Τόπο στα νιάτα! 1

Τόπο στα νιάτα! 1 Facebook Twitter
1

1. Τόπος των Νιάτων: Τον τελευταίο καιρό διαβάζω (εκτός από Πίντσον και Ρoθ) μανιωδώς πιτσιρικάδες. Τριαντάρηδες. Δηλαδή, που λέει ο λόγος πιτσιρικάδες, καθότι ενθυμούμαι ότι στα είκοσι οχτώ μου, με δύο γάμους στην πλάτη, καμιά τριανταριά μεταφράσεις, χιλιάδες σελίδες κείμενα σε περιοδικά, κλοτσοπατινάδες σε μπαράκια και καταγώγια, περιπλανήσεις σε μέρη που, όσο κι αν δεν θέλω, τα θυμάμαι πολύ καλά, και μια βεντάλια κουτουράδες, συν έναν γυλιό λάθη, αισθανόμουν μεσόκοπος, όπως άλλωστε και όλοι οι ταραξίες της σαματογενιάς μου. Τέλος πάντων, διαβάζω πιτσιρικάδες, και εννοώ τριαντάρηδες και βάλε. Αλλάζουν οι καιροί, αλλάζουν οι ρυθμοί, αλλάζουν οι ηλικίες. Αυτό που, ευτυχώς, δεν αλλάζει είναι ότι διαρκώς ξεφυτρώνουν ταλέντα και δουλευταράδες. Παλικάρια, αγόρια και κορίτσια, που δεν μένουν μονάχα στο ότι έχουν άνεση να γράφουν, αλλά τους διέπει μια (κολοσσιαίας κοπώσεως, πρέπει να το πούμε) φιλοδοξία να μιλήσουν τη γλώσσα των καιρών τους/μας, να εκφράσουν καταστάσεις συναισθηματικής/ψυχικής/πνευματικής πολυπλοκότητας, διελεύσεις διλημμάτων που μπορούν να σε εξουθενώσουν, φαινομενικά άχαρες και μη-περιπετειώδεις αναβάσεις σε λοφίσκους του ασήμαντου που εντούτοις κρύβουν πλούτο, έρωτες που δεν μοιάζουν καθόλου με έρωτες, αλλά με ημιάλαλο κυνισμό ή με σπασμωδική διευθέτηση κοινόχρηστων αναγκών, αλλά επίσης κρύβουν πλούτο, και πάει λέγοντας.

2. Τρόπος των Νιάτων: Με γοητεύει η γόνιμη συνομιλία των εν λόγω νεαρών με παλαιότερους τρόπους και τόπους της λογοτεχνίας, με κείμενα/βιβλία που τους έχουν διαπλάσει και που, αφού τα διάβασαν, και τα ζήλεψαν, τα μελέτησαν, τα ξεκοκάλισαν, τα χαρτογράφησαν, επιδιώκουν να τα χρησιμοποιήσουν ως εφαλτήρια. Θέλουν, και καλά κάνουν, να γίνουν συνομιλητές, συμπαίκτες, συμπότες με τους λατρεμένους τους συγγραφείς. Κι αυτό, το ξέρουν συντριπτικά, θέλει δουλειά πολλή, ακόπαστη, άγρια. Αλλά, συνάμα, θέλει και χιούμορ, διαθέσεις βεβήλωσης, τάσεις υπέρβασης. Χαρτογραφώντας τις γαίες των νεαρών, βλέπεις σχεδόν παντού τα ίχνη από το πέρασμα του Paul Auster, του Winfried Georg «Max» Sebald, του David Foster Wallace, του Don DeLillo, καθώς και δικών μας (λίαν απαιτητικών, όπως και οι αλλοδαποί μετρ), όπως οι Ευγένιος Αρανίτσης, Νίκος Καχτίτσης, Ε.Χ. Γονατάς, Στρατής Τσίρκας, Αχιλλέας Κυριακίδης. Οι πιτσιρικάδες ξέρουν ότι πρέπει να περάσουν την ευκολία τους από δέκα δοκιμασίες, ότι πρέπει ν' αφήσουν φαλάκρα και ρυτίδες στη φωνή και στην ψυχή, να βραχνιάσει το βλέμμα τους και να τσαλακωθούν οι πεποιθήσεις τους, κάνοντας τις αδιάκοπες υποκλίσεις τους στους Μεγάλους, στους οποίους ενίοτε βγάζουν και τη γλώσσα (και καλά κάνουν, ας το ξαναπώ).

