ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.4.2015 | 22:01

Πλέον

δεν νιώθω οπως ένιωθα για σένα.Εννοώντας τόσο δυνατά,έντονα,τρελά,ερωτευμένα.Όμως μου σκάει περίεργα το προσωπάκι και το χαμόγελό σου στο μυαλόΘέλοντας και μη με γύρισες πίσω στο καλοκαίρι..ναι εκεί στο νησί.. και χθές λίγο πριν με πάρει ο ύπνος σκεφτόμουν διάφορα..την πρώτη μας γνωριμία..τις πιο ασήμαντες και απλές λεπτομέρειες.Λεπτομέρειες ναι..που αφήσαν μια μελαγχολική γεύση.Σκεφτόμουν επίσης πως σίγουρα είχαμε υπάρξει σε άλλουσ χώρους μαζί κατα καιρούς και απλά δεν έτυχε να γνωριστούμε.Λες και έπρεπε εκεί! Εκεί! Στο νησί!Κοίτα πόσα έχουν αλλάξει απο τότε![Δεν κάνω εξομολόγηση αγάπης ή έρωτα..απλά ήθελα να το πω εδώ γνωρίζοντας πως δεν θα το (διαβάσει) ποτέ.]Ο τρόπος που νιώθω πλέον για σένα είναι...είναι δε ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω.Πάντως δεν υπάρχει τόσο μεγάλο δράμα και τρέλα.Πλέον θα σε δω με άλλη και δεν θα νιώσω να μου κόβονται τα πόδια.Όλο αυτό που υπήρξε μαζί σου απομυθοποιήθηκε.Είναι που γύρισα σελίδα..είναι που κατάλαβα πως δεν αξίζουμε ο ένας στον άλλον( απο πολλές απόψεις).Αλήθεια μέχρι και πρίν λίγους μήνες στη σκέψη μόνο πως θα σε έβλεπα..χαιρόμουν σαν παιδάκι..όταν σε έβλεπα δε! ΝΑΑΑΤΟ το χαμόγελο..ευτυχία ολόκληρη μπροστά μου.Το μόνο κακό μου σε όλη αυτή την ιστορία είναι πως θύμωσα (ναι μεν για λίγο)άλλα θύμωσα.Κακό γιατί ποτέ δεν υπήρχε ένδειξη απο μεριά σου πως είσαι για μένα και είμαι για σένα.Στεναχωρήθηκα μόνο απο εγωισμό ίσως για το τάκτ..και ακόμα με στεναχωρει..δεν το κρύβω! Άλλα αισθήματα είναι αυτά.Δεν μπορείς να πείς στον εαυτό σου.."ξέρεις προσπέρασέ το και νώσε έτσι γιατί είναι πιο σωστό".Ήμουν πάντα της άποψης πως οταν θές έναν άνθρωπο..το αφήνεις να εξελιχθεί με τον α' ή β΄τρόπο. Νόμιζα πως μαζί σου υπήρχε το κάτι..το ένιωθα! Πλέον εδώ και καιρό συνειδητοποίησα πως η ανάγκη μου (καθαρά ΜΟΥ) για αυτή την ελπίδα με έκανε να κλείνω πόρτες σε μάτια αυτιά,φωνές και σκέψεις.Ύστερα απλά θυμήθηκα μια μέρα που συζητούσαμε κι εσυ..σε μια ετσι ήρεμη ατμόσφαιρα συμπλήρωσες στο προηγούμενα λεγόμενα σου πως ξέρεις τι θέλουν να ακούσουν οι ανθρωποι και ξέρεις πως να τους προσεγγίζεις γενικά.Αυτό λοιπόν δεν το ξεχνώ...θεωρώ πως καλώς η κακώς ήμουν ένα άτομο που ίσως τότε και να είχες βρεί τα κουμπιά του και τα πάτησες.Η αλήθεια είναι πως βοήθησα κι εγώ.Άλλο που δεν ήθελα..Τώρα...Τώρα τη συμπεριφορά σου δεν μπορώ να την καταλάβω..Έρχεσαι..μου λες διάφορα..τι θέλεις άραγε?..Ας είσαι καλα μόνο! Αυτό.Καλό βράδυ και καλό μήνα σε όλους μας
1
 
 
 
 
σχόλια
Λες και διάβασα δικό μου κείμενο, πραγματικα! Τρομερή ομοιότητα στα συναισθήματα, στην ιστορία, στην κοσμοθεωρία. Να είσαι πάντα καλά, σου εύχομαι. Εξάλλου, από κάθε εμπειρία, κάτι πέρνουμε. Έτσι λέω και γω, κάθε φορά!