ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξυπνάς μία μέρα και λες στον εαυτό σου, μεγαλόφωνα, για ν' αποκτήσει και μία επιπλέον βαρύτητα: "Σήμερα ξεκινάω". Δεν έχει σημασία για που , ή για τι. Για τον καθένα είναι κάτι διαφορετικό. Και φτάνει το βράδυ. Είσαι στα ίδια. Ξυπνάς την επόμενη μέρα και λες το ίδιο, με παρπάνω στόμφο. Και το βράδυ ανακαλύπτεις ότι έχεις κάνει ένα βήμα μπροστά. Συγκρατημένη αισιοδοξία. Ξυπνάς και την μεθεπόμενη και λες: "Σήμερα συνεχίζω". Το βράδυ ανακαλύπτεις ότι έχεις κάνει δύο βήματα, αλλά αυτή τη φορά προς τα πίσω. Συγκρατημένη ξενέρα.Και πάει λέγοντας το σκηνικό. Κάποια στιγμή κάνεις όχι βήματα, αλλά άλματα μπροστά. Κάποια άλλη, πίσω. Εν τέλει ανακάλύπτεις ότι η ζωή είναι ένα συνεχές μπρος-πίσω. Άλλοτε οχυρώνεσαι πίσω από φόβους και ανασφάλειες. Άλλοτε αφήνεσαι ελεύθερος, σαν παιδί που κάνει ποδήλατο χωρίς να κρατά το τιμόνι. Γιατί έτσι είναι η ζωή...