Paolo di Paοlo - Πού ήσασταν όλοι. Μτφρ.: Ανταίος Χρυσοστομίδης. Σελίδες: 260. Εκδόσεις: Ίκαρος3. Ονόματα & Διευθύνσεις: Paolo di Paolo, Λευτέρης Καλοσπύρος, Anthony Marra, Στέλιος Παπαγεωργίου, Μαρία Ξυλούρη. Ήδη μας έχει κερδίσει αυτή η πλειάδα των πιτσιρικάδων που ωρίμασαν πίσω από την πλάτη μας και μας εξέπληξαν στο φως της πανηγυρικής αυτής ημέρας, επειδή ξέρουν καλά ότι η σήμερον είναι νοητή και ως αύριον και ως χθες, πάει να πει κατέχουν τη διαλεκτική παρελθόντος/παρόντος/μέλλοντος. Ο Paolo di Paolo (Ρώμη, 1983) με το μυθιστόρημα Πού ήσασταν όλοι (μτφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης, εκδ. Ίκαρος) αναμετριέται με το μπερλοσκουνικό κουλουβάχατο, με το «κρουαζιερόπλοιο που υπήρξε η Ιταλία για είκοσι χρόνια», με τις αλλεπάλληλες φανταχτερές καρπαζιές που έφαγε η γενιά του και που τις αντελήφθη οδυνηρά λίαν προσφάτως, λες και δεν επρόκειτο για καρπαζιές αλλά για θωπείες, με την «ηλίθια, επίμονη αρχαιολογία των εαυτών μας», με τον κατατεμαχισμό της κοινωνίας και τον κατακερματισμό έως ανυπαρξίας του νοήματος. Τα τέσσερα μέλη της οικογένειας Τραμουντάνα (όνομα ανέμου βορινού, άλλωστε), ο Μάριο και η Λουτσία, οι γονείς, ο Ίταλο και η Ανίτα, τα τέκνα, σείονται και ταρακουνιούνται, ταράζονται χωρίς να σφαδάζουν, χτυπιούνται χωρίς να ματώνουν την τελευταία εικοσαετία της ιταλικής ολίσθησης στο αφασικό anything goes, στο θέατρο των μίνι τραγωδιών και των μάξι παραλογισμών, της καθημερινής καταρράκωσης των σημασιών. Ένα εσκεμμένο ατύχημα, ένας καθηγητής που καταρρέει, αλλά δεν διαλύεται, παραμένει στο παιχνίδι, ούτε ουρλιάζει μα και ούτε σε γέλια ομηρικά ξεσπάει. Μια σύζυγος που κάποια στιγμή τα μισοπαρατάει. Ένας υιός που τσαλαβουτάει μια ζωή στα ρηχά και ύστερα, ίσως κάποτε, οκέι, καλά, βλέπουμε, κάτι μπορεί να κάνει, κάποιος μπορεί να γίνει. Μια θυγατέρα, μισοπαρούσα μισοαπούσα. Ηλεκτρονικοί υπολογιστές και sms, θεατές στις παγκόσμιες κινήσεις, νύξεις από δω, υπαινιγμοί από κει. Δεξιοτεχνικά, με κλεισίματα ματιού στους άμεσους προγόνους του, με σκακιστικές μεταμοντέρνες διευθετήσεις στην πρόζα του, ο Paolo di Paolo θέλει να μας ξεναγήσει στο living room του «είμαι μετρίως μέτριος και πάντα μετρημένος» (Φατμέ), μείον η ουσία, μείον το συναίσθημα, μείον η τρυφερότητα, που αποτελεί [δυστυχώς (!), και πρέπει κάτι κατεπειγόντως να γίνει] την ανιαρή συνθήκη μιας, από όλες τις απόψεις, μετέωρης κοινωνίας. Εύγε στον Paolo di Paolo! Εύγε και στον έμπειρο, έξοχο μεταφραστή, τον Ανταίο Χρυσοστομίδη, εύγε και στις νεοανανεωμένες ροπές των ιστορικών εκδόσεων Ίκαρος που κάνουν ένα σημαντικό, καλοσχεδιασμένο άνοιγμα στα νιάτα!

