ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε. Ακούγεται τόσο μακρινό μα φαίνεται τοσο κοντινό. Ένας ολόκληρος χρόνος χωρίς καμιά επαφή, χωρίς την ελάχιστη επικοινωνία, χωρίς εμείς οι δύο να ειδοθούμε και χωρις να μιλήσουμε ξανά. Μα η ανάμνηση σου είναι ακόμα τόσο έντονη σαν να μη πέρασε μια μέρα. Θυμάμαι στιγμές, όνειρα, λόγια, συναισθήματα. Θυμάμαι τη φωνή σου, τα μάτια σου, το πρόσωπο σου, το φιλί σου. Θυμάμαι εσένα. Θυμάμαι εσένα και εμενα μαζί. Θυμάμαι την παραμικρή λεπτομέρεια. Επισκέπτεσαι ακόμα τα όνειρα μου στον ύπνο μου μερικές φορές, μα πια αυτό δεν με τρομάζει όπως παλιά. Δεν με ξυπνάνε πια τη νύχτα σαν ένας κακός εφιάλτης. Δεν με ταράζουν πια αυτά τα όνειρα. Έμαθα να ζω με αυτά χωρίς να με επηρεάζουν. Όχι δεν σε έχω ξεχάσει όπως όλοι νομίζουν. Δεν σε έχω ξεχάσει όσο και αν προσπάθησα. Είσαι ακόμα εκεί στο μυαλό μου και στην καρδιά μου. Ξέρω ότι δεν πρέπει να είσαι. Ένας χρόνος πέρασε και είσαι νοερά ακόμα εδω. Είχα καιρό να κλάψω για σένα. Είχα σταματήσει να κλαίω για σένα εδώ και καιρό. Μα σήμερα έχω ανάγκη να κλάψω. Κλαίω γιατί ύστερα από ένα χρόνο ήλπιζα πως θα ήσουν παρελθόν. Κλαίω γιατί συνεχίζεις να είσαι παρόν. Μα είσαι απών. Και αυτό πονάει.