστώ πια τη κατάσταση,να πω επίσης πως πέρα απ' τα οικονομικά εγώ είμαι υπεύθυνη κ για όλα τα άλλα στο σπίτι, μαγείρεμα,πλύσιμο,καθάρισμα,ψώνια,όλα όλα τα πάντα..δεν αντέχω άλλο,θέλω να μαι μαζί του αλλά περνάω άσχημα πολύ μίζερα,τι με συμβουλευετε? Ευχαριστώ
11
 
 
 
 
σχόλια

Δεν πρόκειται να αλλάξει, μην ελπίζεις. Διαβάζω το κείμενο και είναι σαν το έγραψα εγώ πριν από 8 χρόνια. Αν ήταν υπεύθυνος δε θα χρειαζόταν να τα συζητάτε όλα αυτά. Αρκετά έδωσες, να μη σε νοιάζει τι θα πει ο κόσμος. Εσύ ζεις μαζί του όχι οι άλλοι.

Ακριβώς αυτό. Έχω περάσει ίδια κατάσταση και τα λεφτά, αν και πρώην πλέον, ακόμα μου τα χρωστάει. Πάει διακοπές αλλά για εμένα δεν έχει. Ένα θα σου πω... τον λυπόμουν αλλά μόλις χωρίσαμε σε ένα χρονο μάζεψα τα τριπλάσια απο αυτα που μου χρωστάει και ειμαι ψυχολογικά τέλεια. ΦΥΓΕ να γλιτώσεις. Δεν είμαστε ο σωτήρας κανενός, παρά μόνο του εαυτού μας.

Συζητάς μαζί του, όχι για το πρόβλημα (ότι δεν πληρώνει κλπ), αλλά για το πως αισθάνεσαι. Χωρίς επικρίσεις και κατηγορίες. Μοιράσου απλά το συναίσθημα σου. Αν δεις ότι στην πράξη, (το τονίζω, γιατί εκείνη τη στιγμή θα πει ότι έχεις δίκιο), δεν σέβεται ότι νιώθεις άσχημα, τότε τον αφήνεις. Δώσε λοιπόν χώρο και χρόνο για ειλικρινή συζήτηση και για να δεις αν σκοπεύει να αλλάξει την κατάσταση, αλλιώς πες αντίο. Δεν έχει νόημα να είσαι με κάποιον που δεν σέβεται τα συναισθήματά σου. Επίσης, δεν θα πρέπει να σε νοιάζει τι λένε οι γονεις του. Δεν ζεις με αυτούς, αλλά με τον γιο τους. Ο καθένας στο νοικοκυριό του, ας κάνει ότι θέλει. Δεν έχουν λόγο στα δικά σας. Εμένα με προβληματίζει πάντως όχι μόνο το οικονομικό, αλλά και ότι δεν συνεισφέρει στις δουλειές του σπιτιού. Συγγνώμη, αλλά μου φαίνεται βολεψακιας. Δες λίγο την κατάσταση και από έξω, χωρίς το συναίσθημα στην μέση. Άκου και την πλευρά του, αλλά σκοπός είναι να έχουμε στην ζωή μας συντρόφους που να μας στηρίζουν, όχι μόνο να τους στηρίζουμε. Καλή τύχη.

ρε παιδια, σορυ, δεν καταλαβαινω γιατι σε ολα τα πραγματα θεωρουμε οτι η συζητηση ειναι η καλυτερη λυση. Μερικες φορες, οι συζητησεις ειναι περιττες! Σε μερικες περιπτωσεις το να εξηγησεις στον αλλον κατι το οποιο ειναι ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ για τον περισσοτερο κοσμο εκει εξω δεν ωφελει!! Δηλαδη τι ακριβως δυσκολευεται να καταλαβει το παλικαρι? Οτι δεν ειναι λογικο να συγκατοικεις με καποιον κ να πληρωνει ο αλλος τα παντα? Οτι δεν ειναι λογικο να ξοδευεις λεφτα γ την παρτη σου κ να μην εισαι τυπικος σε αλλες υποχρεωσεις σου, πχ ενοικιο?? Πρεπει να ΤΟΥ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟ? ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ? Ακομα κ 7 χρονων να ειναι θεωρω οτι οι γονεις του θα επρεπε να του το εχουν διδαξει αυτο! Αν δεν το εκαναν, ειναι αργα εσυ να του το μαθεις. Εγω προσωπικα θα ντρεπομουν να λεω οτι εχω σχεση με τετοιο ανθρωπο, που αδυνατει να καταλαβει βασικους κ στοιχειωδεις κανονες σωστης συμπεριφορας, εντιμοτητας, ηθικης κλπ! Κ απλα θα εφευγα. Τι να συζητησεις, ειναι σαν να μου λες οτι θα πιασεις συζητηση με εναν ιαπωνα ξερω γω χωρις να μιλατε την ιδια γλωσσα! Ματαιο! Ο ανθρωπος ειναι αλλου, αντιλαμβανεται τα πραγματα αλλιως!!
Ασε τα λεφτα που σου χρωσταει κ ολα οσα αναλυεις κ σκεψου ενα πραγμα, νιωθεις καλα ζωντας με εναν ανθρωπο που δεν αντιλαμβανεται πραγματα που για τον μεσο ανθρωπο ειναι αυτονοητα? Δεν παιζει ρολο ουτε η ανεργια ουτε τιποτα! Θες εναν τετοιο ανθρωπο διπλα σου? Με αυτες τις αρχες, με αυτη την "ποιοτητα"?

