ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
17.12.2017 | 13:47

εκτρωση

χιλιαδες γυναικες εχουν κανει και πολλες γνωστες μουδεν κατακρινω κανενα απλα αναρωτιεμαι εχεισ δικαιωμα να σκοτωσεις εναν ανθρωπο οταν ειναιμεσα στο σωμα σου και οταν ειναι εξω απο αυτο δεν το εχεις?οταν γιεννιεται ενα μωρο 4πχ μηνων εχω δει τετοια περιπτωση οι γιατροι κανουν τα παντα για το σωσουν το θεωρουν ανθρωπο οταν παλι θελει μια γυναικα 4μηνων να κανει εκτρωση ισχυριζονται οι γιατροι οτι το μωρο αυτο δν εχει ψυχη οτι ειναι οργανισμος ακομα ασχηματιστος κτλ.οι περισσοτεροι ανθωποι σημερα αγαπαμε τα ζωα τα φροντιζουμε κτλ υπαρχουν τοσες οργανωσεις προστασιας των ζωων για τον ανθρωπο παλι...και ποσο υποκριτες ειναι καποιοι βλεπω γυναικες η και αντρες ακομα φωναζουν μη σκοτωνεται τα ζωα μη τα χτυπατε κτλ και εχουν σκοτωσει οι ιδιοι το αγγενητο παιδι τους.εγψ ειμαι ενα παιδι παρολιγον παιδι εκτρωσεις δεν θα επεκταθω παραπανωειμαι 30 ετων και ο ΘΕΟΣ θελησε να ζησω.το σεξ δν ειναι μονο απολαυση ειναι κατι το παρα πολυ σοβαρο αν το καλοσκεφτουμε γι αυτο προσεχουμε για να εχουμε τις συνεπειες των πραξεων μας ολοι καποτε τις πληρωνουμε μην πετατε στον καδο τα παιδια σας
13
 
 
 
 
σχόλια
Άρθρο 304 Ποινικού Κώδικα : Τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης Παράγραφος 4 : Δεν είναι άδικη πράξη η Τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης που ενεργείται με τη συναίνεση της εγκύου από γιατρό μαιευτήρα - γυναικολόγο με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα αν συντρέχει μια από τις ακόλουθες περιπτώσεις:α) Δεν έχουν συμπληρωθεί δώδεκα εβδομάδες εγκυμοσύνης.β) Εχουν διαπιστωθεί, με τα σύγχρονα μέσα προγεννητικής διάγνωσης, ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου που επάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού και η εγκυμοσύνη δεν έχει διάρκεια περισσότερο από είκοσι τέσσερις εβδομάδες.γ) Υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας της. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται σχετική βεβαίωση και του κατά περίπτωση αρμόδιου γιατρού.δ) Η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, Αιμομιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί και εφόσον δεν έχουν συμπληρωθεί δεκαεννέα εβδομάδες εγκυμοσύνης.Αυτά για να ξεκαθαρισθεί το ελληνικό νομικό πλαίσιο για την έκτρωση
το επιχειρημα της οπτικης.μαλλον εσυ μαλλον κανεις σεξ με σκοπο μονο την αναπαραγωγη ,ξερεις γινονται και ατυχηματα.μακαρι ο θεος που λες να εδινε παιδια σε γυναικες που το θελουν πραγματικα και ειναι ετοιμες.αυτο ομως δεν γινεται.σιγουρα ειναι μια δυσαρεστη διαδικασια και προφανως οποια γυναικα μπαινει στην διαδικασια της εκτρωσης δεν ηθελε εξαρχης να κανει παιδι εκεινη την περιοδο η και γενικοτερα.προσωπικα για μενα φονος ειναι να φερεις μια ζωη χωρις να αναλογιστεις την ευθυνη και την δεσμευση ζωης...πρεπει να εισαι εκει παντα να δινεις το 100% και εννοειται πως αλλαζει ριζικα η ζωη σου και το παιδι αυτο αποτελει προτεραιοτητα..ολα αυτα ειναι υπεροχα αλλα να εισαι ετοιμος νοητικα και συναισθηματικα.τα παιδια δεν ειναι σκυλια δεν τα παρκαρεις στον γειτονα μια μερα που σε κρατησαν παραπανω στην δουλεια και ολα καλα. ας μην ειμαστε λοιπον εγωιστες και ας κοιταμε και την αλλη οψη του νομισματος.ουτε τα παρκαρουμε στους παππουδες μεχρι να ΄ξεπεταξει΄- γτ γινονται και αυτα ας μην κρυβομαστε-και στο μεταξυ εμεις να κανουμε την ζωη μας.διαβασα μια εξομολογηση τις προαλλες που μια κοπελα 21 χρονων ειχε μεινει εγκυος και εκανε την επεμβαση.με αφορμη αυτο κυριως απανταω.επισης υποκρισια δεν ειναι το παραπανω συγκρινεις ζωα και παιδια . λατρευω τα ζωα αλλα η συγκριση αυτη ειναι αστεια.τροφη για σκεψη ειναι τελικα ολοι οι ανθρωποι ικανοι για γονεις; αν δεν μπορουν να ειναι σωστοι τοτε να μην γινονται καλυτερα.εχω γνωρισει ανθρωπους που εχουν ευχηθει να ηταν παιδια εκτρωσης. λοιπον τι ειναι χειροτερο; δεν σε ξερω και δεν σε κρινω απαντησα με βαση την εξομολογηση σου.