(Συνεχίζεται)

Βιβλίο
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύ της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Βιβλίο / «Η Αποκάλυψη είναι μια συνεχής ετυμηγορία»: Η πολιτική ισχύς της άχρονης τέχνης του Κρασναχορκάι

Ο Ούγγρος κάτοχος του φετινού Νόμπελ λογοτεχνίας γράφει με μαγικό τρόπο για τις αποπνικτικές επιπτώσεις της πολιτικής καταπίεσης, περιφρονώντας την προθυμία των ανθρώπων να τις αποδεχτούν.
THE LIFO TEAM
Gregory Jusdanis: «Ο Καβάφης, ο πρώτος “viral” ποιητής, μετέτρεψε την ποίησή του σε σωτηρία»

Βιβλίο / Κωνσταντίνος Καβάφης: Η εξαίρετη βιογραφία του κυκλοφόρησε μόλις στα Ελληνικά

Οι καθηγητές Peter Jeffreys και Gregory Jusdanis συνεργάστηκαν και έγραψαν από κοινού τη βιογραφία του μεγάλου ποιητή που φέρει τον τίτλο «Κωνσταντίνος Καβάφης – Ο άνθρωπος και ο ποιητής». Ο Gregory Jusdanis μίλησε στη LifO για το βιβλίο και για τον ποιητή που ήταν «παραδοσιακός και ταυτόχρονα μεταμοντέρνος, ο πρώτος “viral” ποιητής διεθνώς»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

LiFO politics / Αλέξης Πατέλης: «Πατριωτικό είναι να κάνεις τη χώρα σου ισχυρή»

Ο Αλέξης Πατέλης, επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού την περίοδο 2019-2024, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για την οικονομική πορεία της χώρας αυτά τα χρόνια, τις δύσκολες αποφάσεις αλλά και τις στιγμές δικαίωσης μέσα από την οπτική ενός τεχνοκράτη που βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της πολιτικής.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λάσλο Κρασναχορκάι: ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης βραβεύεται με Νόμπελ

Βιβλίο / Ο Λάσλο Κρασναχορκάι, ο σκοτεινός προφήτης της Ευρώπης, κέρδισε το Νόμπελ

Φέτος, το βραβείο δόθηκε στον Ούγγρο συγγραφέα που κατά τη Σουηδική Ακαδημία αποτελεί ένα ελπιδοφόρο βήμα προς τον χαμένο ανθρωπισμό, την υψηλή λογοτεχνία και τη στοχαστική ακρίβεια.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Βιβλίο / Το ημερολόγιο ενός διαιτητή: «Ήμασταν σχεδόν γυμνοί και ο Κολίνα μας εξέταζε με το παγερό βλέμμα του»

Σε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που έχει τίτλο “House of Cards”, ο Σουηδός πρώην διεθνής Γιόνας Έρικσον περιγράφει τις ταπεινωτικές μετρήσεις βάρους στα σεμινάρια διαιτητών της UEFA
THE LIFO TEAM
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Το Πίσω Ράφι / Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν πάντα με τη μεριά της ζωής

Ο Έλληνας σκηνοθέτης μάζεψε από «το καλάθι των αχρήστων» όλες τις εμπειρίες του κι έφτιαξε την αυτοβιογραφία του, μια ζωντανή αφήγηση γεμάτη ιστορίες, συναντήσεις, αποφθέγματα και κρίσεις, λογοτεχνικές και σινεφίλ αναφορές.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: η ιστορία του underground περιοδικού «Ανοιχτή Πόλη»

Βιβλίο / «Ανοιχτή Πόλη»: Ένα από τα πιο επιδραστικά εναλλακτικά έντυπα της Ελλάδας

Οι δημιουργοί του Κώστας Μανδηλάς και Βλάσσης Ρασσιάς, καταγράφουν την πορεία του στο βιβλίο «Για τα περάσματα που δεν βρέθηκαν ποτέ: Η ιστορία του περιοδικού “Ανοιχτή Πόλη”».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

1 σχόλια