ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.3.2016 | 02:41

Πρόβλημα

Δεν είναι ακριβώς εξομολόγηση αλλα θα ηθελα να μοιραστώ με σας μια κατασταση που μου συμβαίνει.... Ο φιλος μου, μου μιλαει πολλες φορες ασχημα κ μπροστα σε κόσμο αλλα οταν λέω ασχημα εννοώ πολυυυ ασχημα πχ ειμασταν σινεμα γκρινιαξα για κατι και γυρναει και μου λεει ενω ηταν πολυς κοσμος γυρω "ααα και ειχες κανα 2ωρο να μου σπασεις τα α***δια*" ή τις προάλλες ετοιμαζα ενα τραπεζι, σηκώθηκε το βραδυ και εφαγε κατι που χρειαζόμουν για την επομενη μερα του τραπεζιου. Οταν σηκώθηκα του λεω σηκω πήγαινε να μου παρεις αλλο, και εριξε ενα tantrum σαν να ήταν 5χρονο, πεταξε ενα κουταλι που κρατούσε με δυναμη στο πατωμα, αρχισε τα γνωστα μου σπας τα α***δια και κατεβασε και 3 παναγιες ετσι για το καλημέρα.... Πραγματικά δεν εχω ιδέα πως να αντιδρασω, αναγνωριζω τα καλα του και τα κακα του, στις σχεσεις κατα τη γνωμη μου πρεπει να κανουμε υποχωρήσεις αλλα εχει παραπαει το θεμα και χρειαζομαι δευτερες γνωμες... Ευχαριστώ οσους πάρουν λιγο χρονο να απαντήσουν
11
 
 
 
 
σχόλια
Σχεδον βεβαιο πως καποια στιγμη, ιδιως οταν εσυ θα οντας πια κουρασμενη και προσβεβλημενη απο αυτη την συμπεριφορα, θα αρχισεις να αντιδρας και να προσπαθεις να δισκδικησεις το δικιο σου, τοτε να εισαι βεβαιη πως θα περασει απο την λεκτικη στην σωματικη βια. Φυγε.
Δεν μπορω να βρω ουτε ενα λογο να ανεχεσαι μια τετοια συμπεριφπρα .....Η λεκτικη βια ισως καποιες φορες να ξεπερνα και την σωματική και επισης μπορει να προμηνυει αυτην.Η ελλειψη σεβασμου ειναι αρχικο συμπτωμα και εξελισσεται σε ταπεινωση της ανθρωπινης αξιοπρεπειας ....Σιγουρα μεσα στη θολουρα του ερωτα ολα αυτα δεν ειναι τοσο ορατα ή μαλλον τοσο αισθητα (γιατι θα υπαρχουν και αλλες ενδειξεις που τις εχεις προσπερασει ως γλυκαναλατες) αλλα πρεπει να δεις την κατασταση ως παρατηρητης και να καταληξεις αν πραγματικα ειναι αυτο που θελεις απο μια σχεση....Δεν πιστευω οτι πρεπει να του μιλησεις καθως αυτες οι συμπεριφορες ξεκινανε απο πρωιμες ηλικιες και βιωματα που μόνο ενας ειδικος μπορει να ανακαλυψει και να αντιμετωπισει ....Επισης μην προσπαθησεις να αντισταθμίσεις τα οποια καλα μπορει να εχει αυτος ο ανθρωπος καθως δεν υπαρχει το βασικο ...αυτοσεβασμος .Ενα ατομο που σεβεται τον εαυτο του ,καλλιστα σεβεται και την συντροφο του και οποιον αγαπα.Εν ολιγοις ,αν και ακουγεται πολυ απολυτο και απαγορευτικο σε σενα ,προσπαθησε να φυγεις απο αυτη την κατασταση οσο πιο διακριτικα γινεται ....γιατι μεσα σε ολα αυτα ενας παραγοντας που δεν εχεις ισως σκεφτει ειναι και η δικη σου αυτοεκτιμηση που εξαφανιζεται σιγα σιγα....Εχω δει καταστασεις παρομοιες σε φιλη ...και θα σου πω πολυ λιτα οτι στην πορεια συνηθισε τόσο (αφου εθελοτυφλουσε λογω ερωτα) που περνουσε ο καιρος....και εξελιξη ηταν η σωματικη βια που επισης αποδεκτηκε ...και μαλιστα ως συννενοχη(απο αγαπη με εδειρε ,για το καλο μου ....να γινω καλυτερη...).Ακουγεται υπερβολικο? Δεν ειπα οτι θα σου συμβει απλα ειναι μια εκδοχη που ισως σε αφυπνισει....Εσυ θα κρινεις και θα επιλεξεις το καλυτερο για σενα.Ομως οτι και αν ειναι αυτο ,πανω απο αυτο θα εισαι εσυ και ο σεβασμος στον εαυτο σου και την προσωπικοτητα σου....Καλη τυχη.
Και γενικώς ΜΗ λαμβάνεις αυτή τη συμπεριφορά ως φυσιολογική γιατί δεν είναι! Σιγά σιγά θα ζεις μόνιμα με τον τρόμο μη σε βρίσει. Αυτό ψάχνεις σε μια σχέση; Όχι κατανόηση, υποστήριξη, αγάπη, φροντίδα...;Δεν είναι φυσιολογικό κάποιος να συμπεριφέρεται έτσι!
Δεν υπάρχει λόγος να ανέχεσαι τέτοια άσχημη συμπεριφορά και με λεκτική κακοποίηση που σε ταπεινώνει σαν άνθρωπο. Δεν είναι κάτι που κάποιος μπορεί να συνηθίσει. Δεν ξέρω για ποιο λόγο σου συμπεριφέρεται έτσι. Ούτε κι εσύ τον ξέρεις.Μπορείς, ξεκάθαρα και χωρίς να κάνεις πίσω, να συζητήσεις μαζί του για το αν μπορεί να αλλάξει. Μπορεί καν να μην ξέρει πόσο άσχημα συμπεριφέρεται(αν και αμφιβάλλω ότι δεν ξέρει ότι σε σε σέβεται!), μπορεί να αναπαράγει το πρότυπο του πατέρα του, μπορεί να νιώθει ανώτερος από εσένα με το να σε ταπεινώνει, δεν ξέρω. Δεν έχει και για σένα σημασία γιατί το κάνει (ας το λύσει καλύτερα με έναν ψυχολόγο, άν θέλει). Αυτό που έχει σημασία είναι ότι έτσι δε γίνεται να συνεχίσετε. Ή αλλάζει (δύσκολα αλλάζουν οι άνθρωποι, έχετο υπόψιν σου) ή φεύγεις. Όσα καλά και να έχει, η απαράδεκτη συμπεριφορά του αντισταθμίζει τα κακά του. Καλό είναι να μιλήσεις (προτού μιλήσεις σε εκείνον) και σε κάποια φίλη σου ή σε κάποιον από την οικογένειά σου, για παν ενδεχόμενο. Εδώ σε ξεφτιλίζει για το τίποτα. Φαντάσου να του πεις ότι αυτό που κάνει δε θα το ανεχτείς, κι αν δε το αλλάξει θα φύγεις!