OMMU - Magazine paradise

OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
0
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Μαρίνα Λεγάκη, Τάσος Γκαϊντατζής (Φωτό: Αλέξανδρος Ακρίβος)

Η Μαρίνα Λεγάκη και ο Τάσος Γκαϊντατζής άνοιξαν το Ommu το 2009. Πριν από αυτό, η Μαρίνα ασχολιόταν με την ψυχολογία και ο Τάσος με τη φωτογραφία. Γνωρίστηκαν το 2004 στα γυρίσματα μιας ταινίας και ξεκίνησαν μαζί το «Dynasty Zine», ένα art-fanzine που παρουσίαζε Έλληνες καλλιτέχνες και κυρίως δουλειές φίλων τους. Ακολούθησαν κάποιες συνεργασίες με καλλιτέχνες από το εξωτερικό. Το 2009 έστησαν ένα pop-up shop στην γκαλερί AMP με περίπου 200 τίτλους από 50 εκδότες. «Το μαγαζί», όπως μου λένε, «ήρθε ως φυσικό επακόλουθο. Ήταν μια DIY φάση, αλλά όχι πανκ. Φέρναμε βιβλία και περιοδικά ανθρώπων που ξέραμε προσωπικά». Το Ommu είναι η μοναδική ελληνική συμμετοχή στις μεγαλύτερες εκθέσεις βιβλίου του κόσμου που επισκέπτονται πάνω από 25.000 άτομα κάθε φορά. «Στις διεθνείς εκθέσεις γίνεται μια πολύ σκληρή επιλογή που δεν στηρίζεται σε γνωριμίες ή πολιτική, αλλά καθαρά στην ποιότητα της δουλειάς σου. Υπάρχουν λίστες αναμονής χρόνων. Την πρώτη φορά ήμασταν στη λίστα αναμονής, αλλά τώρα μας προσκαλούν κάθε χρόνο. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μας και είναι τέλειο να το ζεις».

Το Ommu βρίσκεται στην οδό Δημοκρίτου 22 στο Κολωνάκι. Είναι ένα σύγχρονο βιβλιοπωλείο που φέρνει ειδικές εκδόσεις και περιοδικά που δεν βρίσκεις στα περίπτερα. Οι ιδιοκτήτες του εστιάζουν κυρίως σε μικρότερους εκδοτικούς οίκους και όσα φέρνουν είναι αυστηρά προσωπικές τους επιλογές. Και η αλήθεια είναι ότι στα ράφια του βρίσκεις πολύ καινούργια πράγματα και όλες τις νέες τάσεις στα έντυπα. «Στο εξωτερικό αυτήν τη στιγμή κυκλοφορούν τρομερά ενδιαφέρουσες δουλειές και το κλειδί όλης αυτής της ιστορίας είναι η εμμονή. Πλέον το γενικό και αόριστο lifestyle δεν ενδιαφέρει κανέναν. Τα σύγχρονα περιοδικά είναι θεματικά, σαν μικρά manuals από διαφορετικά πράγματα που δημιουργούν μια σύγχρονη εγκυκλοπαίδεια. Έχουν εξελίξει την έννοια του fanzine και του self-published. Το αισθητικό τους αποτέλεσμα είναι άρτιο και είναι πάντα υπόθεση δουλειάς 2-3 ατόμων. Επίσης, δεν είναι απλά μια αισθητική. Δεν σου παρουσιάζουν κάτι για να σου πουλήσουν μια πετσέτα ή μαχαίρια. Παράλληλα, κάνουν δράσεις. Το ζουν αυτό που παρουσιάζουν. Αν και δεν κυκλοφορούν συχνά –το πιο σύνηθες είναι 2 ή 4 φορές τον χρόνο–, όλα έχουν πρόγραμμα και επαγγελματισμό. Ακόμα κι αυτά που βγαίνουν όποτε υπάρχουν λεφτά. Πάντα θα είναι εκεί και θα είναι το ίδιο. Δεν θα είναι πυροτέχνημα. Κανένα από αυτά δεν βγήκε μια φορά κι εξαφανίστηκε».

Η ανταπόκριση που είχε το μαγαζί στο κοινό δεν ήταν αυτό που είχαν αρχικά φανταστεί. «Πέρασε ενάμισης χρόνος από τότε που ανοίξαμε και έλεγαν ότι ήμασταν απλά ένα φανζινάδικο. Υπήρχε πρόβλημα αντίληψης αυτού του πράγματος. Ο Έλληνας διαβάζει, αλλά δεν είναι συνηθισμένος να βλέπει κάτι άλλο».

Στόχευαν σε έναν κόσμο πιο νεαρό και δημιουργικά ανήσυχο, αλλά με έκπληξη διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει. «Το καλό είναι ότι εμφανίστηκε ένα άλλο κομμάτι ανθρώπων που στηρίζουν αυτό το πράγμα και δεν είναι τόσο της τέχνης. Οι καλύτεροί μας πελάτες είναι άνθρωποι γύρω στα 50 που ούτε τους ήξερες και ούτε σε ήξεραν και απλώς έγινε ένας συνδυασμός που έδεσε. Έξω, βέβαια, δεν είναι κάτι που αφορά 4-5 ανθρώπους, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι της πόλης. Μπορεί να αγοράζει θεματικό περιοδικό ο οποιοσδήποτε, από έναν ακαδημαϊκό που κάνει μια μελέτη πάνω σε κάτι μέχρι έναν 18χρονο που του αρέσει να βγάζει φωτογραφίες. Φυσικά, έχουμε και το online μαγαζί μέσω του οποίου πουλάμε σε όλο τον κόσμο, από την Ιαπωνία μέχρι την Αμερική, οπότε απλώς η έδρα μας είναι εδώ. Από τη στιγμή που έχεις Ίντερνετ και όλα δουλεύουν μέσα από το κινητό σου, είσαι παντού. Και υπάρχουν και τα διεθνή fairs, που είναι τα πιο πετυχημένα από οικονομικής άποψης. Δεν ζεις από την Ελλάδα».

