ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.6.2018 | 19:58

Παράπονό μου

Θα το πω το παράπονο μου. Αυτοπεποίθηση μηδέν. Ρε παιδιά. Γιατί έτσι; Κάποιοι άνθρωποι φαίνεται σα να μην αξίζουν για τίποτα σε αυτή τη χώρα. Πέρασα ιατρική και ενώ βλέπω κάτι συμφοιτητές με τον αέρα Ολυμπιονίκη να ούμε (ποιος ξέρει τι κάνανε, απλά ιατρική πέρασαν, ούτε οι πρώτοι είναι ούτε οι τελευταίοι) εγώ νιώθω μηδενικό και περπατάω πάντα με το κεφάλι σκυφτό.Πριν κάμποσο καιρο πήγα Γαλλία για ένα δίσκο (είμαι συνθέτης) και έβγαλα 20.000 € καθαρά με δουλειά δύο μηνών περιπου. Και εχω λαμβανειν κι αλλα. Δεν έχω πει σε κανέναν τιποτα εννοείται πέραν από την οικογενειά μου (ούτε σε φίλους ούτε συγγενείς πουθενά) γιατί είναι προκλητικό ο άλλος να δουλεύει ένα χρόνο να βγάλει τα λεφτά που έβγαλα εγώ σε δύο μήνες. Άλλα όσο να πεις είναι ένα καλό κατόρθωμα κι αυτό για μένα. Εγώ δεν ένιωσα όμως καθόλου αυτοπεποίθηση εδώ στην Ελλάδα. Στη Γαλλία ήμουν άλλος άνθρωπος, βέβαια ξέρω πολύ καλη μουσική, δλδ την ηξερα τη δουλειά μου. Έκανα απλά αυτό που ηξερα. Κάνεις δεν μου την έμπαινε ούτε από ζήλια ούτε από κακεντρέχεια. Εκεί οι άνθρωποι σκέφτονται δημιουργικά. 1 + 1 = 2, το συμφέρον μου, το συμφέρον σου, έλα να κάνουμε μπίζνες χωρίς συναισθηματισμούς. Άλλα αν αξίζεις θα κερδίσεις. Δε θα σε υπονομεύσει κάνεις. Βέβαια υπάρχει ανταγωνισμός αλλά υπάρχουν και θεσμοί στον αντίποδα. Μέσα σε δύο μήνες (βασικά παραπάνω από δύο μήνες, γιατί πηγαινοηρθα μερικές φορές, αλλά στη Γαλλία έμεινα αθροιστικά 61 μέρες) παίχτηκε φάση με δύο κοπέλες. Εδώ στην Ελλάδα 20 τόσα χρόνια μου πηρε να βρω 2 κοπέλες να κάνουν κάτι μαζί μου. Ξέρω ότι φταίει η έλλειψη αυτοπεποίθησης αλλά φταίει και το περιβάλλον ρε γμτ μου... Άλλη νοοτροπία εδώ, δεν τολμάς να κάνεις κάτι αμέσως να σε κραξουνε. Να σε μειώσουν για να φανούν αυτοί ανωτεροι. Μόνο οι "ημέτεροι" είναι καλοί και αξίζουν. Ολοι οι άλλοι στον Καιαδα. Με το που γύρισα εδώ ξαναγύρισε η καταθλιψαρα. Μην τολμήσω λίγο να χαρώ για το επίτευγμα μου, αμέσως το κεφάλι σκυφτό και η ουρά στα σκέλια. Και είναι κρίμα γιατί θέλω και εγώ να αξίζω έστω και λίγο για μια μέρα. Και μερικές φορές μου βγαίνει κακία, γιατί ο άλλος που δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του και κάνει βόλτες με τα λεφτά του μπαμπά να έχει τόσες γκόμενες (ποιοτικές, επιπέδου ή και χαζές) και να κράζει με τον αέρα του alpha male όλον τον κόσμο και παρόλα αυτά να μη του λέει κανείς τίποτα; ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΤΟΝ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ ΤΟΝ ΜΑΓΚΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑΡΑ. Γιατί;; Γιατί ο ίδιος εκτιμάει και αγαπαει τον εαυτό του όπως είναι. Μόνο για αυτό. Ξέρει ότι αξίζει και το βγάζει προς τα έξω. Και πολύ καλά κανει. Προσαρμόστηκε στην Ελλάδα, του βγάζω το καπελο! Δεν έχει καμία σημασία πόσο αξιζεις. Σημασία έχει να δίνεις προς τα έξω την εικόνα ότι αξίζεις, κι ας νιώθεις μέσα σου σκατα για σένα. Απλά δε διώχνει μόνο η κρίση τους Έλληνες, φταίει και η περιρρέουσα νοοτροπία. Γι' αυτό κι εγώ παραιτουμαι. Και θλίβομαι. :-(
2
 
 
 
 
σχόλια
Εμένα πάλι κάτι δε μου κολλάει σ'αυτή την εξομολόγηση.Εδώ άλλοι σκίζονται να κάνουν καριέρα στη μουσική, η βιομηχανία έχει υπερκορεστεί, κι εσένα (το ταπεινό χαμομηλάκι) σε ανακάλυψαν έτσι από το πουθενά; Χωρίς να προμοτάρεις τον εαυτό σου; Χωρίς να το κυνηγήσεις; Προσωπικά η εξομολόγηση μου έβγαλε όντως ένα κεκαλυμμένο σνομπισμό (όπως παρατήρησε κι ο Fabinas). Ότι, και καλά, "εντάξει είμαι πολύ καλύτερος από όλους εκεί έξω, άρα δεν καταλαβαίνω γιατί εκείνοι πρέπει να είναι περήφανοι για όσα κατόρθωσαν αφού εγώ έχω καταφέρει περισσότερα. Κι επιπλέον, γιατί εκείνοι να έχουν τις γκόμενες κι όχι εγώ;" Στη ζωή όλα είναι καλό μάρκετινγκ, ακόμη κι οι σχέσεις. Κι ο σνομπισμός πασπαλισμένος με δήθεν ταπεινότητα δε βοηθάει.
Κρίμα που επιτρέπεις στο "περιβάλλον" και στην "περιρρέουσα ατμόσφαιρα" να καθορίζει τη συμπεριφορά σου. Δεν ξέρω αν είναι από ανασφάλεια ή κεκαλυμμένο σνομπισμό. Δικό σου πρόβλημα.Αν δε σου αρέσει, πάντως, φύγε. Δε στο λέω με τρόπο "Ελληνάρα". Αφού εδώ η νοοτροπία σε καταπιέζει και αδυνατείς ή αρνείσαι να προσαρμοστείς, γιατί δεν πας εκεί που μπορείς να είσαι και ο εαυτός σου και καλά; Από μια πίστη σε μια πατρίδα που σε προδίδει, όπως φαίνεται να νιώθεις;