ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν κάθεται κάποιος δεκαετίες, μέχρι τα βαθιά γεράματα σε ένα γάμο που τον κακομεταχειρίζονται ποιος φταίει; Μπορούσε να φύγει πριν 20,30,40 χρόνια. Μπορούσε να μην κάνει παιδιά με μια γυναίκα που δεν συμπόνεσε ποτέ κανέναν. Κάθισε και ανέχτηκε καθημερινά προσβολές και βρισιές και είδε τα παιδιά του να μεγαλώνουν με μια αναίσθητη μάνα χωρίς αγάπη. Ούτε εκείνος έδειχνε τρυφερότητα, αλλά τα παιδιά δεν τον φοβόταν όπως τη μάνα τους. Φύγανε όσο πιο μακριά γινόταν, αλλά τις πληγές τις πήραν μαζί τους. Και τώρα ο πατέρας γέρασε και είναι ψυχολογικά ράκος. Εκείνη τον βασανίζει χειρότερα από ποτέ και κανείς δεν ανακατεύεται. Τι να κάνει ποιος; Και τα παιδιά που λυπούνται τον πατέρα από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους, ποιος τα πήρε στο λαιμό του; Εκείνος ή εκείνη; Δεν μπορούνε να κάνουν τίποτε, εκείνη αποφασίζει και δεν θα επιτρέψει σε κανένα να ανακατευτεί. Και εκείνος αποφάσισε εδώ και χρόνια να μείνει μαζί της, όταν ακόμη μπορούσε να γλιτώσει. Ποιος φταίει; Τα παιδιά έχουν προβλήματα υγείας, βαραίνει εδώ και χρόνια η λύπη μιας ζωής μέσα τους. Και πάλι οίκτος και πάλι αφόρητος πόνος και ανυπόφορη συμπόνοια.