Αγαπητή κοπελιά,σε μια ολόκληρη παράγραφο ιστορίας,πρωταγωνιστεί η ξενέρα σου για το ρετρό αυτοκίνητο του ανθρώπου.Λοιπόν,δε σε κρίνω διότι δε σε ξέρω.Σου αναφέρω τις σκέψεις μου:1)μετά από καιρό μόνη σου,δεν κατάφερες να το έχεις φιλοσοφήσει επαρκώς.2)Για τη μυρωδιά της κλεισούρας, ναι,έχεις δίκιο, δε δικαιολογείται εύκολα για πρώτο ραντεβού.3)Υποψιάζομαι ότι ναι,εύχεσαι να έρθει ο πρίγκιπας με την Porsche και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.Κακό είναι να μην το παραδέχεσαι.4)Δε μας είπες τι αυτοκίνητο ήταν. Αφού η στήλη εδώ ονομάζεται "εξομολογήσεις" πρέπει να το πεις ΚΑΙ αυτό.Διότι-πίστεψέ με- έχει τη σημασία του.Ενδέχεται ο φίλος να ήρθε με Porsche Carrera RS '73 (=ένα κατοστάρι χιλιάρικα ευρώ), με BMW M3 '85 (=ένα εξηντάρι χιλιάρικα), με DeTomaso Pantera (=ένα 90άρι χιλιάρικα) και μην αναφέρω καμμιά Lamborghini Miura! (παλιάμαξο του '70-μην ασχολείσαι)... Συνεπώς, ίσως δεν κατάλαβες με τι αμάξι κυκλοφόρησες. 5)"κατά τα λοιπά" ήταν καλό παιδί,ενδιαφέρων τύπος. "Κατά τα λοιπά"... μάλλον το ζητάει ο οργανισμός σου να είχε αμάξι του 2015, να μυρίζει καινουργίλα και να σ'εχει γραμμένη στ'...@ του. Αν η προτεραιότητά σου είναι το αμάξι, να τους ζητάς την άδεια κυκλοφορίας! 6)Προφανώς και αποδεδειγμένα πλέον,ούτε που φαντάζεσαι ότι ο φίλος μας μπορεί να'χει και γ..'ω τα φράγκα και απλά ήθελε να σε τεστάρει (ή πολύ απλά έτυχε να χαλάσει το δικό του αυτοκίνητο και δανείστηκε κάποιο άλλο).Φιλικά, σου συνιστώ να θυμάσαι ότι το ότι βλέπεις κάποιον να οδηγεί ένα αμάξι δε σημαίνει ότι είναι δικό του. Να το θυμάσαι αυτό. 7)Δε σου λέω τι να κάνεις και τι να μην κάνεις. Θα αναμένω τη συνέχεια της ιστορίας σου...
1.6.2015 | 15:35
έχει παλιό αυτοκίνητο
θέλω να εξομολογηθώ κάτι που με κάνει να αισθάνομαι χάλια... προχθές βγήκα -μετά από πολύ καιρό μόνη - ραντεβού με έναν τύπο. Ήρθε και με πήρε από το σπίτι. Το κακό είναι ότι είχε ένα πολύ παλιό αυτοκίνητο, τόσο παλιό που, για να καταλάβετε, η ζώνη ασφαλείας ήταν από αυτές που δεν "ρουφιούνται" αυτόματα, αλλά κρέμεται δίπλα στο συνοδηγό (δεν ξέρω αν σας έχει τύχει, τις έχουν τα αυτοκίνητα δεκαετίας 80). Όταν την έλυσα έπρεπε να την τραβήξω με το χέρι προς τα κάτω για να επιστρέψει στη θέση της. Επίσης το αυτοκίνητο ήταν τόσο παλιό που μύριζε κλεισούρα. Κατά τα λοιπά ήταν καλό παιδί, ενδιαφέρων τύπος. Αλλά το παραδέχομαι, η φάση με ξενέρωσε λίγο. Δεν είμαι των υλικών πραγμάτων, ούτε θέλω τον πρίγκηπα με την πόρσε, αλλά.............τι να κάνω? να ξαναβγώ μαζί του? και μόνο που σκέφτομαι τη μυρωδιά στο αυτοκίνητο με πιάνει ζαλάδα...από την άλλη δεν είναι πεζό να τον γειώσω γι αυτό το λόγο????
9
