Δικός Της (Her)

Δικός Της (Her) Facebook Twitter
0

Σκηνοθεσία: Σπάικ Τζόνζι

Πρωταγωνιστούν: Γιοακίν Φίνιξ, Σκάρλετ Τζόχανσον, Ολίβια Γουάιλντ, Έιμι Άνταμς, Ρούνεϊ Μάρα

Βαθμολογία: 4/5

Σε ένα όχι τόσο μακρινό μέλλον, στο Λος Άντζελες, ζει ο Θίοντορ Τουόμπλι (Γιοακίν Φίνιξ), ένα μοναχικός και ιδιαίτερος άνδρας που βγάζει τα προς το ζην γράφοντας προσωπικά γράμματα για λογαριασμό άλλων. Μόνος μετά από μια μακρόχρονη σχέση, αποφασίζει να αγοράσει ένα προηγμένο λειτουργικό σύστημα το οποίο υπόσχεται ότι ανταποκρίνεται στις προσωπικές ανάγκες κάθε χρήστη καθώς αποτελεί μια διαισθητική και μοναδική οντότητα από μόνη της. Ενεργοποιώντας το, γνωρίζει τη «Σαμάνθα» (Σκάρλετ Τζοχάνσον), μια χαρούμενη γυναικεία φωνή που αποδεικνύεται διορατική, ευαίσθητη αλλά και εξαιρετικά αστεία. Όταν όμως οι ανάγκες και οι επιθυμίες της μεγαλώνουν, σε συνδυασμό με τις δικές του, η φιλία τους βαθαίνει και μια ασυνήθιστα ρομαντική διάθεση αναπτύσσεται μεταξύ τους...

Το καλύτερο και πιο πρωτότυπο σενάριο της χρονιάς υποστηρίζεται από σκηνοθετική ευκρίνεια και έναν οργανικό, ρετρό διάκοσμο επιστημονικής φαντασίας: το Δικός Της δεν χρειάζεται να καταφύγει στον συνήθη σουρεαλισμό του Σπάικ Τζονζ, αφού ο Αμερικανός δημιουργός μιλάει για το κοντινό μέλλον με εντελώς ανθρώπινους όρους, έστω κι αν ο ένας από τους δύο πρωταγωνιστές βρίσκεται κλεισμένος μέσα σε έναν υπολογιστή.

Ο Θίοντορ Τουόμπλι (ήδη ένα παλιακό ονοματεπώνυμο) δεν έχει εντελώς συνέλθει από τον χωρισμό με την αγαπημένη του γυναίκα όταν αγοράζει ένα προηγμένο λογισμικό, επιλέγοντας γυναικεία φωνή. Πρόκειται για ένα σύστημα προσωπικής και γραμματειακής υποστήριξης, ένα passe-partout για όλες τις δουλειές και απαραίτητο σύντροφο, που δρα και αντιδρά βάση της τεχνητής νοημοσύνης που διαθέτει. Σε μια τόσο μοναχική κοινωνία (στο Λος Άντζελες της ταινίας όλοι κυκλοφορούν μόνοι και καλωδιωμένοι) η ιδιαίτερη σχέση του ανθρώπου με ένα κομπιούτερ δεν είναι πλέον ταμπού και ο Θίοντορ αποκτά δεσμό με τη Σαμάνθα, όπως έχει αυτοχρισθεί η αόρατη ύπαρξη με τη σέξι γυναικεία φωνή, που σταδιακά αλλάζει μορφές, ακόμα κι αν δεν έχει εμφάνιση, και εξελίσσεται σε καθημερινή, κανονική σχέση ανδρόγυνου, με όλα τα εμπόδια αλλά και τις ευκολίες που εμπεριέχει η απουσία του ενός από τα δύο σώματα.