Καμία φορά η συζήτηση βοηθά για να κλείσουμε εμείς οι ίδιοι έναν κύκλο μέσα μας. Για να που με ότι "εγώ την έδωσα την ευκαιρία". Η συζήτηση δεν γίνεται πάντα για τον άλλον. Γίνεται για να μη μας μείνουν εμάς κατάλοιπα. Εγώ τουλάχιστον έτσι λειτουργώ.

Ακριβώς. Εγώ σαν γυναικα θα ντρεπομουν να συγκατοίκων και να τα πληρώνει όλα ο άντρας. Πόσω μάλλον το αντίθετο. Αυτός ολόκληρος μαντραχαλος δε ντρέπεται;

Αυτό το "θέλω να είμαι μαζί του" στο τέλος, με σκότωσε. Γιατί, καλή μου, θες να είσαι μαζί του τελικά; Είναι σπάταλος, στο καπάκι άνεργος, δεν επιστρέφει χρωστούμενα (άρα ούτε και υποσχέσεις κρατάει), ανεύθυνος (ούτε μια δουλειά στο σπίτι), κατά τ' άλλα εσύ θες να είσαι μαζί του!! Επειδή εκ των δυο σας εσύ είσαι αυτή που απ' την αρχή επένδυσε πολλά παραπάνω (οικονομικά και συναισθηματικά), η σχέση σας έχει γίνει για σένα σαν μια επιχείρηση που ξεκάθαρα πάει να βουλιάξει, αλλά εσύ προσπαθείς να τη σώσεις γιατί, αλίμονο, τόσους πόρους επένδυσες για να την ανοίξεις και να την κάνεις να λειτουργήσει, κρίμα είναι να την εγκαταλείψεις τώρα... Όχι. Εγκατέλειψέ την, αλλιώς θα υποφέρεις ακόμα περισσότερο και ό,τι κόστος συνεχίζεις να πληρώνεις για το "θέλω να είμαι μαζί του" χάνεται σε μια μαύρη τρύπα. Όσο για τους δικούς του, που τόσο φοβάσαι μη σε κρίνουν (άλλο και τούτο, δεν φοβάσαι την απώλεια της οικονομικής σου άνεσης και της αξιοπρέπειάς σου, αλλά τη γνώμη ξένων γονέων), ας συντηρούν εκείνοι το βλαστάρι τους, μην τον εγκαταλείψουν σε μια δύσκολη στιγμή που έχασε τη δουλειά του αλλά θέλει να συνεχίσει να ζει σαν κροίσος. Αν σου ζητήσουν τα ρέστα, στην τελική, πες τους την αλήθεια, ότι μένατε μαζί αλλά πλήρωνες και προσπαθούσες για δύο. Αξίζεις ισότιμη σχέση, όχι να γίνεις η θετή μάνα ενός αιώνιου εφήβου.

Δε θες να είσαι μαζί του και μην παραμυθιαζεσαι. Θες να είσαι μαζί του μόνο αν γίνει φιλότιμος και σου δώσει τα χρωστούμενα, αν κάνει δουλειές που δεν κάνει, αν βρει δουλειά που δε θα βρει γιατί θα κάτσει με το ταμείο. Και εσύ σαν κορόιδο θα τρέχεις για όλα και αυτός για τίποτα.
Να μη σε ενδιαφέρει τι θα σκεφτεί η οικογένειά του. Για να ζει παρασιτικά εις βάρος της κοπελας του ολόκληρος άντρας,μάλλον αυτές τις αρχές έχει πάρει ή συμβουλές. Το θέμα είναι ότι με δουλειά απέδειξε ότι σε έχει βρει μεγάλο κορόιδο. Σπάταλος για αυτόν, για εσένα τιποτα. Τώρα έμεινε και χωρίς δουλειά και αντί να σκιστεί να βρει θα βολεύει με τα 399.25 και θα λέει ότι δεν έχει. Κοπέλα μου ξυπνά σε παρακαλώ. Να συντηρείς ένα μαντραχαλο έψαχνες;;;;; Αυτό θες από τη ζωή σου; Στειλτον πακέτο στην οικογένειά του και αν ρωτήσουν τι έγινε πες τους όσα λες εδώ κι ότι δε μπορείς άλλο να συντηρείς έναν άντρα. Ντροπιάζει τον εαυτό σου έτσι.