ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γιατι θα μοιαζουμε ολο και περισσοτερο... Αποφασισες υποσυνειδητα ισως να με καθρεφτιζεις... Σε βλεπω και αναγνωριζω κομματια του εαυτου μου. Ακομα και στις φωτογραφιες σου που κοιτω... Ακομα και στη σταση του σωματος σου που θυμαμαι, ακομα και στα χερια στις τσεπες... Δε ξερω αν ειναι υποσυνειδητος θαυμασμος και προσπαθεια να μου μοιασεις.. Η να μου δειξεις με τον τροπο αυτο οτι με πας. Η απλα με ενσωματωσες τοσο πολυ μεσα σου. Η οτι οντως μοιαζουμε τοσο απιστευτα πολυ... Ομως μην αναρωτιεσαι γιατι και γω οσο περνανε τα χρονια θα σου μοιαζω και περισσοτερο... Απο αγαπη θα' ναι. Απο αγαπη που δε θα μπορεσω να σου εξομολογηθω ποτε.