Το πρόβλημα δεν είναι ο φυσικός περιορισμός της Σαμάνθα, η οποία ως και μια άσχετη κοπέλα στρατολογεί κάποια στιγμή για να την εκπροσωπήσει και να ικανοποιήσει τον αγαπημένο της, αλλά οι συναισθηματικές ατέλειες του Θίοντορ. Ο έρωτάς τους είναι άνισος, όχι όμως για τους ευνόητους, κυρίως σεξουαλικούς λόγους. Σε αυτό το φανταστικό, αν και όχι τόσο απίθανο love story, οι δυνατότητες επέκτασης μιας Σαμάνθα είναι απεριόριστες, ενώ οι αντίστοιχες ενός Θίοντορ σαφώς πεπερασμένες. Στην ουσία, η ταινία μιλάει για τη μάχη ανάμεσα στη διανοητική και τη συναισθηματική νοημοσύνη (εκεί που το παλιότερο Simone, με την ψηφιακή ανακατασκευή μιας ηθοποιού που ελέγχεται πλήρως από τον σκηνοθέτη Αλ Πατσίνο, μοιάζει με μονόχορδο ανέκδοτο). Και το κάνει απαλά και νοικοκυρεμένα, με απόλυτα συνεκτική πλοκή και καλοήθη ειρωνική αντιστροφή στη σκηνοθεσία. Δηλαδή, το Λος Άντζελες μοιάζει με έναν πολιτισμένο αλλά άνευρο κυβερνοχώρο.

Όλα τακτοποιημένα, τα χρώματα μάλλον ζεστά, τα προβλήματα τακτοποιημένα, οι εντάσεις απούσες, αλλά το γενικότερο κλίμα είναι ευχάριστα ανησυχητικό, απρόσωπο και παράξενα ουδέτερο – μια μητρόπολη ευνουχισμένη, με κατοίκους ρομποτικά προδιαγεγραμμένους. Αντίθετα, στο ανεξιχνίαστο σύμπαν της Σαμάνθα η προοπτική γεμίζει ελπίδες, όπως ακριβώς η φωνή της αντανακλά λύσεις και αισιοδοξία. Η ερωμένη-γραμματέας-φίλη και σύζυγος, κατά κάποιαν έννοια, δεν μιμείται τους ανθρώπους αλλά φιλοδοξεί να τους ξεπεράσει και ο ενθουσιασμός της για τις καθημερινές ανακαλύψεις των επιτευγμάτων γίνεται μεταδοτικός.

Το ότι έχει χιλιάδες ταυτόχρονες επαφές με άτομα που δεν είναι μόνο άλλοι χρήστες ή συνάδελφοι-λογισμικά αλλά ψηφιακές ανακατασκευές σημαντικών ανθρώπων που δεν ζουν πλέον, αλλά αναπαριστώνται «ζωντανά» έχοντας αποδράσει από τον κόσμο των νεκρών, πραγματικά βάζει φιτιλιές στον δύσμοιρο Θίοντορ, ο οποίος βλέπει το τερατάκι του Φράνκενσταϊν να απλώνει τα φτερά του σε διαστάσεις που ο ίδιος δεν δύναται να παρακολουθήσει. Κι εμείς ακολουθούμε τα βήματα της Σαμάνθα, από μωρό σε αυτόνομο ον, παράλληλα με τη συμπόνοια που σίγουρα έχουμε για τον εύκολο για ταύτιση Θίοντορ, έναν απογοητευμένο άνδρα που ζει γράφοντας επιστολές για άλλους, αλλά έπεσε στην περίπτωση. Το φινάλε είναι κάπως αναμενόμενο, αλλά δεν αφαιρεί την εξαιρετική εντύπωση μιας χειροποίητης περιπέτειας της ψυχής μέσα από τις παγίδες του σώματος, έναν στοχασμό για το άυλο του μεγάλου έρωτα και τη χίμαιρα της αιώνιας αγάπης με απτούς κινηματογραφικούς όρους από έναν σκηνοθέτη που πάντα ψάχνεται – και πάντα κάτι ωραίο βρίσκει.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.