ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

για όλο αυτό το χάος που επικρατεί μες στο κεφάλι μου κ την ψυχή μου...για όλες τις λάθος επιλογές μου.. για όλες τις λάθος σκέψεις μου.. για όλες τις φορές που δικαιολόγησα ανθρώπους που δεν το άξιζαν..για όλες εκείνες τις φορές που έμεινα μόνη μου.. κ έμεινα.. δεν έφυγα.. τόσο μόνη μου..για όλα αυτά που προσπαθώ να αποτυπώσω στο κορμί μου.. σε λευκούς καμβάδες..για τη θλίψη που προσπαθώ να κρύψω.. κ γελάω. Γελάω δυνατά με την ψυχή μου.. μα ποια ψυχή? κ είμαι μικρή ακόμη. κ νιώθω ότι όλα έχουν χαθεί.. κάπου εδώ τελειώνει το παραμύθι..προσπαθώ να σκεφτώ ποια στιγμή έκανα την πρώτη λάθος σκέψη. την απαρχή.δεν τα καταφέρνω. την πρώτη εκείνη λάθος επιλογή.. βαρύ γλυκό άρωμα ανακατεμένο με οινόπνευμα.. τζαζ.. κ εγώ ξαπλωμένη στο πάτωμα να γράφω αρλούμπες κ να κοιτάζω το ταβάνι..αλλά για λίγο..δεν θα κάτσω πολύ.. δεν έχει νόημα.. τίποτε δεν έχει νόημα...