Πολύ σωστή η τοποθέτηση σου.Την όλη εξομολόγηση την είδα λίγο σαν κυρηγμα και αμέσως έκανα εικόνα τη φίλη μου αυτή που αναγκάστηκε να διακόψει κύηση 4 μηνών γιατί το έμβρυο παρουσίαζε πολλά προβλήματα της είχανε δώσει μεγάλες πιθανότητες να γεννηθεί νεκρό ενώ εάν επιβίωνε την εγκυμοσύνη θα είχε μια σύντομη μη φυσιολογική ζωή. Θεωρώ πως η τελευταία σου συμβουλή - ατάκα " μη πετάτε στον κάδο τα παιδιά σας" θα τη γονάτιζε. Καλό είναι που είσαι κατά των εκτρώσεων αλλά επίσης καλό θα ήταν να μη τσουβαλιάζεις ανθρώπους και καταστάσεις.
Οπως έχω ξαναγράψει, η έκτρωση δυστυχώς ορισμένες φορές είναι ίσως η μόνη λύση αλλά δε σημαίνει ότι πρέπει να ωραιοποιούμε μία κατάσταση. Σκοτώνεις ένα πλάσμα που εξαρτάται η ζωούλα του αποκλειστικά από σένα. Αυτό δεν αλλάζει όσο και να χτυπιούνται κάποιοι. Όμως η ζωή είναι σκληρή και δυστυχώς ορισμένες φορές υποχρεωνόμαστε να κάνουμε και "κακά" πράγματα, όσο κι αν πληγωνόμαστε ή δε το θέλουμε.Πριν λίγες μέρες έγραφε μία κοπέλα ότι κατά λάθος έμεινε έγκυος και μία σχολίασε στο ξεκάρφωτο, χωρίς καν να τεθεί από το κορίτσι τέτοιο ζήτημα, ότι κάνε έκτρωση, δεν είναι κάτι κακό. Ε τέτοιες δηλώσεις, που αντιμετωπίζουν τόσο επιφανειακά και τόσο ανώριμα το θέμα, λες και μιλάνε αν κόψουν τα μαλλιά τους καρέ, εμένα με κάνουν να τρελλαίνομαι αλλά και να αναρωτιέμαι. Εννοείται στη κοπέλα, αν το επέβαλλαν οι συνθήκες, και ρωτούσε και περί αυτού τη γνώμη μας, να τη βοηθούσαμε να εξετάσει το ενδεχόμενο. Αλλά όχι η πρώτη πρόταση της απάντησής μας να είναι "κάνε έκτρωση, δεν είναι κάτι κακό". Καμία ελπίδα.Και να συμπληρώσω κάτι όσον αφορά το έμβρυο των λίγων εβδομάδων που μερικές θεωρούν ότι "δεν είναι κάτι κακό" να το εξοντώσεις. Για ρώτα τους γονείς που πάνε στα πρώτα υπερηχογραφήματα, με πόση αγάπη κοιτάνε στην οθόνη το πλασματάκι αυτό και ας μην μοιάζει ακόμα (τελείως) σα κανονικό μωρό. Ή για ρώτα τους γονείς που χάσαν το πλασματάκι τους, έστω στις πρώτες εβδομάδες κύησης, πόσο πολύ στεναχωρεθήκαν και πονέσαν.
