ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν αντέχω άλλο να υποκρίνομαι.. Να λέω στον φίλο μου(είμαστε 4 χρόνια μαζί), ότι είμαι καλά και να τον στηρίζω και να του συμπαραστέκομαι όπως μπορώ γιατί ειναι στρατό και δεν θέλω να έχει και εμένα στο κεφάλι του.. και όλα αυτά ενώ με ξεχνάει και μου στέλνει μήνυμα όποτε το θυμάται, ενώ ξέρω ότι μπορεί εκεί που είναι.. Να υποκρίνομαι στις φίλες μου ότι όλα είναι καλά γτ δεν μπορώ να με λυπούνται.. Να συμπαρασταθώ σε όλα τους τα προβλήματα και να τρέχω όποτε με χρειάζονται.. Να υποκρίνομαι στην οικογένειά μου ότι όλα καλά στην ζωή μου, ενώ η δουλειά μου είναι σκατά και με το ζόρι τα βγάζω πέρα κάθε μήνα.. Να προσπαθώ να τους δώσω δύναμη με όλα αυτά που περνάμε για να μην καταρεύσουν.. Ταυτοχρονα να προσπαθώ να πάρω και το πτυχείο μου γτ ήδη έχουν περάσει τα χρόνια.. Πραγματικά θέλω να καταρεύσω, να νιώσω κι εγω ότι είναι δίπλα μου οι άλλοι και όχι μόνο εγώ γι αυτούς..