ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
21.9.2016 | 21:34

όταν ζεις με μια καταθλιπτική και ηλικιωμένη μάνα

δε θέλω να την κατηγορήσω κι αυτή έχει περάσει πολλά στην ζωή τίσα μα έχει πέσει σε κατάθλιψη 30 χρονια τώρα άλλοι ξεπερνούν με άλλο τρόπο τα προβλήματα τους μα αυτή έπεσε σε κατάθλιψη κι το τρανό εγώ όλο το λούκι έχει κολλήσει πάνω μου κι φέρω την ευθύνη της για όλα δυστυχώς δε μπορώ να κάνω την ζωή μου δε τα καταφέρνω στην επικοινωνία με τον κόσμο όσο κι να προσπαθώ κι αν κάτι καταφέρω χαλα γιατί η μάνα μου απορροφά όλη μου την ζωή έχω μείνει χωρίς φίλους απομονωμένη και με το άγχος συνεχεια τι θα κάνω αν πάθει κάτι η μάνα μου ............... είμαι χωρίς οικονομική στήριξη κι λόγο προβλημάτων προσωπικόν δε μπορώ να δουλέψω κι έτσι γίνετε φαύλος κύκλος εξαρτώμαι από εκείνη οικονομικά και νιώθω να κουλό σε βούρκο χάνομαι δε έχω ζωή πνίγομαι κι πρέπει να μην μιλώ μόνον να εξυπηρετώ την μάνα μου σε ότι προστάζει κι να αγνοώ τα δικά μου θέλω για εκείνην................... δε έχω εγώ ζωή πια μηχανικά κινούμε κι υπάρχω γιατί έτυχε να γεννηθώ "σαυτο" τον "κολοκοσμο" κι να περπατώ στο μονοπάτι της μοναξιάς κι της ανασφάλειας μου ...............μαζί με μια μάνα κλεισμένη στο κόσμο της στα ξεσπάσματα της μην μιζέρια και το "γατζομα" πάνω μου!!! δε αντέχω ρε γαμώτο είναι έγκλημα αυτό ??? το ότι θέλω να ανασάνω κι εγώ είναι τόσο κακό ?? υπάρχουν εδώ άτομα που βιώνουν παρόμοια θέματα ???
2
 
 
 
 
σχόλια
Α, καλά. Καλώς ήρθατε στο κλαμπ. Η δικιά μου η περίπτωση έχει εκτός της κατάθλιψης και μεγάλες δόσεις μεγαλομανίας και μεγάλης οκνηρίας (μεσαιοανώτερη δημόσια υπάλληλος όταν δούλευε). Ευτυχώς δεν εξαρτώμαι οικονομικά από αυτήν. Αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Προσπαθήστε να ανεξαρτητοποιηθείτε οικονομικά έστω και εν μέρει.
Κοπελιά πραγματικά με συγκίνησε η εξομολόγησή σου. Έχω να σου πω μόνο ότι σε θαυμάζω. Άνθρωποι σαν εσένα είναι οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΗΡΩΕΣ ανάμεσά μας... Το ξέρω πως αυτό που λέω δεν απαλύνει τον πόνο σου, ούτε αμβλύνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις καθημερινά. Ωστόσο, μην τα παρατάς!!! Δεν είσαι η μόνη που περνά τέτοιες καταστάσεις. Να είσαι σίγουρη πως ρόδα είναι και θα γυρίσει και θα ανταμοιφθείς για τα καλά που κάνεις και που υπομένεις την μητέρα σου. Προσπάθησε όσο μπορείς να βλέπεις την θετική πλευρά των πραγμάτων, να ξεκλέβεις και λίγο χρόνο για σένα. Μην λιποψυχάς, υπάρχουν και χειρότερα!Το ξέρω πως δεν σου δίνω χειροπιαστές λύσεις. Κάνε υπομονή, έχε πίστη και όλα θα πάνε καλά. Εύχομαι όσο κούραση και στεναχώρια παίρνεις τώρα, διπλή ξεκούραση και χαρά να σου έρθει στο άμεσο μέλλον. Ο Θεός μαζί σου! Καλή συνέχεια και κουράγιο!!! Βάστα γερά! Μην απελπίζεσαι!!!