Ανανά, το επιχείρημά σου συγχέει τα αισθήματα των μελλοντικών γονέων με το αντικειμενικό κριτήριο του πότε το έμβρυο θεωρείται άνθρωπος. Επιδή οι μελλοντικοί γονείς προσβλέπουν σε τέκνο μετά από εννέα μήνες κύησης, δε σημαίνει ότι το έμβρυο λίγω εβδομάδων ΕΙΝΑΙ ανθρωπος. Είναι μία ζωή εν τη γενέσει, με άγνωστη κατάληξη μέχρι την ολοκλήρωση της κυήσεως. Επειδή κάποια είναι έγκυος δε σημαίνει ότι θα γεννήσει κιόλας ένα υγιές τέκνο. Υπάρχουν αποβολές, ατυχήματα, γενετικές προδιαθέσεις, ένα σωρό παράγοντες που λαμβάνουν χώρα μέχρι τον τοκετό.Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να λαμβάνεται η απόφαση έκτρωσης ελαφρά τη καρδία.Αλλά πρέπει να κατανοήσουμε ότι μέχρι ένα χρονικό διάστημα (βλ. νομικό πλαίσιο σε παρακάτω σχόλιο μου) το έμβρυο νομικά (και κατά συνέπεια ηθικά, μια και ο νόμος αποκρυσταλλώνει την εκάστοτε επικρατούσα ηθική μιας κοινωνίας) είναι έννομο αγαθό διάθέσιμο στην εγκυμονούσα.Η έκφραση "δεν είναι κάτι κακό" σίγουρα είναι υπεραπλουστευμένη. Αλλά στην ουσία της είναι σωστή.
Φίλε μου δε ξέρω αν ορίζεται ως άνθρωπος τυπικά, είναι πάντως μία ζωή. Και αυτή η ζωή δημιουργήθηκε από δύο ανθρώπους, που κάποιες φορές χαίρονται για αυτό. Εδώ χαιρόμαστε όταν φτιάχνουμε ένα ωραίο γλυκό, δεν θα χαρούμε όταν δημιουργούμε μία ζωή με την ελπίδα ότι θα γίνει ένας άνθρωπος; Όσον αφορά την έκφραση "δεν είναι κάτι κακό", εγώ ακριβώς με την υπεραπλούστευση εκνευρίστηκα. Ζούμε στην εποχή των ηλίθιων status στο fb, των hashtag και της σαχλαμάρας. Διαφορετικά, δεν είναι θέμα κακού ή καλού. Είναι τεράστιο και περίπλοκο θέμα. Ορισμένες φορές είναι εξάλλου η μόνη επιλογή.
Προσωπικά θεωρώ ότι ο μόνος τρόπος που δύναται να έρθει ένας άνθρωπος πάνω στη Γη είναι με την ΚΟΙΝΗ και ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ δύο άλλων ανθρώπων, μέσα δηλαδή από μια πράξη εγωιστική. Και η έκτρωση, (όπου είναι εφικτή), ως τέτοια θα έπρεπε να κρίνεται και να αντιμετωπίζεται. Ως μια απόφαση, ως μια πράξη εγωιστική. Δεν είναι ούτε μοίρα, ούτε θέλημα θεού, ούτε προορισμός του ανθρώπου, ούτε αυτοσκοπός, ουτε εργαλείο αυτοπραγμάτωσης η γέννηση ενός ανθρώπου. Τα περί δολοφονιών και συγκρίσεων με τα ζώα ειλικρινά - και χωρίς καμία δόση ειρωνίας αλήθεια - δεν τα κατανοώ - παρότι συναισθηματικά με αγγίζουν και πετυχαίνουν το σκοπό τους.