Από την εμπειρία τους με το εξωτερικό, το γενικότερο πρόβλημα με τις ελληνικές εκδόσεις οφείλεται στην έλλειψη αυθορμητισμού. Σύμφωνα με τη Μαρίνα «λείπουν η προσπάθεια και οι ώριμες αποφάσεις. Η αγορά πραγμάτων που θα σου δώσουν ερεθίσματα. Το ότι δεν υπάρχουν ανάλογα περιοδικά στην Ελλάδα είναι κάπως αρνητικό, εκτός από 1-2 εξαιρέσεις. Καμιά φορά ζούμε καταστάσεις στο μαγαζί που θυμίζουν τη σκηνή από ένα ντοκιμαντέρ όπου κάποιος Γάλλος ανθρωπολόγος πετάει πάνω από τον Αμαζόνιο και ανακαλύπτει για πρώτη φορά τις φυλές του και οι φυλές αντίστοιχα ανακαλύπτουν ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι».

Και ο Τάσος συμπληρώνει: «Γενικά πιστεύουμε πάρα πολύ στους nerds και η αγαπημένη μας ταινία είναι το Revenge of the Nerds. Κάτι θα γίνει και εδώ στο τέλος και αυτοί θα αλλάξουν το μέλλον, όχι οι χίπστερ DJs».

=====

Οι OMMU προτείνουν:

OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Kaleidoscope: Περιοδικό τέχνης από το Μιλάνο. Κάθε φορά έχει ένα μεγάλο αφιέρωμα σε ένα συγκεκριμένο θέμα, π.χ. Αφρική, μόδα κ.λπ. Το τελευταίο τεύχος είναι αφιερωμένο στην Ασία.
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Gather Journal: Περιοδικό μαγειρικής από την Αμερική. Από τα πρώτα που έχουν κάποιο πιο ειδικό ενδιαφέρον. Είναι θεματικό, π.χ. ένα τεύχος ήταν αφιερωμένο σε φαγητά από ταινίες.
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Inventory: Από τον Καναδά. Έχει φτάσει στο 8ο τεύχος. Αφορά ρούχα και με κάποιον τρόπο το λες αντρικό. Έχει συνεντεύξεις από μαγαζιά, εταιρείες ρούχων κ.λπ.
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Sup: Από τη Νέα Υόρκη, μουσικό περιοδικό. Έχει φτάσει στο 26ο τεύχος. Βγαίνει πάνω από 12 χρόνια. Έχει μια ιδιαιτερότητα που δεν βλέπεις σε άλλα μουσικά περιοδικά. Κάθε φωτογράφιση της μπάντας ή του μουσικού γίνεται αποκλειστικά για το περιοδικό. Παρουσιάζουν άπειρα πράγματα, από έναν τυχαίο ράπερ μέχρι καλλιτέχνες όπως ο Brett Anderson των Suede.
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Gourmand: Είναι η πρώτη προσπάθεια της Αγγλίας να βγάλει ένα περιοδικό μαγειρικής και ίσως από τις καλύτερες που έχουν γίνει εκεί. Μια μείξη φαγητού και τέχνης. Το περίεργο πράγμα με την Αγγλία είναι ότι καταναλώνει πολύ, αλλά δεν δημιουργεί.
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Odiseo: Είναι ένα καινούργιο ισπανικό σοφτ-πορν. Είναι κάτι σαν μετα-Playboy με ιστορίες. Πολύ ιδιαίτερο και πολύ ωραίο.
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Richardson: Από την Αμερική και είναι τέρμα hardcore porn. Αλητεία μόνο και βία!
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Wilder: Σχετικά καινούργιο, από την Αμερική. Έχει φτάσει στο 5ο τεύχος. Είναι για τη φύση. Έχει φωτογραφίες φύσης, είδη πουλιών, φυτών. Κάνει focus π.χ. σε τύπους που ζουν στη φύση, γυμνιστές κηπουρούς, αλλά με πολύ σύγχρονο τρόπο και όχι χίπικο.
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Little Joe: Ασχολείται με το σινεμά και την queer κουλτούρα.
OMMU - Magazine paradise Facebook Twitter
Cereal: Μαγειρικής, και αυτό από Αγγλία. Αρκετά ιδιαίτερο.

Bad Day: Από τον Καναδά. Έχει μόνο συνεντεύξεις, αλλά φιλοξενεί από σούπερ σταρ μέχρι ανερχόμενους: πρόσωπα σαν την Γκενσμπούρ, π.χ., μέχρι ένα νέο παιδί που κάνει κάτι. Κάθε τεύχος έχει ένα χρώμα και το έχουν διατηρήσει αυτό.

 

Marfa Journal: Καινούργιο, που μοιάζει με βιβλίο. Είναι σε μορφή τόμου. Και είναι για τέχνη και φωτογραφία.

 

Travel Almanac: Από Βερολίνο και Νέα Υόρκη. Έχει κυρίως συνεντεύξεις με γνωστούς ή αγνώστους, κυρίως για τις εμπειρίες τους από τα ταξίδια. Και έχει ένα κομμάτι με προτεινόμενα ξενοδοχεία απ' όλο τον κόσμο.

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