ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μεγάλωσα με τον πατέρα μου, έναν υπέροχο άνθρωπο που έκανε τα πάντα για μένα και τον υπεραγαπώ! Καθώς μεγάλωνα το "η μανούλα πήγε στον ουρανό με τα αγγελάκια" έγινε "η μανούλα έφυγε από καρκίνο", όμως ένα πράγμα έμεινε αναλοίωτο όλα αυτά τα χρόνια: τα υπέροχα λόγια με τα οποία μιλούσε ο πατέρας μου για εκείνη! Όποτε μου έδειχνε φωτογραφίες από τα νιάτα τους έλαμπε το πρόσωπό του και δε σταμάταγε να μου λέει πόσο στοργική ήταν και πόσο με αγαπούσε!Φέτος το καλοκαίρι όμως δοκίμασα ένα απίστευτο σοκ καθώς όλα όσα ήξερα ανατράπηκαν ξαφνικά. Ο πατέρας μου φαινόταν πολύ αναστατωμένος ένα βράδυ και τον πίεσα να μου πει τί συμβαίνει. Μου είπε ότι αν μου έλεγε πιθανότατα θα τον μισούσα, κι εγώ η χαζή νομίζοντας ότι θα μου πει ότι υπήρχε κάποιος δεσμός στη ζωή του τον πίεσα κι άλλο. Με έβαλε να καθίσω και μου τα είπε όλα μονορούφι, σα να την είχε προβάρει εκείνη τη στιγμή άπειρες φορές. Μου αποκάλυψε ότι η μητέρα μου είναι ζωντανή και εκείνο το πρωινό είχε επικοινωνήσει ξανά μαζί του ύστερα από χρόνια, ζητώντας του να με δει. Μου είπε ότι όταν ήμουν πολύ μικρή εκείνη είχε γνωρίσει κάποιον τύπο, τον ερωτεύτηκε και σύντομα μας εγκατέλειψε ακολουθώντας τον στη Γερμανία, όπου τώρα έχει μαζί του άλλη οικογένεια. Έκτοτε οι γονείς μου δεν επικοινώνησαν ποτέ, όμως τώρα εκείνη θυμήθηκε ότι έχει μια κόρη και θέλησε να την ξαναδει.Δε μπορούσα να πιστέψω ότι όλα όσα μου έλεγε εκείνο το βράδυ αφορούσαν τη μάνα μου, τη στοργική εκείνη γυναίκα που υποτίθεται με υπεραγαπούσε. Μέσα σε δευτερόλεπτα ένιωσα ένα απίστευτο μίσος για εκείνη και ταυτόχρονα μια τεράστια ευγνωμοσύνη για τον άνθρωπο που στεκόταν απέναντί μου ζητώντας μου συγνώμη που γκρέμιζε σε μια στιγμή την όμορφη εικόνα που είχε φτιάξει για εκείνη όλα αυτά τα χρόνια, ώστε να μη με πληγώσει.Αρχές Ιουλίου πράγματι ήρθε η μητέρα μου στην Ελλάδα και ζήτησε να με δει. Ο πατέρας μου με προέτρεψε να κάνω ό,τι αισθάνομαι. Αρνήθηκα να τη συναντήσω. Τη μισώ και όσες συγνώμες και αν ακούσω απ'τα χείλη της πάλι θα την μισώ. Θεέ μου το ξέρω, πολύ άσχημο αυτό που λέω, αλλά έτσι νιώθω. Αισθάνομαι τόσο προδομένη και χαμένη...