ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την ζηλεύω, να ξέρεις...Όχι επειδή σε έχει...αλλά επειδή πιστεύουν οι άλλοι οτι σε έχει...Που μπορεί να σε φωνάξει γλυκά στο δρόμο, που σε πιάνει απ'το χέρι, που έχετε κοινές παρέες και έξω στέκεται περήφανα δίπλα σου...Τσακώνεστε όταν κάνει μπάνιο και δεν αφήνει ζεστό νερό για σένα, ξυπνάς τσιτωμένος που σε άφησε ξεσκέπαστο όλο το βράδυ επειδή είχε τυλιχτεί με το πάπλωμα σαν τον Τουταγχαμόν. Ακόμα κι αυτό το ζηλεύω...Την καθημερινότητα που έχει μαζί σου...Μαζί της όσες ώρες και να περάσουν δεν αγχώνεσαι να ρουφήξεις την κάθε στιγμή γιατί το ξέρεις οτι θα την δείς και μετά και το βράδυ και αύριο και και...Σε έχει και την έχεις συνηθίσει...Ίσως εκεί να χάθηκε η μαγεία που βρήκες σε μένα...Γιατί εγώ είμαι εκεί όταν νιώθεις μόνος...Εγώ δεν αφήνω στιγμή να χαθεί γιατί δεν ξέρω πότε θα την ξαναέχω μαζί σου...Μπορώ να βραχώ χωρίς να γκρινιάξω για να σε βάλω πέντε παραπάνω λεπτά κάτω απο την ομπρέλα μου...Ακολουθώ το βλέμμα σου για να πιάσω κάτι στον αέρα που ποτέ δεν λες αλλά που έχω τόση ανάγκη να ακούσω...Κάτι να πιαστώ για να ξέρω οτι όταν το κορμί σου είναι μακρυά μου, το μυαλό σου είναι παρέα με το δικό μου και στήνουν ολόκληρα σενάρια και όνειρα μαζί...Δεν είναι καθόλου ωραίος ο ρόλος μου. Πόσες φορές κατέκρινα εκείνες που μπλέκονταν σε ανάλογες καταστάσεις να'ξερες...Έχω πει κι εγώ τα κλασσικά εικονογραφημένα "Τι πάει να κάνει και δεν είναι σωστό και μα μου"...Μόνο που εγώ δεν ήρθα για να γεμίσω το κενό του κρεβατιού σου...Δεν είμαι εδώ για να γίνω το αποκούμπι σου όταν εκείνη λείπει το σαββατοκύριακο ούτε για να γίνω το τηλεφώνημα απο την δουλειά μέχρι το σπίτι...Ήρθα για να κουμπώσω στο κομμάτι που κρατούσες μέσα σου για εκείνη που θα σε κάνει δικό της ψυχή τε και σώματι. Με λίγα λόγια να μην σε αγχώσω αλλά ήρθα για να μείνω...Δεν θα σε πάρω ποτέ απο εκείνη...Ποτέ δεν θα σου ζητήσω να την αφήσεις για να ζήσουμε το δικό μας όνειρο. Ούτε και θα επιβαρύνω το "τσι" μου με έναν χωρισμό και μάλιστα άλλης. Θα κατασκηνώσω όμως στο μυαλό σου...Τα βράδια θα στέλνω την σκέψη μου κοντά σου να σου χαϊδέψει απαλά τα μαλλιά και να φέρει στο όνειρό σου τα μάτια μου και τον τρόπο που μόνο εσένα κοιτάνε...Όχι για να σε βασανίσω, αλλά για να μην ξεχάσεις το πως νιώθεις όταν συναντιούνται τα βλέμματά μας...Θα μείνω σε μια άκρη του μυαλού σου έστω για να νιώθω οτι υπάρχω κάπου μέσα σου...Το αν θα με κρατήσεις ως ανάμνηση ή ως άνθρωπο δικό σου αυτό δεν θα το ελέγξω εγώ, είναι στο χέρι σου. Λένε οτι ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που το κορμί του είναι εκεί που είναι και το μυαλό του...Εσύ; Είσαι;