ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον, δεν εχω καθολου φιλους μονο κατι παιδια που μια στο τοσο βγαινουμε. Ομως, νιωθω τοσο μονη γιατι δεν εχουμε ερθει κοντα. Βαρεθηκα μολις βλεπω καποιο καινουριο ατομο να το πλησιαζω μηπως κανουμε παρεα και αυτο να εχει ηδη φιλους. Δεν ξερω υπαρχουν μερες που βαριεμαι αφανταστα, νιωθω ασχημα με τον εαυτο μου και μερες που περναω καλα. Ειμαι 19 δεν πινω, δεν καπνιζω και ειμαι κλειστος ανθρωπος. Αλλα παρολα αυτα μου αξιζει αυτο; Νομιζω οτι ολη μου την ζωη θα την περασω ετσι, περπατωντας μονη στους δρομους. ''Παρακαλωντας'' τον εναν και τον αλλον μπας και μπορεσει να βγουμε. Ακομα, δεν εχω παει διακοπες μονη μου, που να βρω παρεα. Βλεπω αλλους να εχουν φιλους, να ξενυχτανε, να βγαινουν καθε μερα, να δουλευουν παραλληλα με την σχολη, να πηγαινουν ταξιδια με τα αγορια τους και νιωθω οτι εγω δεν ζω και οτι τα χρονια περνουν . Δεν ξερω...