ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
17.11.2023 | 18:30

Απομώνοση

Εξαφανίστηκα!Αφησα παρέες χρονών και κλείστηκα στους τέσσερεις τοίχους.Αισθάνομαι αποτυχημένη σε όλες τις πτυχές της ζωής μου.Γιατί να προσποιούμαι την χαρούμενη,δεν υπάρχει λόγος να μαυρίζω κανέναν.Επίσης δεν υπάρχει λογος να βρίσκομαι σε σχέσεις που αισθάνομαι αναλώσημη,καλύτερα να αφοσιωθώ στην δουλειά μου.Φοβάμαι ομως οτι ετσι θα συνεχίσει η ζωή μου χωρις δασκέδαση και σύνδεση με κανένα.ΦΟΒΑΜΑΙ.Πώς ξεπερνιέται η απογοήτευση και η απομώνοση δεν ξέρω.
3
 
 
 
 
σχόλια

Καλημέρα,
Ανάμεσα σε καφέ,ενημέρωσης και μοναξιάς έπεσα στην εξομολόγηση σου.....Στην ίδια φάση ύστερα από μια έντονη και πολυτάραχη ,πολύβοη ζωή τώρα ατελείωτη σιωπή ,μοναξιά αλλά και ηρεμία ,γαλήνη,προσωπικός χρόνος , ξεκούραση.... Υπάρχουν όμως κάποιες στιγμές που θα θελα παρέα για ένα θέατρο,ένα θερινό σινεμά,παρέα για ένα ποτό και συζήτηση,μια εκδρομή...δύσκολες καταστάσεις κι ακόμη πιο δύσκολες οι αληθινές σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Περιορίζεσαι σε επαγγελματικές κ κοινωνικές συναναστροφές αλλά όταν κλείνει η πόρτα καταλήγει ς μονος

Αν θελεις να μεινεις μονη για να κανεις ενα restart, δε σε κανει αποτυχημενη...Οι παρεες που ειχες καποτε σε καλυπταν, αλλα οσο εξελισσεσαι τοσο ανεβαινουν τα στανταρ σου. Εαν ομως ηταν δικη σου επιλογη να απομακρυνθεις χωρις να υπαρχει λογος, τοτε μεινε μονη αλλα μην κοψεις καθε επαφη...Ενημερωσε τους οτι χρειαζεσαι λιγο να αποκοπεις. Εαν δεν περνας καλα μαζι τους τοτε ναι, καλυτερα μονη μεχρι να ανασυγκροτηθεις!!

Η απογοήτευση και η απομόνωση ξεπρνιούνται όταν βρεις πάλι κίνητρο για να ζεις. Όταν κάτι θα σου δώσει ελπίδα.
Η επιλογή σου να απομονωθείς εικάζω πως έγινε επειδή πληγώθηκες.
Τουλάχιστον αυτό βγαίνει από τα γραφόμενά σου.
Είσαι μάλλον στην αρχή της απομόνωσής σου επειδή θεωρείς πως είναι ένα ασφαλές καταφύγιο από τις πληγωτικές συμπεριφορές που εισέπραξες.
Σου εύχομαι ολόψυχα επιτυχία και στη δουλειά σου και παντού και να μην χρειαστεί για οποιοδήποτε λόγο να συνεχιστεί η απομόνωσή σου και η απομάκρυνσή σου από σχέσεις γιατί αν περάσεις κάποιο όριο θα αρχίσεις να νιώσεις μέχρι και σωματικό πόνο λόγω της μοναξιάς πέρα από τον τεράστιο κι ανείπωτο ψυχικό πόνο.
Εύχομαι να μην είσαι καταραμένη όπως κάποιοι άλλοι.
Μην επιδιώξεις να μείνεις απομονωμένη όταν γλυκάνεις λίγο μέσα σου και ξεπεραστεί ελαφρώς η απογοήτευση γιατί αν περάσουν πολλά χρόνια έτσι θα μετανιώσεις γιατί η μοναξιά θα σου γίνει δεύτερο δέρμα.
Επίσης το ακόμα χειρότερο είναι το να βρίσκεσαι στη ζωή με κανονικό τρόπο, να κυκλοφορείς, να κάνεις πράγματα, να ζεις μέσα στον κόσμο, να έχεις πολλούς γνωστούς και παρ όλα αυτά να παραμένεις μόνη.
Προσπάθησε να χτίσεις έστω ένα μικρό κύκλο ανθρώπων, έστω μετρημένους στα μισά δάχτυλα του ενός χεριού αν δεν θες πολλούς γιατί αν τα χρόνια θα περάσουν και δεν συμβεί αυτό, οι άνθρωποι θα σε αφήνουν να αραχνιάσεις μέσα στη λήθη και το ακόμα χειρότερο να περνάς και αραχνιασμένος από δίπλα τους χωρίς να σου προσφέρουν έστω ένα φιλικό άγγιγμα.
Όσο για το φιλί θα ξεχάσεις ακόμα και την αίσθησή του.
Μην αφήσεις τον εαυτό σου να σου συμβεί κάτι τέτοιο.
Αν σου συμβεί, κουράγιο, δεν έχω να πω κάτι άλλο γιατί κάποιες φορές συμβαίνει και χωρίς να το αφήνεις.
Πάντως σε κάθε περίπτωση όσο κι αν θεωρείται safe space η απομόνωσή σου για τώρα, μην την αφήσεις να γιγαντωθεί.
Καλή δύναμη με υγεία.