Aυτή την εβδομάδα στη στήλη μου θυμήθηκα το αγαπημένο μου επιτραπέζιο (παιδικό) παιχνίδι : το Hotel. Τα δυο αγαπημένα μου ξενοδοχεία ήταν το Waikiki (εξωτικό σε ρυθμούς tiki αν θυμάμαι καλά) και το Boomerang (φτηνιάρικο και άσπρο). Οι αναγνώστες θυμήθηκαν και τα ονόματα των υπόλοιπων ξενοδοχείων : L’ etoile, Τaj Mahal, President, Fyjiyama (ήταν το χειρότερο). Νομίζω αυτά είναι. Αν υπάρχει και κάποιο άλλο να μου το θυμίσετε. Το γραφείο μας τους τελευταίος μήνες έχει γίνει ελαφρώς πιο φιλικό στα παιδιά – τρεις συνάδελφοι έχουν παιδιά – κοριτσάκια μάλιστα που κατά καιρούς μπαίνουν μέσα με τα ροζ φορμάκια τους και μας ζωγραφίζουν διάφορα πράγματα τα οποία έχουν σιγά- σιγά κατακυριεύσει το γραφείο. Mερικά μου θυμίζουν αυτο που είχε πει ο Πικάσο "Μου πήρε 4 χρόνια για να μάθω να ζωγραφίζω σαν το Ραφαήλ αλλα μια ζωή για να μάθω να ζωγραφίζω σαν παιδί"

Μου θυμίζει παπαγάλο

Somewhere over the rainbow

Αγάπη υπάρχει

Το ροζ  κοντάρι τι είναι;

Νιαου-νιαου- νιαου- νιαου- νιαου- νιααααααα

Το πεπόνι παγώνει;

Μαρία περήφανη μάνα

Ηοliday in Waikiki

Aυτο το (μάλλον χαζό) τραγουδι των Kinks μιλάει για έναν άγγλο που έκανε διακοπές στο Waikiki και ανμακάλυψε οτι τίποτα δεν είναι τόσο αγνό εκεί και τα κορίτσια φοράγανε hula skirts φτιαγμένες απο PVC.