ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι και εγώ ένα νέο άτομο, με πολλές σπουδές και άνεργο. Ψάχνω για δουλειά στην Αθήνα χωρίς αποτέλεσμα. Ακούω τις δηλώσεις των πολιτικών οι οποίοι μιλούν για επιστροφή των 300.000 νέων επιστημόνων που ζουν στο εξωτερικό. Όμως πολύ φοβάμαι πως αυτός ο αριθμός μάλλον θα αυξηθεί, αφού η κατάσταση στην πρωτεύουσα έχει γίνει ιδιαίτερα δύσκολη. Παρακάτω περιγράφω δύο προσπάθειες που έκανα για να εργαστώ στην Αθήνα, χωρίς αποτέλεσμα και που επιβεβαίωσαν το παράλογο που επικρατεί εδώ. Με έκαναν να σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο της αναζήτησης εργασίας και εγκατάστασης μου στο εξωτερικό.Πριν από περίπου δύο εβδομάδες πήγα στα ΕΛΤΑ να ρωτήσω για τις θέσεις εσωτερικής εκμετάλλευσης που προκηρύχθηκαν πρόσφατα. Οι υπάλληλοι στο γραφείο άκουγαν Καζαντζίδη.. Όπως μου είπε η υπεύθυνη υπάλληλος εκεί αν θέλω να έχω πιθανότητες να με πάρουν, να μη δηλώσω καλύτερα ότι έχω πτυχίο, αλλά να βάλω απλά απολυτήριο Λυκείου, γιατί αυτοί προηγούνται και θα προτιμηθούν. Νόμιζα ότι το πτυχίο μου, το οποίο πήρα με πολύ κόπο και πολλές θυσίες και είναι σχετικό με το αντικείμενο των ΕΛΤΑ, θα ήταν ένα πλεονέκτημα. Αντίθετα όμως ήταν ένα μειονέκτημα. Ακόμα, είχα μαζί μου τα πτυχία των γλωσσών μου. Η υπάλληλος τα κοίταξε με απορία και με ρώτησε τι είναι αυτά… Αφού της εξήγησα, μου είπε πως τα πτυχία των γλωσσών δε μετράνε και πως αυτό που μετράει είναι το αν έχω μονογονεϊκή ή πολυτεκνική οικογένεια.Δηλαδή από ότι κατάλαβα έχασα τον χρόνο μου επενδύοντας στις σπουδές μου, παιδιά έπρεπε να κάνω, ώστε να προσληφθώ... Επιπρόσθετα, κατάλαβα ότι το ελληνικό δημόσιο είναι το αντίθετο από τον ιδιωτικό τομέα. Δεν θέλει να είναι ανταγωνιστικό και να προσλαμβάνει καταρτισμένο προσωπικό με γνώση γλωσσών κτλ.Την προηγούμενη εβδομάδα, ακολούθησε συνέντευξη σε τουριστική επιχείρηση της πρωτεύουσας. Αφού έστειλα βιογραφικό με καλέσανε για συνέντευξη. Υπογραμμίζω το γεγονός, πως είχα στείλει βιογραφικό!Πήγα και κάποιες από τις ερωτήσεις ήταν οι παρακάτω « Ισπανικά μιλάτε καθόλου? Σας ρωτάω γιατί συνεργαζόμαστε με Ισπανούς». Αφού είχα στείλει βιογραφικό και μου είπατε να περάσω, δεν κοιτάξατε προηγουμένως αν κάπου αναφέρω την ισπανική γλώσσα? Και επίσης γιατί δεν αναφέρατε στο κείμενο της αγγελίας, πως θα προτιμηθούν υποψήφιοι γνώστες της ισπανικής γλώσσας, ώστε να μην ασχοληθώ καθόλου? Άλλη ερώτηση ήταν σχετική με τη γνώση της γερμανικής γλώσσας και γιατί δεν έχω την επάρκεια για διδασκαλία, δηλαδή το C2. Toυ εξήγησα πως έχω το C1 το προτελευταίο δίπλωμα, πως έχω ζήσει εκεί αρκετά χρόνια και πως έχω τίτλο γερμανικού πανεπιστημίου, επομένως το επίπεδο μου είναι πολύ καλό. Τα όσα είχα κάνει πάνω στη γερμανική γλώσσα δεν μπόρεσαν να πείσουν τον δυνητικό μου εργοδότη..Στη συνέχεια ήρθε το αποκορύφωμα. Εκείνος μου ξεκαθάρισε πως αν εργαστώ εκεί, δεν θα έχω το δικαίωμα να τον διορθώνω αν κάνω κάτι λάθος, γιατί εκείνος ξέρει πότε κάνει λάθος! Επιπρόσθετα, θα εργάζομαι οκτάωρο, αλλά θα με ασφαλίσει για τετράωρη απασχόληση, αν και θα μπορούσε να μην με ασφαλίσει και καθόλου. Δε χρειάζεται.. Όπως μου είπε δεν του έχουν κάνει έλεγχο ποτέ...Αυτά και άλλες παρόμοιες εμπειρίες με κάνουν να αναρωτιέμαι τι να κάτσω να κάνω στην χώρα στην οποία μεγάλωσα και σπούδασα? Ποιός ο λόγος να υποβάλω τον εαυτό μου όπως και όλοι οι υπόλοιπου συνομήλικοι μου που με θυσίες χρόνου και χρημάτων σπούδασαν, σε τέτοιου είδους εκμηδενισμό των προσπαθειών τους? Μήπως οι πολιτικοί που μιλάνε για επιστροφή των καταρτισμένων και των πτυχιούχων πρέπει πρώτα να προβούν στις αναγκαίες αλλαγές και να προετοιμάσουν το έδαφος?