Ξέρεις εγώ τι θα ήθελα; Να είχα το μπαμπά μου στο τραπέζι αύριο και όχι μόνο τις γιορτές αλλά να τον έβλεπα καθημερινά. Κάποια στιγμή επειδή ο θάνατος δυστυχώς είναι αναπόφευκτος, θα αναζητάς πίσω τις στιγμές με τους γονείς σου που τώρα τις θεωρείς δεδομένες και βαρετές. Αύριο θα πάω πάλι να ανάψω το καντηλάκι του και να πλύνω το παγωμένο μάρμαρο που κείτεται ο μπαμπάς μου. Οπότε είσαι τυχερός που τον έχεις εν ζωή και εύχομαι να τον έχεις για χρόνια ακόμα. Εννοείται θα ήταν επίσης όμορφα να είχα βρει τον άνθρωπό μου και να χαιρόμουν τις γιορτές μαζί του. Για κάποιους αυτό φαντάζει δύσκολο και μακρινό. Εν ολίγοις, αυτό που δεν έχουμε το αποζητούμε.
24.12.2020 | 02:05
φετος θα ηθελα...
Φετος επιτελους ηθελα διαφορετικα χριστουγεννα. Να τα γιορτασω με φιλους. Να τρωμε μαζι σε σπιτια, να παιζουμε, να αραζουμε κ να πινουμε. Κ οχι παλι με τους γονεις μου στο σπιτι οπως καθε χρονο. Οχι γιατι δεν τους αγαπω, αλλα γιατι φτανει. Γιατι δεν υπαρχουν σχεδον χριστουγεννα που δεν εχω κανει μαζι τους. Γιατι κοντευω 30 κ κουραστηκα. Γιατι δεν μπορω να μοιραστω μαζι τους οσα θα μοιραζομουν με τους φιλους μου. Ναι, λοιπον, θα ηθελα να ζησω καποια αλλα χριστουγεννα. Κ οχι μονο με τη σχεση μου, τα εχω ζησει κ αυτα κ φτανει κ με αυτα. Παρεα, να μαγειρεψουμε παρεα, να κανουμε ενα τραπεζι, να βαλουμε μουσικη, να παιξουμε, να γιορτασουμε. Αυτο, ναι, το πεθυμησα. Κ πιο πολυ κ απο μια σχεση. Αλλα μας προεκυψε η καραντινα κ ο κορονοιος. Τα'χει αυτα η ζωη. Τεσπα. Καλα Χριστουγεννα
2
