ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αλλου η καρδια μου και αλλου το σωμα μου..ειμαι χρονια ερωτευμενη με καποιον που δεν μπορουσαμε να ειμαστε μαζι γιατι αυτος ηταν δεσμευμενος.μαζι του εκανα την υπερβαση,του ειπα πως νιωθω,χωρισα,ημουν ο εαυτος μου μακρια απο πρεπει ομως εγω ενιωθα γι αυτον πραγματα ενω εκεινος δεν εκδηλωνοταν κ γενικα ηταν δειλος.μετα απο μεγαλο διαστημα που απομακρυνθηκα παροτι τον αγαπουσα ακομα αλλα ολο αυτο ηταν αδιεξοδο γνωρισα ενα παιδι ειμαστε μαζι 2 χρονια,με αγαπαει με προσεχει με θαυμαζει και ειναι ολα οσα θα ηθελα η καθε κοπελα.τον αγαπαω οχι οπως τον αλλο που ποτε δεν εβγαλα απο το μυαλο μου.πριν λιγο καιρο συναντησα τυχαια τον αλλο κ μου προτεινε να βρεθουμε.ενω ηθελα πολυ να τον δω τελικα δεν πηγα.πιστευω ειναι καλυτερα κ το πιο σωστο που θα μπορουσα να κανω απεναντι στη σχεση μου.καποιες φορες νιωθω ενοχες ομως απεναντι στο αγορι μου,οτι δεν του αξιζω.τι με συμβουλευετε να κανω;