Λοιπόν, θίγεις ένα υπερβολικά λεπτό ζήτημα και μάλιστα το κάνεις με τρόπο άγαρμπο, που μπορεί να προσβάλεις κάποιους που είχαν την ατυχία να περάσουν τέτοιες καταστάσεις. Αρχικά να γίνει μια διευκρίνηση, μια γυναίκα 4 μηνών ΔΕΝ μπορεί να κάνει έκτρωση, το χρονικό όριο της έκτρωσης είναι μέχρι τους 3 μηνες το πολύ, οπότε δεν νομίζω οτι έχει υπάρξει περίπτωση γιατρού που να εχει πει ότι στους 4 μήνες το έμβρυο είναι ασχηματιστο.Τελος πάντων παρακάτω. Η έκτρωση είναι πάντα η έσχατη λύση, κατανοώ απόλυτα κάποια που θα πάρει μια τέτοια απόφαση, καθώς απο πίσω κρύβονται κάποιοι λόγοι, κανείς δεν κάνει έκτρωση για πλάκα. Σίγουρα πρέπει να αποφεύγονται αυτές οι καταστάσεις αλλά για τον α ή β λόγο συμβαίνουν και οσο σκληρό και αν ακουστεί η έκτρωση ορισμένες φορές είναι και η μόνη λύση. Μην ξεχνάς ότι πολλές ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες προκύπτουν απο βιασμό, εκεί τι θα πεις στη κοπέλα; Μπορείς να ηθικολογησεις σε αυτή τη περίπτωση; Δεν συμφωνώ με τον χαρακτηρισμό δολοφονία, δολοφονείται κάποιο ον με νόηση και αντίληψη, εδώ δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, τους πρώτους μήνες πρόκειται για ένα κύτταρο,όταν θέλετε να επικαλειστε την επιστήμη πρέπει όντως να μιλάτε επιστημονικά και όχι να κόβετε και να ραβετε στα μέτρα σας.Ειναι τουλάχιστον ημιμαθης οποιος θεωρεί οτι το έμβρυο έχει σχηματιστεί τον πρώτο και τον δεύτερο μήνα. Είναι ακόμη υπό διαμόρφωση. Καταλαβαίνω τον θυμό σου ως ενα βαθμό αφού υποστηρίζεις οτι παραλίγο να διακοπεί η κύηση σου,αλλά αυτή η γενίκευση και ο ατοπος παραλληλισμός με τα ζώα (πραγματικά δε ξέρω που κολλάει) υποβαθμίζει ένα τόσο σοβαρό θέμα.
Νομίζω ότι είσαι λίγο (έως τελείως) ανενημέρωτη όσον αφορά την διαμόρφωση του εμβρύου τις πρώτες εβδομάδες. Υποθέτω ότι ακόμα δεν είχες την εμπειρία αυτή ώστε να είχες ενημερωθεί έστω από περιέργεια. Σε αυτή την περίπτωση δικαιολογείσαι. Εννοώ όσον αφορά τη διάπλαση (2 μηνών κύτταρο), όχι όσον αφορά την έλλειψης νόησης και αντίληψης.Αν και θα συμφωνήσω ωστόσο σε πολλά σημεία στα λεγόμενά σου.
Συμφωνω με την Καραβαν, θετεις πολυ δυσκολο ερωτημα, το ποιο δεν μπορει να απαντηθει γενικα. Οσο για το σεξ, αν υπαρχει η καταλληλη ενημερωση, τα "ατυχηματα" μπορουν να περιοριστουν σε μεγαλο βαθμο.
Τεράστιο θέμα ανοίγεις και θα πέσει η ηθικοπλαστικότητα σύννεφο. Να επισημάνω μόνον ότι ιατρικά κάνεις ένα λάθος. ΚΑΝΕΝΑΣ γιατρός δεν προσπαθεί να σώσει μωρό 4 μηνών επειδή είναι σαν να το καταδικάζει σε μια σύντομη εξαρτημένη από μηχανική υποστήριξη ζωή με διάφορα αξεπέραστα προβλήματα (πρώτα πρώτα οι πνεύμονές του δεν έχουν αναπτυθχεί πλήρως. Αυτό συμβαίνει στον 8ο μήνα εγκυμοσύνης).Οι γέννες κάτω των 26 εβδομάδων δεν μπορούν να σωθούν ακόμα και με τις τελευταίες υπερσύγχονες τεχνολογίες. Είναι τεχνικώς αδύνατον. Έχω χάσει τέτοιο μωρό και στο λέω μετά βεβαιότητας. Μιλάμε για έμβρυα 35 εκατοστών μήκος και 870 γραμμαρίων (ενώ το μωρό που γεννιέται φυσιολογικά στο χρόνο του έχει κανονικά 50 εκατοστά μήκος και 3.5 κιλά βάρος κατά μέσο όρον). Δηλαδή σαν ένα φρέσκο κρεμμύδι. Το να σώσεις ένα τέτοιο έμβρυο και πάλι αποτελεί ρίσκο. Υπάρχει η θεωρητική ηθικολογία/θεολογία κι υπάρχει κι η ρεαλιστική ιατρική πραγματικότητα. Μην τα συγχέουμε για να μπορεί να υπάρξει διάλογος. Εφόσον είσαι 30 χρονών είναι ώρα να ενημερωθείς για τις πραγματικότητες της εγκυμοσύνης.

Απεργία της ΓΣΕΕ