ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.12.2018 | 21:12

Αμφιβολίες

Καλησπέρα και χρόνια πολλά με τον σύζυγό μου είμαστε παντρεμένοι 6 μήνες αλλά γνωριζόμαστε 3,5 χρόνια είμαστε και οι δύο χωρισμένοι εκείνος περίπου στα 10 χρόνια και εγώ στα μισά η πρώην του τον άφησε εξαφανίστηκε και η επαφές τους ήταν ελάχιστες έως μηδαμινές πριν ένα χρόνο όμως με αφορμή τον μικρό γιο 23 χρονών αποφάσισε να φτιάξει την σχέση της με τα παιδιά της που εγκατέλειψε και σε αυτό χάρηκα πολύ άρχισαν να έχουν επαφές τύπου τηλεφωνικές στο τι θα κάνει με σπουδές και τέτοια ουδέν πρόβλημα και εδώ βγήκαν και κάποιες φορές με τα παιδιά για να μιλήσουν όλα καλά τώρα τελευταία όμως έγιναν κάποια τηλέφωνα χωρίς να μου το πει ενώ πριν μου έλεγε και το κερασάκι στην τούρτα ήρθε όταν πριν είκοσι μέρες την χτύπησε αυτοκίνητο και μπήκε νοσοκομείο χειρουργείο και όλα καλά το ευχήθηκα να γίνει καλά και την συμπονεσα σε αυτές τις 20 μέρες έχει πάει 5 φορές να την δει με την πρόφαση να μην είναι μόνη ενώ έχει σύντροφο και τα παιδιά πηγαίνουν κάθε μέρα αυτό που με ενόχλησε περισσότερο είναι ότι την ημέρα των Χριστουγέννων αντί το πρωί να το περάσουμε μαζί πήγε για να είναι μαζί της και άρχισα να σκέφτομαι τελικά μήπως δεν την ξεπέρασε ποτέ μήπως βλέπων τα στην ξύπνησαν παλιά συναισθήματα?
6
 
 
 
 
σχόλια
Κι εμένα θα μου έμπαιναν ψύλλοι στα αυτιά αν από εκεί που 10 χρόνια δεν είχαν καμιά επαφή, ξαφνικά αρχίζαν τα κολλητηλίκια. Αλλά φυσικά δε μπορείς να βασιστείς στη γνώμη μερικών τυχαίων, που δεν ξέρουν κανέναν απ'τους 2 σας.
Να ρε παιδια... Γι' αυτό δεν ανεβάζουν τις δικές μας εξ.Έχουν οι δικές μας τέτοια ίντριγκα; Τέλος πάντων, επειδή εγώ το είδα όνειρο, ξέρω τι νιώθει ο σύντροφός σου για την πρώην του, μη σου πω ότι ξέρω ΚΑΙ το τελος της ιστοριας.Αλλά δε σου λέω.
Δυο πράγματα με εκνευρισαν choc μου. Πρώτον, το γεγονός ότι μας υποχρέωσε να το πιούμε μονορούφι, ολόκληρο κατεβατό, (σχεδόν ζαλίστηκα) και δεύτερον ότι περιμένει να κάνουμε εικασίες για ένα ζήτημα σύνθετο, μια κατάσταση πολυπαραγοντικη, χωρίς στοιχεία, και το σημαντικότερο: χωρίς να γνωρίζουμε την προσωπικότητα του ανθρώπου ο οποίος φέρεται έτσι.Που ακριβώς θα βοηθούσαν οι μαντεψιες μας σε ένα τέτοιο θέμα, χωρίς να γνωρίζουμε επιπλέον παραμέτρους; Έγινα κακιά πάλι. Deal with it.
Καλες γιορτες κοριτσαρα!Ε μα πχια! Μας σερβιρε σφηνακι σε κανατα...Σιγα μανδαμ! Την ακουσαμε στερεο! Τωρα που ξεκουραστηκα θα σου απαντησω...Συμφωνω με τη φιλεναδα ανωθεν αλλα αααααντε θα προσπαθησω να δωσω μια λογικη απαντηση βασει δεδομενων...Λοιπον αν ο προφορικος σου λογος ειναι σαν τον γραπτο , το νοσοκομειο θα φανταζει οαση...Τοσο η γυναικα του (λογω καταστασης)οσο κ ο χωρος ,αν μη τι αλλο, θα προσφερουν μια ηρεμια...Για να σοβαρευτουμε: Η γυναικα (και μητερα των παιδιων του) ειχε σοβαρο ατυχημα! Καλα εκανε (κατ'εμε)κ πηγε! Η ανασφαλεια σου θαρρω οτι εγκειται στην προ της νοσηλειας ,σχεση τους...Το γεγονος οτι η γυναικα Χριστουγεννιατικα ειναι στο νοσοκομειο κ εσυ κοιτουσες μη τυχον κ φας τα μελομακαρονα μονη,με ξεπερναει...Δειξε κ λιγη ανωτεροτητα/ανθρωπια!δλδ.ελεος καπου! Περαστικα στην πρωην!Καλα μυαλα κ καλες γιορτες!
Θα σου απαντούσα, πολύ ευχαρίστως, αλλά την περίοδο των Χριστουγέννων δεν την δουλεύω την γυάλινη την σφαίρα, είναι γρουσουζιά. Ούτε χαρτάκι ρίχνω, αμαρτία.Έλα μετά τις γιορτές, με μία μικρή τούφα τρίχες μασχάλης και μία μπατονέτα με κερί αυτιών (ακαθαριστα, 5 ημερών), να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.