ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.3.2017 | 21:17

Αδιέξοδο

Όλα ξεκίνησαν όταν επέστρεψα απο τις σπουδές μου. Επιστρέφοντας στη πόλη μου υπήρξε μια επανασύνδεση με τον πρώην μου.Δε θα μπώ σε λεπτομέριες για το λόγο που χώρισα και γιατί επέστρεψα πίσω σε αυτόν κλπ. Θα σταθώ στο ότι είναι ένα άτομο το οποίο μου χει σταθεί αφάνταστα πολύ σε δύσκολες φάσεις όπου πέρναγα ανά καιρούς και παρόλο που υπήρξαμε χωρισμένοι για κάποιο διάστημα,πάντα ερχόταν να μου δώσει τη βοηθειά του. Επιστρέφοντας λοιπόν πίσω στην επαρχεία,πίσω στο σπίτι,με τους γονείς μου και με τα αδέρφια μου,είδα πως επικρατεί μια απαράδεχτη συμπεριφορά απτον αδερφό μου προς τους γονείς μου. Μιλάει πολύ άσχημα,δε σέβεται ώρες κοινής ησυχίας,κάνει παράπονα για το φαι που φτιάχνει η μάνα μου πως δε του αρεσουν πχ η φακες ενώ ποτέ δεν έδωσε χρήματα να βοηθήσει με τα έξοδα του σπιτιού. Δε μπορείς να του μιλήσεις,όλο σου τη λέει κλπ. Όταν μιλάει άσχημα στους γονείς μου έχω φτάσει σε σημείο να τσακωνόμαστε ακόμα και να πιανόμαστε στα χέρια. Δε μπορώ να βρώ ησυχία σε αυτό το σπίτι. Θέλω να κοιμηθώ το μεσημέρι σα κανονικός άνθρωπος και δε μπορω γιατί έχει τέρμα τη μουσική,το ίδιο και το βράδυ . Σκέφτομαι ακόμα και το να κάτσω στο τραπέζι να φάω γιατί ξέρω πως θα ρθει και θα βρεί να πει τη μαλακία του μόνο και μόνο για να τσακωθούμε. Δεν είχαμε ποτέ κόντρες παλιότερα. Τώρα τελευταία έχει αλλάξει τελείως. Και επειδή πραγματικά με το να πλακωνόμαστε δε βγάζω άκρη επέλεξα να λείπω τις περισσότερες ώρες απτο σπίτι για να βρίσκω την ησυχία μου... Έτσι με αυτά και με αυτά το αγόρι μου γνωρίζει τη κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι και είμαστε όλη μέρα μαζί. Και νιώθω άσχημα διότι το πολύ μαζί πιστεύω πως θα μας σκοτώσει. Και βρίσκομαι σε δύσκολη θέση διότι αν κάποιο βράδυ μου ζητάει να μη κοιμηθούμε μαζί για τον α-β λόγο,όποτε κοιμάμαι σπίτι μου ξέρω πως το πρωί που ξυπνάω θα πρέπει να χουζουρέψω μεχτο μεσημέρι που φεύγει ο αδερφός μου απτο σπίτι για να μην βρίσκομαι μαζί του στη κουζίνα και για να μην φάω τη γκρίνια και την προκλητικότητα με τη τσίπλα στο μάτι. Δε πρόκειται για υπερβολη πραγματικά όμως. Είναι ψυχοφθόρο να μη μπορείς να βρείς την ησυχία σου μέσα στο σπίτινσου καινα αναγκάζεσαι να λύπεις όλη μέρα. Το αγόρι μου μεν με ενθαρύνει αρκετά,απλά νιώθω άσχημα γιατί δεν έχω επιλογές και ξέρω πως το πολύ μαζί ίσως δημιουργήσει φθορά στη σχέση μας..
1
 
 
 
 
σχόλια
Αγαπητή μου θα σου πω όσο αντικειμενικά μπορώ τη γνώμη μου.Πριν φύγεις για σπουδές σαν οικογένεια είχατε τη ρουτίνα και τους ρυθμούς σας.Φεύγοντας απο το σπίτι σου,έφτιαξες το δικό σου, μπήκες στους ρυθμούς σου κλπ.Παράλληλα όμως οι δικοί σου που έμειναν πίσω συνήθισαν και εκείνοι διαφορετικά.Ο αδελφός σου στο σπίτι ήταν σαν μοναχοπαίδι και λειτουργούσε έτσι.Άκουγε τις μουσικές του όταν γούσταρε και αφού οι γονείς σου δεν είχαν θέμα,δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.Καλώς η κακώς επιστρέφοντας στο πατρικό σου,εσύ τάραξες τις ισορροπίες τους.Είχαν συνηθίσει αλλιώς τα 4-5 χρόνια που έλειπες,πως να το κάνουμε τώρα.Σε κάθε περίπτωση επιστρέφοντας στο πατρικό είναι μια δύσκολη διαδικασία για ΟΛΟΥΣ και όχι μόνο για εσένα.Επιπλέον δε μπορεί να πλακώνεστε στο ξύλο,δεν είναι φυσιολογικό δηλαδή.Σε μια καλή στιγμή κάντε μια όμορφη κουβέντα όλοι μαζί,χωρίς φωνές και ξύλο και προσπαθήστε να βρείτε μια χρυσή τομή που θα σας εξυπηρετεί όλους.Και η δική μου εμπειρία όταν επέστρεψα για ένα χρόνο στο πατρικό μου μέχρι να παντρευτώ ήταν δύσκολη.Η μητέρα μου είναι ένας δύσκολος άνθρωπος αντικειμενικά οπότε είχαμε προστριβές.Ηρέμησε λοιπόν και κάνε και εσύ πίσω σε πράγματα που δεν είναι ήσσονος σημασίας για εσένα και πιστεύω θα είστε μια χαρά.